Ulica Ignacego Daszyńskiego w Sanoku

---

Historia

Na progu XX wieku istniała ulica o nazwie Floriańska. Jednak w roku 1937 nazwa ta uległa zmianie, przyjmując wówczas miano Michała Słuszkiewicza, odniesiona do zmarłego w zeszłym roku burmistrza Sanoka, który miał znaczący wpływ na rozwój miasta. Ciekawe jest to, że w książce telefonicznej z 1939 roku wciąż figurowała stara nazwa – ul. Floriańska. Warto zauważyć, że nazwa Michała Słuszkiewicza była używana również w trudnych czasach II wojny światowej podczas niemieckiej okupacji, co potwierdza jej historyczne znaczenie.

Po zakończeniu działań wojennych, w dobie Polski Ludowej, przyszedł czas na kolejna zmianę, a ulica została ochrzczona imieniem Ignacego Daszyńskiego, wybitnego polityka i działacza społecznego. Na wcześniejszym odcinku, tuż na początku, charakteryzuje się ona stromo opadającym terenem, co nadaje jej dodatkowego uroku oraz wprowadza elementy znaczącego krajobrazu miejskiego.

Zabudowa

Ulica Ignacego Daszyńskiego, będąca jednym z kluczowych miejsc w Sanoku, ma bogatą historię zabudowy. Na początku jej biegu, od strony zachodniej przylega Plac Miast Partnerskich, który stanowi centralny punkt spotkań i wydarzeń kulturalnych.

Pod numerem 3 znajdował się budynek, w którym przez wiele lat prowadziła swoją działalność apteka, której kierownikiem był Aleksander Czarniawy. Nieopodal, pod numerem 4, ulokowano siedzibę Ligi Obrony Kraju, organizacji, która miała znaczący wpływ na lokalną społeczność.

Ciekawe jest również znane miejsce pod numerem 17, wpisane do rejestru zabytków oraz do gminnej ewidencji zabytków miasta Sanoka. Warto zwrócić uwagę na to, jak różnorodne obiekty tworzą charakter tej ulicy.

Nieopodal istniał wjazd do dworca autobusowego „Okęcie”, z którego w późniejszym czasie powstała Galeria Sanok, mieszcząca się obecnie pod adresem ul. Jagiellońskiej 30. W historii ulicy kilka wizytówek kulturalnych i usługowych miało znaczący wpływ na życie codzienne mieszkańców.

W dniu 16 września 1995 roku, w budynku byłego przedszkola otwarto Zakładowy Ośrodek Medycyny Pracy Sanockich Zakładów Górnictwa Nafty i Gazu (SZGNiG), obecnie znany jako Ośrodek Leczniczo-Rehabilitacyjny i Medycyny Pracy „Nafta-Med”, zlokalizowany pod adresami ul. Daszyńskiego 20a.

Budynek pod numerem 27, pierwotnie należący do Telekomunikacji Polskiej S.A., a później przekształcony w Orange Polska, również wpisuje się w historyczny kontekst tej ulicy. Zdecydowanie istotnym punktem na mapie społecznej Sanoka była także działalność Biura GOPR w Sanoku, które w latach 60. XX wieku zlokalizowane było pod numerem 28.

Dodatkowo, w latach 30. XX wieku, przy numerze 30 ulicy Floriańskiej mieścił się budynek przynależący do konwentu ojców Franciszkanów w Sanoku, co podkreśla bogactwo historyczne tej części miasta. U kresu biegu ulicy, po lewej stronie, znajduje się Zieleniec Baranowicza, stanowiący oazę zieleni w tym zabytkowym obszarze.

Ulica Ignacego Daszyńskiego, niegdyś zdominowana przez drewniane domy rodzinne, przeszła widoczne zmiany na przełomie XX wieku. W latach 70. przy tej ulicy powstało osiedle bloków mieszkalnych, którego realizację zleciło Sanockie Przedsiębiorstwo Budowlane, zmieniając oblicze tej historycznej lokalizacji.

Mieszkańcy

Przy ul. Floriańskiej żyli różnorodni mieszkańcy, w tym Jan Okołowicz oraz rodziny Łagodziców i Vetulanich. W szczególności warto wspomnieć o ojcu Romanie Vetulanim oraz jego synach: Kazimierzu, Zygmuncie, Tadeuszu i Adamie. W okolicy mieszkał również Stanisław Iwanowicz.

Następnie, Józef Rec mieszkał przy ul. Floriańskiej, a później przy ul. M. Słuszkiewicza. Z kolei Ludwik Jasiński osiedlił się w okolicy ul. Floriańskiej oraz ul. I. Daszyńskiego. Mieszkańcy ul. I. Daszyńskiego to m.in.: Stanisław Augustyński, Maria Kril, Józef Penar oraz Adam Puzoń, jak również Józef Stachowicz.

Warto zauważyć, że wszyscy zameldowani przy tej ulicy przynależą do rzymskokatolickiej parafii Przemienienia Pańskiego w Sanoku.

---

Oceń: Ulica Ignacego Daszyńskiego w Sanoku

---