II Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku

---

Budynek

W drugiej połowie lat dziewięćdziesiątych XIX wieku podjęto historyczną decyzję o utworzeniu ulicy Nowej, która obecnie nosi nazwę ul. Adama Mickiewicza. To właśnie przy tej ulicy zakupiono od Feliksa Gieli teren, na którym miał powstać gmach szkoły. W 1896 roku odbył się przetarg na budowę szkoły, który wygrał znany przedsiębiorca Berl Fink. Propozycję, przewidującą trójkątne rozmieszczenie budynku szkoły, gmachu „Sokoła” i restauracji przy wejściu do parku (dziś znanego jako Plac Harcerski), wysunął architekt Arnold Röhring, który odwiedził Sanok 6 czerwca 1896 roku.

Projekt budynku, który miał być usytuowany w malowniczych ogrodach miejskich, opracował architekt miejski Władysław Beksiński. Zrealizowany obiekt od samego początku przykuta uwagę swym kształtem, przypominającym literę C, oraz rozkładem, który obejmował dwa piętra. Pierwotnie budynek figurował pod numerem konskrypcyjnym 311. Z danych z 1931 roku wiadomo, że gmach ówczesnej szkoły św. Jadwigi był zarejestrowany pod numerami 9 i 11 ul. Adama Mickiewicza.

W okresie PRL wokół budynku istniało ogrodzenie od strony ul. Mickiewicza, które z czasem zostało usunięte. Przed rozpoczęciem roku szkolnego 1975/1976 estetykę budynku poprawiono, a elewacje zostały odmalowane przy wsparciu dyrekcji Miejskiego Zarządu Budynków Mieszkalnych (MZBM). W 2008 roku, dzięki staraniom władz powiatowych, przywrócono pierwotny wygląd elewacji, odzwierciedlający projekt W. Beksińskiego z 1896 roku. Odtworzono wtedy m.in. attyki, które pierwotnie znajdowały się na budynku do lat 70. XX wieku. W 2011 roku zakończono gruntowny remont, który doprowadził do powstania nowego boiska sportowego przy szkole.

Szkoła znajduje się w dogodnej lokalizacji, w centrum Sanoka, przy ulicy Adama Mickiewicza. Otoczona jest z zachodu przez park miejski im. Adama Mickiewicza, ulokowany u podnóża Góry Parkowej. Naprzeciwko szkoły widnieje kamienica przy ul. Kazimierza Wielkiego 8. Z kolei od północy budynek szkoły sąsiaduje z Placem Harcerskim, a od strony południowej znajduje się siedziba Podkarpackiego Banku Spółdzielczego.

W latach 90. w tym historycznym budynku funkcjonował lokalny oddział Ligi Ochrony Przyrody, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w społeczności.

Historia

W 1898 roku, z okazji 50. rocznicy rządów Franciszka Józefa I, Rada Miasta Sanoka podjęła decyzję o przekształceniu budynku w miejsce dla szkół ludowych. W ten sposób zrodziła się męska Szkoła Ludowa im. Franciszka Józefa I. Uważa się, że cesarz przekazał na budowę gmachu fundusze w wysokości 1000 guldenów. Następnie, w roku 1901, przy szkole powstał Wyższy Instytut Naukowy Żeński, znany również jako Wyższy Instytut Naukowo-Wychowawczy Żeński. Warto podkreślić, że 11 listopada 1912 roku utworzono pięcioklasową szkołę żeńską, znaną jako „Szkoła Żeńska nr 1 im. Królowej Jadwigi”, na czele której stała Teodozja Drewińska do 1927 roku. Po niej dyrektorem została Matylda Wasylewicz, która pełniła tę funkcję do 1934 roku.

Zgodnie z uchwałą Rady Miejskiej z 2 stycznia 1919 roku, Szkoła Wydziałowa Męska im. Cesarza Franciszka Józefa I zyskała nową nazwę – Szkoła im. Króla Władysława Jagiełły. W okresie II Rzeczypospolitej, aż do 1948 roku, w budynku mieściły się dwie placówki edukacyjne: największa w mieście „Szkoła Męska nr 2 im. Króla Władysława Jagiełły” (kierowana przez Stanisława Niedzielskiego) oraz „Szkoła Żeńska nr 4 im. Królowej Jadwigi” (niem. Staatlisches Allgemeine „Königin Hedwig” Schule in Sanok). Gimnazjum Żeńskie dodatkowo korzystało z budynku przy ulicy Emilii Plater 8 oraz z obiektu przy ulicy Tadeusza Kościuszki 36, który w latach 1932-1939 był siedzibą Prywatnego Polskiego Gimnazjum Żeńskiego im. Emilii Plater.

