Adam Antoni Bratro


Adam Antoni Bratro, urodzony 20 listopada 1900 roku w Sanoku, to postać, która zapisała się w historii Polski jako niezłomny żołnierz. Jego życie, choć tragicznie krótkie, przyczyniło się do kształtowania się niepodległego państwa polskiego.

Zmarł 11 sierpnia 1920 roku pod Pułtuskiem, gdzie walczył jako podporucznik piechoty Wojska Polskiego. Jego odwaga i poświęcenie zostały docenione, co zaowocowało przyznaniem mu Orderu Virtuti Militari, jednego z najwyższych odznaczeń wojskowych w Polsce.

Oprócz pełnienia funkcji wojskowej, był także aktywnym działaczem harcerskim, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój młodzieży i patriotyzmu w Polsce.

Życiorys

Adam Antoni Bratro był synem Adama Mariana i Emilii z domu Heidler. Jego ojciec, człowiek o niezwykłej determinacji, pełnił rolę inżyniera oraz kierownika budowy wagonów w sanockiej fabryce. Angażował się również w działalność niepodległościową, biorąc udział w werbunku do Legionów podczas I wojny światowej, a także w walce w bitwie pod Kuklami.

W młodości Adam Antoni uczęszczał do szkoły ludowej w Sanoku, a po zakończeniu tamtejszej edukacji kontynuował naukę w gimnazjum sanockim, gdzie sfinalizował V klasę w 1916 roku. Już w tym okresie wykazywał dużą aktywność, angażując się w Polskie Drużyny Strzeleckie oraz w ruch skautowy. W 1916 roku związał się z Wojskową Wyższą Szkołą Realną w Łobzowie. W listopadzie 1918 roku uczestniczył w rozbrajaniu wojsk austriackich na krakowskich ulicach, a w tym samym roku został przyjęty do Szkoły Podchorążych w Warszawie, którą ukończył w stopniu podchorążego w 1919 roku.

Po odbyciu szkolenia, Adam Antoni uzyskał awans na podporucznika. Pozostał w Dęblinie jako młodszy oficer, instruktor w kompanii oraz adiutant batalionu aż do 1920 roku. W początkowych miesiącach wojny polsko-bolszewickiej w 1920 roku, jego rola jako instruktora obejmowała szkolenie ochotników, którzy zgłaszali się do walki na froncie, mimo jego osobistych wniosków o wysłanie w rejon walk. Z powodu zaostrzającej się sytuacji na polskim froncie, w czerwcu 1920 roku objął dowództwo kompanii w nowo powołanym 101 Rezerwowym pułku piechoty, stacjonującym w Ostrowi Mazowieckiej, gdzie jego brat Jan Bratro pełnił funkcję dowódcy.

Podczas działań wojennych walczył na froncie, pokonując oddziały 1 Armii Konnej, w rejonie Rohaczowa nad Horyniem. W trakcie manewrów odwrotowych i otoczenia przez wojska bolszewickie, nie wahał się skierować swojej kompanii do kontrataku. Akcja ta, choć zakończona sukcesem, doprowadziła do jego poważnych ran brzucha. Zmarł 11 sierpnia 1920 roku w polowym szpitalu, a początkowo został pochowany w Pułtusku. W 1923 roku jego prochy przeniesiono do Sanoka, gdzie spoczęły w rodzinnym grobowcu na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku.

Adam Antoni Bratro był kawalerem, a jego rodzina składała się z braci: Jana (ur. 1895), legendarnego legionisty oraz pułkownika Wojska Polskiego, a także z Aleksandra, Kazimierza i Tadeusza Artura, którzy zmarli w dzieciństwie oraz Tadeusza Artura, legionista poległego w bitwie pod Kuklami 13 lipca 1916 roku. Grobowiec rodziny Bratrów doczekał się wpisu przez Instytut Pamięci Narodowej do ewidencji grobów weteranów walk o Wolność i Niepodległość Polski.

Przypisy

  1. Bratro Adam. bip.ipn.gov.pl. [dostęp 10.09.2020 r.]
  2. Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 34. ISBN 978-83-935385-7-7.
  3. Wołają o pamięć, Tygodnik Sanocki, nr 44 (730) z 04.11.2005 r., s. 1.
  4. Alojzy Zielecki, W epoce autonomii Galicyjskiej. Społeczeństwo Sanoka u progu XX wieku. Miasto w latach Wielkiej Wojny 1914–1918, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 491-493.
  5. Alojzy Zielecki, W epoce autonomii Galicyjskiej. Społeczeństwo Sanoka u progu XX wieku. Miasto w latach Wielkiej Wojny 1914–1918, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 495.
  6. CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok 1913/14 (zespół 7, sygn. 61). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 639.
  7. XXXIV. Sprawozdanie Dyrekcyi c.k. Gimnazyum w Sanoku za rok szkolny 1915/16. Sanok: 1916, s. 67.
  8. Księga pamiątkowa i adresowa wygnańców wojennych z Galicyi i Bukowiny 1914-1915 oraz Album pamiątkowe. Cz. 3. Prowincya i Bukowina. Wiedeń: 1915, s. 137.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 2 z 18.02.1922 r., s. 103, jako ś.p. ppor. Adam Brabko.
  10. Wilczyński 1930, s. 14, 26, tu błędnie jako „Leon Bratro”.
  11. Lista strat 1934, s. 71, jako „Adam Bratra”.

Oceń: Adam Antoni Bratro

Średnia ocena:4.46 Liczba ocen:14