Ulica 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku

Ulice i place

Ulica 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku to miejsce, które ma niezwykle bogatą historię. Pierwotnie nosiła ona imię Elżbiety Granowskiej, co wskazuje na jej znaczenie dla lokalnej społeczności. Jednakże w trudnych czasach okupacji niemieckiej, nazwa została zmieniona na niemieckojęzyczną Granowskastrasse, co było częścią większych działań mających na celu wymazanie polskich akcentów z przestrzeni miasta.

Po zakończeniu II wojny światowej oraz w okresie wielu reform, w 1951 roku podjęto decyzję o przemianowaniu ulicy na Marcelego Nowotki. Zmiana ta związała się z nowymi trendami w nadawaniu nazw ulic, które dominowały w czasie PRL. Utrzymywanie tej nazwy trwało przez wiele lat.

W grudniu 1989 roku, po zmianach politycznych w Polsce, Miejska Rada Narodowa w Sanoku w uchwale postanowiła, że dla nowo powstających ulic przyjmie się m.in. nazwisko Elżbiety Granowskiej. Ostatecznie, jednak zdecydowano o nadaniu nazwy ulicy patronatowi 2 Pułku Strzelców Podhalańskich, który stacjonował w Sanoku od 1920 do 1939 roku. Ta decyzja pokazuje, jak ważne jest utrwalanie pamięci o historycznych jednostkach, które mają znaczenie dla lokalnej społeczności.

Zabudowa ulicy

Ulica 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku to miejsce z bogatą historią, które odzwierciedla różnorodność architektoniczną regionu.

  • Budynek pod numerem 1 został wprowadzony do wojewódzkiego oraz gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka, co podkreśla jego znaczenie historyczne i kulturalne.
  • Dom pod numerem 2 był od 1935 roku zamieszkiwany przez rodzinę Józefa i Józefy Szuberów, którzy przybyli ze Lwowa do Sanoka. Później, dom ten został sprzedany przez ich potomka, poetę Janusza Szubera, co opisał w swoim wierszu pt. Z czasu do bezczasu, opublikowanym w tomie Wpis do ksiąg wieczystych z 2009 roku.
  • Dom pod numerem 3.
  • Dom pod numerem 15.
  • Dom pod numerem 30, zbudowany w 1936 roku, pierwotnie służył jako gospoda dla 2 Pułku Strzelców Podhalańskich. W kolejnych latach w jego wnętrzach działał zajazd „Dworek Sanocki”.
  • Dom pod numerem 32.

Przyjrzenie się architekturze tej ulicy gwarantuje odkrycie wielu interesujących historii i postaci, które wpłynęły na jej charakterystyczny obraz.

Przypisy

  1. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 22.12.2017 r.]
  2. Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 09.03.2015 r. bip.um.sanok.pl, s. 4. [dostęp 20.10.2016 r.]
  3. Janusz Szuber: Mojość. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2005 r. s. 36. ISBN 83-919470-8-4.
  4. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, Sanok: 2008 r. s. 137. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  5. Wiersz Janusza Szubera pt. Z czasu do bezczasu, zob. Janusz Szuber: Wpis do ksiąg wieczystych. Kraków: Wydawnictwo Literackie, 2009 r. s. 28. ISBN 978-83-08-04294-6.
  6. Anna Strzelecka. Moi najbliżsi – zmyślenie i prawda. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. 3. Jubileusz Janusza Szubera, 2003 r. s. 74. Fundacja „Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  7. Ulice zmieniają patronów. „Nowiny”, 02.01.1990 r. s. 5.
  8. Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. (zespół 135, sygn. 503). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 97.

Oceń: Ulica 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:20