W okresie przed 1914 rokiem w szkole była również Szkoła Przemysłowa Dokształcająca, której kierownikiem był Władysław Sygnarski. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w roku szkolnym 1922/1923, utworzono „Miejskie Prywatne Seminarium Nauczycielskie Żeńskie w Sanoku”. Początkowo placówka znajdowała się w kamienicy przy Rynku 20, obok kościoła franciszkanów, później przeniesiono ją na ulicę Tadeusza Kościuszki, a następnie do gmachu Szkoły im. Królowej Jadwigi przy ul. A. Mickiewicza. Dyrektorami instytutu byli: Jan Killar (1923–1929), Władysław Dajewski (1929–1930), Adam Potapiński (1930–1932) oraz Józef Rolski (1932–1934).

W domenie edukacji na terenie II RP wiele dziewcząt uczęszczało do Państwowego Gimnazjum Męskiego im. Królowej Zofii, usytuowanego w pobliskiej ulicy Jana III Sobieskiego 5. W związku z potrzebą utworzenia samodzielnej placówki żeńskiej, 22 marca 1928 roku, Kuratorium Lwowskie ogłosiło powstanie „Prywatnego Gimnazjum Żeńskiego im. Emilii Plater w Sanoku”. Rok szkolny 1927/1928 uznaje się za moment historyczny, gdyż rozpoczęło działalność II Liceum, będące kontynuatorem Gimnazjum Żeńskiego. Od 1932 roku uczennice miały możliwość zdawania matury, co wiązało się z uzyskaniem statusu szkoły publicznej. Warto zaznaczyć, że uczennicami były dziewczęta z różnych warstw społecznych oraz wyznaniowych. Ze względu na rygorystyczne zasady panujące w szkole, zdarzało się, że zwyczajowo określano ją mianem „klasztoru”, co przetrwało przez wiele lat.

Reforma szkoły przeprowadzona na przełomie 1935 i 1936 roku ujawniła liczne nieprawidłowości. W rezultacie dyrektor Stefan Lewicki zrezygnował ze swojego stanowiska, a nową dyrektorką została Zofia Skołozdro, która prowadziła szkołę do 1939 roku, wprowadzając surowe zasady wychowawcze. W okresie tym szkoła przekształciła się w „Prywatne Liceum i Gimnazjum Ogólnokształcące Żeńskie im. Emilii Plater w Sanoku”. W roku szkolnym 1938/1939 placówka posiadała uprawnienia do funkcjonowania jako państwowe gimnazjum i liceum ogólnokształcące.

Podczas II wojny światowej budynek szkoły został przekształcony w niemiecki szpital polowy. W tym czasie nauczyciele zorganizowali tajne nauczanie, na które największy wpływ miały Zofia Skołozdro oraz Jadwiga Zaleska. Po wojnie, zdewastowany gmach przeszedł odbudowę i w 1944 roku zlikwidowano szkolnictwo prywatne, łącząc sanockie gimnazja. Do 31 stycznia 1946 roku funkcjonowało Koedukacyjne Gimnazjum i Liceum im. Królowej Zofii, powstałe z połączenia dotychczas istniejących placówek. W latach 1946-1949 wśród maturzystów znajdowali się również chłopcy, a w lutym 1946 roku Minister Oświaty powołał Państwowe Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące Żeńskie pod przewodnictwem Zofii Skołozdro, która sprawowała tę funkcję do 1970 roku.

W 1948 roku wprowadzono nowy system w edukacji, gdzie gimnazja i licea łączono w jednolite szkoły ogólnokształcące, składające się z 7 klas podstawowych i 4 licealnych. W wyniku tego Gimnazjum i Liceum Żeńskie oraz Szkoła Żeńska nr 4 im. Królowej Jadwigi przestały istnieć jako oddzielne placówki i zostały przyłączone do 11-letnich szkół ogólnokształcących. Nowa szkoła, działająca jako „Szkoła Żeńska Stopnia Podstawowego i Licealnego”, umiejscowiona była przy ulicy Adama Mickiewicza 11, podczas gdy Szkoła Męska nr 2 im. Króla Władysława Jagiełły została zintegrowana w Państwowej Szkole Męskiej. W latach 1958-1962 w budynku mieściła się szkoła podstawowa oraz II liceum ogólnokształcące, które w 1962 roku rozpoczęło przyjmowanie chłopców, którzy zdawali maturę w 1966 roku.

