Ulica Stanisława Konarskiego w Sanoku

---

Historia

Obszar ulicy Konarskiego, która jest drogą powiatową, rozciąga się do przejazdu kolejowego. Numeracja na tej ulicy obejmuje parzyste numery od 4 do 12 oraz nieparzyste numery od 1 do 21. Cały ten teren przynależy do dzielnicy Śródmieście. Natomiast dalsza część ulicy znajduje się w obrębie dzielnicy Posada.

W okresie przełomu 1889/1890 roku, Kazimierz Lipiński zdecydował się przenieść swoją fabrykę maszyn oraz wagonów na tereny przylegające do obecnej ulicy Konarskiego, w rejonie znanym jako „Stawiska”.

W wyniku wprowadzanych zmian w nazewnictwie ulic w Sanoku, w 1913 roku podjęto decyzję o nadaniu odcinkowi biegnącemu od ulicy Jagiellońskiej, wzdłuż szpitala powszechnego, nazwy Stróżecka. Następnie, zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z dnia 22 listopada 1923 roku, zmieniono nazwę dotychczasowej ulicy Szpitalnej na imię Stanisława Konarskiego. Od tego czasu, w dalszym ciągu nazywana jest Stróżecką.

Zabudowa

Na ulicy Stanisława Konarskiego znajdują się różnorodne budynki, które mają istotne znaczenie dla lokalnej historii i kultury. Wśród nich wyróżnia się kilka obiektów:

• Budynek numer 3, w którym ma siedzibę Medyczna Szkoła Policealna im. Anny Jenke,
• budynek pod numerem 6, który został umieszczony w gminnym rejestrze zabytków miasta Sanoka, co miało miejsce w 2014 roku,
• budynek szpitalny pod numerem 8,
• budynek pod numerem 10,
• budynek numer 13, na którego fasadzie umieszczony jest rok 1910; był on siedzibą pierwszego ośrodka zdrowia w Sanoku. W okresie końca II wojny światowej, po nadejściu frontu wschodniego, w tym budynku, naprzeciw szpitala, ppłk Fiodor Jarygin ustanowił swoją komendanturę. Budynek również został wpisany do gminnego rejestru zabytków w 2014 roku,
• budynek pod numerem 16, który także pojawia się w gminnych rejestrach zabytków z 2014 roku,
• dom numer 17, wpisany do rejestru zabytków w 2014 roku, lecz w 2018 roku nie figurował już w ewidencji,
• Budynek numer 20, który jest siedzibą ZUS,
• budynek pod numerem 24, mieszczący Regionalne Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa,
• budynek numer 26, w którym funkcjonują pracownie rezonansu magnetycznego oraz Fundacja Ochrony Zdrowia,
• budynki pod numerami 29, 31, 33, 35, 37, które są częścią Spółdzielni Mieszkaniowej „Autosan” i prawdopodobnie powstały w latach 20. XX wieku z myślą o kadrze kierowniczej fabryki,
• budynek pod numerem 43, również zarejestrowany jako zabytek w 2014 roku,
• dom pod numerem 47, z taką samą sytuacją rejestracyjną, jak powyżej,
• budynek pod numerem 49, który został wpisany do gminnego rejestru zabytków w 2014 roku,
• budynek numer 53, zarejestrowany jako zabytek w 2014,
• i dom pod numerem 55, który został uwzględniony w rejestrze zabytków w 2014 roku,
• oraz dom pod numerem 75, równie wpisany w 2014 roku.

Warto dodać, że w pierwszej połowie XX wieku w tym rejonie istniał również kort tenisowy. W latach 20. XX wieku, Władysław Lisowski prowadził w tej okolicy zakład artystyczno-malarski oraz pozłotniczy.

Mieszkańcy

W minionych latach ulica Stanisława Konarskiego w Sanoku była domem dla wielu osób. Wśród nich znajdował się Zbigniew Dańczyszyn, który mieszkał pod numerem 9. Mieszkańcem numeru 27 był Władysław Godula, znana postać tej okolicy.

Warto również wspomnieć o Zygmuncie Żyłka-Żebrackim, który posiadał lokalizację pod numerem 30 oraz Antonim Fichtelu, którego adres to numer 33. Nieopodal, w lokalu 33a m. 2, mieszkał Julian Gorgoń.

---

Oceń: Ulica Stanisława Konarskiego w Sanoku

---