Władysław Józef Godula, urodzony 24 lipca 1911 roku w Sanoku, był postacią o znaczącej roli w polskiej historii, a jego życie zostało tragicznie przerwane. Zmarł w kwietniu 1940 roku w Katyniu, gdzie stał się jedną z wielu ofiar zbrodni katyńskiej.
Poza tym, że był nauczycielem, Godula pełnił także funkcję podporucznika rezerwy piechoty Wojska Polskiego, co podkreśla jego zaangażowanie w obronę kraju. Jego historia to nie tylko świadomość o utracie życia, lecz także przypomnienie o wartościach, jakie niosą ze sobą wysiłki ludzi oddanych swojej ojczyźnie.
Życiorys
Władysław Godula, urodzony w Sanoku, był synem Stanisława Goduli (1880–1953, stolarz fabryczny) oraz Józefy z domu Wieczorek (1879–1956). W rodzinie Godulów znajdował się również Mieczysław, który żył w latach 1908-2007 i był pracownikiem Autosanu, oraz Tadeusz, nauczyciel sanockiego gimnazjum, żyjący w latach 1906-1971. Rodzina osiedliła się przy ul. Stanisława Konarskiego 27 w Sanoku.
Po ukończeniu szkoły powszechnej w Sanoku, Władysław Godula kontynuował edukację w seminarium nauczycielskim w Krośnie. Jego kariera wojskowa rozpoczęła się w Przemyślu, gdzie służył w 2 pułku Strzelców Podhalańskich, a jego awans na podporucznika nastąpił 1 stycznia 1936 roku. Władysław był przydzielony do 44 pułku strzelców Legii Amerykańskiej, z siedzibą w garnizonie Równe, gdzie pracował jako nauczyciel oraz kierownik szkoły powszechnej.
Po wybuchu II wojny światowej, a szczególnie w wyniku agresji ZSRR na Polskę, Władysław Godula został aresztowany przez Sowietów w takich okolicznościach, które do dziś pozostają zagadką. Przetrzymywany był w obozie w Kozielsku, skąd w kwietniu 1940 roku został zabrany do Katynia. W ocalałych pamiętnikach, pisanych przez innego więźnia z Sanoka, Zbigniewa Przystasza, uwieczniono datę 5 kwietnia 1940 roku, w której znalazło się nazwisko Władysława Goduli. Niestety, wszedł on w krąg tragicznych wydarzeń, ponieważ został rozstrzelany przez funkcjonariuszy Obwodowego Zarządu NKWD w Smoleńsku.
Decyzja o jego śmierci zapadła na mocy uchwały Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku. Władysław Godula spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu, będąc jednym z wielu, których życie przerwał straszny czas II wojny światowej.
Upamiętnienie
5 października 2007 roku Minister Obrony Narodowej Aleksander Szczygło podjął decyzję o pośmiertnym awansie Władysława Goduli do stopnia porucznika. Ten szczególny awans został publicznie ogłoszony 9 listopada 2007 roku w Warszawie podczas uroczystości pod hasłem „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.
W dniu 18 kwietnia 2009 roku, w ramach akcji „Katyń… pamiętamy” oraz „Katyń… Ocalić od zapomnienia”, w tzw. Alei Katyńskiej na Cmentarzu Centralnym w Sanoku, zasadzono 21 Dębów Pamięci. Wśród tych drzew znalazł się również dąb upamiętniający Władysława Godulę. Zasadzania dokonał Wojciech Petryk, który pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Rozwoju Wsi Bykowce.
Warto dodać, że Władysław Godula został symbolicznie upamiętniony na grobowcu swoich rodziców, który znajduje się na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.
Przypisy
- Mieczysław Godula. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 17.05.2020 r.]
- Tadeusz Godula. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 17.05.2020 r.]
- Ofiary Katynia: lista nazwisk zabitych krośnian. krosno24.pl, 18.09.2012 r. [dostęp 23.02.2014 r.]
- Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. policja.pl. [dostęp 05.08.2014 r.]
- Decyzja Nr 439/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 05.10.2007 r. w sprawie mianowania oficerów Wojska Polskiego zamordowanych w Katyniu, Charkowie i Twerze na kolejne stopnie oficerskie.
- Roman Bańkowski. Pan Mieczysław. „Tygodnik Sanocki”. Nr 14 (543), s. 10, 05.04.2002 r.
- Krystyna Chowaniec. Uroczystości dnia Katyńskiego w Sanoku. „Góra Przemienienia”, s. 4–13, Nr 17 (299) z 26.04.2009 r.
- Marian Struś. Sanok nie zapomni. „Tygodnik Sanocki”, s. 1, 6, Nr 17 (911) z 24.04.2009 r.
- Krystyna Chowaniec, Patron sanockiego harcerstwa – ksiądz harcmistrz Zdzisław Peszkowski, Rocznik Sanocki Tom X – Rok 2011, Sanok 2011 r., s. 17.
- Krystyna Chowaniec: Dęby Pamięci. Sanok: Komenda Hufca ZHP Ziemi Sanockiej im. ks. hm. Zdzisława Peszkowskiego, 2010 r., s. 51.
- Andrzej Brygidyn: Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000 r., s. 12.
- Andrzej Brygidyn: Sanocka Lista Katyńska. Jeńcy Kozielska, Ostaszkowa, Starobielska oraz innych obozów i więzień Polski kresowej pomordowani w Rosji Sowieckiej. Sanok: 2000 r., s. 79.
- Pamiętniki znalezione w Katyniu. Warszawa: Editions Spotkania, 1990 r., s. 265.
- Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 338.
- Księga Zmarłych 1946–1958 Sanok. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 373.
- a b Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 149.
- Wykaz profesorów uczących w okresie od 1880 do 1958. W: Księga pamiątkowa Gimnazjum Męskiego w Sanoku 1888–1958. Kraków: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1958 r., s. 335-338.
- Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960 r., s. 125.
- Wykaz profesorów uczących w okresie 1880–1980. W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980 r., s. 160.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Jan Nebesio | Bolesław Biega | Jan Bezucha | Juliusz Kühl | Sebastian Niżnik | Tadeusz Wojtowicz | Maksymilian Słuszkiewicz | Wilhelm Rzeszutko | Abraham Penzik | Tadeusz Szczudlik | Jan Pohorski | Ireneusz Zarzycki | Jarosława Bandera | Marian Witalis | Piotr Uruski | Marian Żołnierczyk | Emil Michałowski (nauczyciel) | Zbigniew Hess | Wiesław Skałkowski | Ryszard WojnaOceń: Władysław Godula