Reforma szkolnictwa w 1961 roku przyniosła nowe zmiany: wydłużono czas nauki w szkołach podstawowych do 8 klas oraz przywrócono licea ogólnokształcące, które miały 4 klasy. W Sanoku równolegle utworzono Szkołę Podstawową nr 5 oraz II LO przy ul. Adama Mickiewicza. Po uniezależnieniu I LO w 1973 roku, SP 5 została zlikwidowana, a II LO stało się jedynym użytkownikiem budynku. W 1977 roku, podczas uroczystości z okazji wydarzenia 8 marca, II Liceum Ogólnokształcące otrzymało patronat Marii Skłodowskiej-Curie i sztandar, odznaczony tytułem „Zasłużony dla Sanoka”. W tym samym roku obchodzono 30-lecie reaktywacji gimnazjum żeńskiego, a w latach 1946-1987 egzamin dojrzałości uzyskało w szkole 3479 osób.

W 1984 roku odbył się Zjazd Koleżeński Wychowanek i Absolwentek z okazji 60-lecia zakładu. Natomiast w 1996 roku zorganizowano sesję popularnonaukową z okazji 50-lecia szkoły. Rok szkolny 2011/2012 ogłoszono Rokiem Marii Skłodowskiej-Curie w II LO, a w listopadzie 2012 roku szkoła otrzymała tytuł „Solidarnej Szkoły 2012” w kategorii „szkoły ponadgimnazjalne w miastach powyżej 20 tys. mieszkańców”. Na koniec, 9 marca 2018 roku, zostały zorganizowane obchody z okazji 90-lecia istnienia placówki.

Dyrektorzy

Dyrekcja II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku ma bogatą historię, z wieloma znaczącymi osobistościami na stanowisku dyrektora. Wśród nich wyróżnia się Teodozja Drewińska, która pełniła funkcję dyrektora w Szkole Żeńskiej nr 1 im. Królowej Jadwigi.

Pomijając ją, na liście dyrektorów znajdują się również: Stanisław Niedzielski (do 1926), Władysław Kreowski (1933–1939), który zarządzał Szkołą Męską nr 2 im. Króla Władysława Jagiełły. Przez krótki czas, w latach 1928, dyrekcję sprawował dr Józef Hukiewicz.

Od 1 grudnia 1928 do 31 sierpnia 1929 stanowisko zajmował dr Wincenty Jasiewicz, po którym ponownie na krótko wrócił dr Józef Hukiewicz, prowadząc szkołę aż do 31 sierpnia 1931. Kolejnym dyrektorem był Stefan Lewicki, który pełnił tę funkcję od 1 września 1931 do 31 sierpnia 1936.

W latach 1936–1939 dyrektorem była dr Zofia Skołozdro, a po wojnie, od 1944 do 1945, zarządzał szkołą dr Jan Świerzowicz. Dr Zofia Skołozdro powróciła na to stanowisko w latach 1946–1970.

Od 1 września 1970 do 31 sierpnia 1999 dyrekcję sprawował Stanisław Obara, po którym od 1 września 1999 do 2019 roku funkcję objął Marek Cycoń. W latach 2019–2020 stanowisko zajmowała Joanna Połdiak, a od 2020 roku po raz kolejny dyrektorem jest Marek Cycoń.

Przedstawiona lista dyrektorów obrazuje bogaty dorobek i tradycję edukacyjną tej placówki, której historia sięga wielu lat wstecz. (Na podstawie materiałów źródłowych).

Nauczyciele

W II Liceum Ogólnokształcącym im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku pracowało wielu znakomitych pedagogów, którzy przyczynili się do jego rozwoju i sukcesów. Oto niektórzy z nich:

• Władysław Kreowski, Franciszek Moszoro, ks. Jakub Mikoś, Roman Sandecki – to nauczyciele związani z Szkołą Męską nr 2 im. Króla Władysława Jagiełły,
• ks. Franciszek Witeszczak – katecheta w Szkole Żeńskiej nr 4 im. Królowej Jadwigi,
• Matylda Wasylewicz – nauczycielka oraz kierowniczka szkoły im. Królowej Jadwigi,
• W prywatnym Polskim Gimnazjum Żeńskim im. Emilii Plater oraz Miejskim Prywatnym Seminarium Nauczycielskim Żeńskim w Sanoku pracowali tacy wykładowcy jak: dr Aleksander Codello (historia), Tadeusz Miękisz (historia, geografia), Józef Rolski (matematyka), Franciszek Wanic (język łaciński), Bolesław Briks (fizyka, chemia), dr Józef Hukiewicz, Adam Pytel (język niemiecki), Włodzimierz Czajkowski (język ruski), Karol Zaleski (higiena, biologia), Jadwiga Zaleska (ćwiczenia), Marian Szajna (wychowanie fizyczne), Matylda Wasylewicz (opiekunka kursów), ks. Franciszek Witeszczak oraz ks. Jakub Mikoś (katecheci rz.-kat.), a także ks. Stepan Wenhrynowycz (katecheta gr.-kat.), Leon Getz,
• Nestor Lenczyk (1901-1969, ojciec Oresta) – zajmował się nauczaniem matematyki, fizyki oraz astronomii,
• Emilia Słuszkiewicz (1887-1982) – wykładowczyni w latach 1918-1923,
• Adam Puzoń – nauczyciel języka angielskiego,
• Wanda Wojtuszewska – nauczycielka matematyki,
• Helena Kosina (1900-2000) – prowadziła język polski w latach 1946–1957,
• Szymon Słomiana (1910-1959) – nauczyciel historii i wychowania obywatelskiego w latach 1949-1959,
• Maria Hrycaj (1911-2007) – prowadziła zajęcia z biologii oraz geografii od 1946 roku,
• dr Maria Myćka-Kril – nauczycielka historii od 1959 roku,
• Józef Bogaczewicz (1904-1991) – nauczyciel chemii,
• Jadwiga Kubrakiewicz (1907-1978) – nauczycielka języka polskiego w latach 1946-1970,
• Wanda Kubrakiewicz (1912-1994) – nauczycielka języka łacińskiego w latach 1945–1954,
• Helena Grabowska – nauczycielka oraz zastępca dyrektora w latach 60. i 70.,
• Leszek Ciuk – zajmował się wychowaniem fizycznym,
• Andrzej Brygidyn – historyk oraz wydawca,
• Ludwik Romaniak (1930-1990) – nauczyciel biologii,
• Jan Łuczyński – nauczyciel historii,
• Wojciech Blecharczyk (ur. 1962) – nauczyciel biologii.

(Na podstawie materiału źródłowego)

Uczniowie i absolwenci

Historia oraz osiągnięcia uczniów i absolwentów II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku tworzą bogaty wkład w społeczeństwo. Oto kilka wybitnych postaci, które z sukcesem reprezentowały tę szkołę:

• Franciszek Ambicki (1900–1940) – był funkcjonariuszem Policji Państwowej, który w tragicznych okolicznościach stał się ofiarą zbrodni katyńskiej. Zanim trafił na tę ścieżkę kariery, uczęszczał do Szkoły Ludowej im. Franciszka Józefa I,
• Adam Bratro (1900-1920) – harcerz oraz podporucznik piechoty Wojska Polskiego, który poległ w wojnie polsko-bolszewickiej. Wyróżniał się odwagą, a jego bohaterskie czyny zostały docenione poprzez nadanie mu Orderu Virtuti Militari; uczył się w Szkole Ludowej im. Franciszka Józefa I,
• Andrzej Szczudlik (1900-1971) – zasłużony działacz robotniczy, związany z socjalizmem oraz komunizmem, starosta powiatu sanockiego oraz poseł na Sejm PRL II kadencji. Ukończył klasy 5-7 szkoły wyższej ponadpowszechnej,
• Antoni Żubryd (1918-1946) – charakterystyczna postać, major Narodowych Sił Zbrojnych i dowódca oddziału partyzanckiego NSZ „Zuch”. Swoją edukację zakończył w Szkole Męskiej nr 2 im. Króla Władysława Jagiełły,
• Maria Hrycaj (1911-2007) – w czasie okupacji była nauczycielką oraz działała w Armii Krajowej jako tajna nauczycielka. Jej pseudonim „Azalia Pontyńska” stał się znany. Ukończyła Gimnazjum Żeńskie im. Emilia Plater w 1931 roku,
• Zofia Bandurka (1913-1993) – nauczycielka, która również zdobyła dyplom w Gimnazjum Żeńskim im. Emilii Plater w 1932 roku.
• Danuta Domańska, po mężu Kaczorowska (1914-2017) – znakomity pediatra, która została absolwentką Gimnazjum Żeńskiego im. Emilia Plater w 1932 roku,
• Maria Stok – łączniczka oddziału partyzanckiego OP-23 AK, tragicznie zginęła w obozie Auschwitz-Birkenau w 1944 r., duma szkoły z absolwentką Gimnazjum Żeńskiego im. Emilii Plater w 1934 roku;
• Jarosława Bandera, z domu Opariwska (1917–1977) – żona Stepana Bandery, sportsmenka, a także członkini OUN i organizacji ukraińskich (ukończyła Gimnazjum Żeńskie im. Emilii Plater w 1936),
• Danuta Przystasz (1920-2019) – wzięła udział w powstaniu warszawskim, organizując Związek Kobiet Czynu, co przyczyniło się do jej rozwoju społecznego. Absolwentka Gimnazjum Żeńskiego im. Emilii Plater w 1938 roku. Maturę zdała 2 stycznia 1942 roku w ramach tajnego nauczania w Sanoku,
• Paweł Kosina (1927-2013) – sędzia oraz genealog, a także współtwórca Stowarzyszenia Rodu Duninów – jego przynależność do liceum datuje się na 1947 rok,
• Teodozjusz Starak – uznawany za dyplomatę, czerpał wiedzę jako uczeń szkoły powszechnej przed 1945 rokiem,
• Janina Lewandowska (ur. 1936) – jako polonistka oraz działaczka instytucji kulturalnych, ukończyła II LO w 1954 roku,
• Jolanta Jakima-Zerek (ur. 1944) – ceniona malarka i ilustratorka, wykładowczyni Politechniki Rzeszowskiej, absolwentka II LO z 1961 roku,
• Barbara Adamiak, z domu Wojtowicz (ur. 1949) – profesor zwyczajny nauk prawnych, wyróżniająca się sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego, absolwentka II LO z 1966 roku,
• Jacek Chrobaczyński (ur. 1948) – specjalizujący się w historii, także profesor zwyczajny nauk humanistycznych (absolwent II LO z 1966 roku),
• Ireneusz Zarzycki (ur. 1950) – polityk, senator III oraz IV kadencji, a także działacz związkowy, absolwent II LO z 1968 roku,
• Stanisław Bieleń (ur. 1953) – uznawany politolog i profesor nauk społecznych, który również ukończył II LO w 1972 roku,
• Jerzy Wojtowicz (ur. 1952) – artysta malarz, konserwator dzieł sztuki, ukończył II LO w 1972 roku,
• Anna Hałas, z domu Kafara (ur. 1955) – jako samorządowiec została wójtem gminy Sanok, cóż za osiągnięcie – absolwentka II LO z 1974 roku,
• Marian Kutiak (ur. 1956) – socjolog kultury oraz antropolog kulturowy, jego kariera dziennikarska rozpoczęła się podczas pobytu w II LO, z którym związał się w 1975 roku,
• Jerzy Ferdynand Adamski (ur. 1957) – znany historyk regionalista i samorządowiec, absolwent II LO z 1976 roku,
• Bogdan Huk (ur. 1964) – dziennikarz, uczęszczał do szkoły w latach 1979–1982,
• Jacek Kucaba (ur. 1961) – rzeźbiarz i profesor w zakresie sztuk plastycznych; absolwent II LO z 1980 roku,
• Tadeusz Nabywaniec (ur. 1964) – jako filolog polski, nauczyciel oraz samorządowiec, w 1984 roku wykonał kolejny krok na drodze rozwoju osobistego, kończąc II LO,
• Edmund Kramarz (ur. 1969) – znany lekkoatleta, zdobywca srebrnego medalu mistrzostw Polski w biegu maratońskim, którego głównym atutem było II LO z 1988 roku,
• Artur Andrus (ur. 1971) – dziennikarz, poeta oraz artysta kabaretowy, ukończył II LO w 1990 roku,
• Marek Balawajder (ur. 1973) – pełniący funkcję dyrektora informacji w RMF FM, absolwent II LO z 1992 roku,
• Sylwester Stabryła (ur. 1975) – jako malarz, grafik i rysownik, swoją drogę rozpoczął w II LO w 1994 roku,
• Piotr Uruski (ur. 1976) – jako doktor nauk historycznych znalazł swoje miejsce w lokalnej polityce oraz jako samorządowiec, absolwent II LO z 1995 roku,
• Marcin Karczyński (ur. 1978) – jako kolarz górski, uczestniczył w igrzyskach olimpijskich, co było dużym osiągnięciem dla sanockiego sportu i jego osobistej kariery. Ukończył II LO z 1997 roku,
• Elżbieta Mazur (ur. 1979) – dziennikarka radiowa, wykształcenie zdobyła w II LO z 1997 roku,
• Anna Ryniak (ur. 1980) – także utalentowana kolarka górska, brązowa medalistka mistrzostw Polski juniorów, uczennica II LO,
• Maciej Kandefer – akordeonista, absolwent II LO z 1999 roku,
• Edyta Bieńczak – dziennikarka radiowa, absolwentka liceum w 2003 roku,
• Maciej Bielec (ur. 1995) – przyszły hokeista,
• Konrad Ćwikła (ur. 1995) – także hokeista,
• Kamil Olearczyk (ur. 1995) – hokeista, który również jest absolwentem,
• Radosław Sawicki (ur. 1995) – następny hokeista,
• Piotr Naparło (ur. 1996) – jeszcze jeden z hokeistów, wnoszący wkład w tę wspaniałą szkołę.

Absolwenci i uczniowie II Liceum Ogólnokształcącego im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku mają znaczący wpływ na historyczne oraz socjalne aspekty regionu i kraju. Ich osiągnięcia są nie tylko powodem do dumy, ale także zachętą dla przyszłych pokoleń uczniów.

Upamiętnienia

W 2008 roku, z okazji osiemdziesięciolecia istnienia szkoły, odsłonięto kamień pamiątkowy, który upamiętnia zjazd absolwentów. Jego inskrypcja brzmi: „Nie byliśmy tylko nazwiskami w dziennikach, to my tworzyliśmy historię tej szkoły – uczestnicy zjazdu 80-lecia szkoły”, co podkreśla znaczenie absolwentów w historii placówki. Kamień został umieszczony przy wschodniej fasadzie budynku liceum.

Obok niego znajduje się kolejny kamień pamiątkowy, który dokumentuje kalendarium historii liceum z lat 1898-2008. Oba te kamienie przypominają o długiej tradycji i wyjątkowych momentach w życiu społeczności szkolnej.

Warto również wspomnieć o tablicach pamiątkowych. Pierwsza z nich powstała na cześć Komisji Edukacji Narodowej oraz Stanisława Konarskiego z inskrypcją: „1773-1928 Twórcom komisji edukacyjnej w 150. rocznicę zgonu ks. Stanisława Konarskiego na cześć i chwałę rodacy miasta Sanoka”. Ufundowana przez społeczeństwo Sanoka, tablica została odsłonięta w 1923 roku.

Inną znaczącą tablicą jest ta ku czci Mikołaja Kopernika. Ustanowiona w czterysta dziesiątą rocznicę jego śmierci, zawiera inskrypcję: „1543 1953. W hołdzie wielkiemu Polakowi, który wstrzymał Słońce – ruszył Ziemię, Mikołajowi Kopernikowi, twórcy nowożytnej astronomii, bojownikowi postępowej myśli ludzkiej, tę tablicę na pamiątkę czterysta dziesiątej rocznicy jego śmierci ufundowała młodzież”. Tablica ta została odsłonięta w 1953 roku, co odzwierciedla szacunek dla osiągnięć Kopernika.

Inne istotne pamiątki obejmują tablicę NSZZ Solidarność, która została ustanowiona przez Komisję Międzyzakładową Pracowników Oświaty i Wychowania oraz tablicę poświęconą pamięci Wojciecha Słodkowskiego. Ta ostatnia, odsłonięta 16 września 2013 roku, została ufundowana przez Starostwo Powiatowe w Sanoku. Tablica zawiera motto Skłodkowskiego „Chcesz wiedzieć – pytaj”, jego zdjęcie oraz krótki biogram, czyniąc go inspiracją dla przyszłych pokoleń.

Wyróżnienia

II Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku szczyci się wieloma osiągnięciami, w tym licznymi wyróżnieniami, które potwierdzają wyjątkowy poziom nauczania oraz zaangażowanie uczniów.

• medal i dyplom przyznane przez Komitet Główny Olimpiady Biologicznej w roku 1982,
• „Jubileuszowy Adres” otrzymany w roku 1984.

---

Oceń: II Liceum Ogólnokształcące im. Marii Skłodowskiej-Curie w Sanoku

---