Józef Alfred Lubowiecki, znany również pod herbem Śreniawa, to postać, której życie i służba wojskowa zasługują na szczegółowe przybliżenie.
Urodził się 8 lutego 1902 roku w Sanoku, a swoją karierę wojskową związał z Wojskiem Polskim, osiągając stopień kapitana piechoty. Jego działalność w szeregach armii miała miejsce w trudnych czasach, które w sposób znaczący wpłynęły na historię Polski.
Józef Lubowiecki zmarł 10 maja 1976 roku, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w pamięci tych, którzy mieli okazję go poznać oraz wszyscy, którzy jeszcze dziś z zainteresowaniem przyglądają się jego biografii.
Życiorys
Józef Alfred Lubowiecki przyszedł na świat 8 lutego 1902 roku w Sanoku. Był synem Alfreda Lubowieckiego, który urodził się w 1869 roku i pełnił funkcję drogomistrza powiatowego, oraz Felicji Gołkowskiej, zmarłej w 1908 roku w wieku 35 lat. Józef miał rodzeństwo: Bolesławę Marię Józefę, która przyszła na świat w 1901 roku i była żoną inżyniera Witolda Lubowieckiego, oraz Annę (ur. 1903) i Antoniego Alfreda (ur. 1907). Rodzina mieszkała przy ulicy Bartosza Głowackiego w Sanoku.
21 czerwca 1921 roku, Józef zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum w Sanoku, gdzie jego kolegami z klasy byli między innymi Stanisław Hroboni oraz Józef Skoczyński i Józef Stachowicz. W trakcie swojej nauki, Józef pełnił rolę ochotnika Wojska Polskiego w czasie wojny polsko-bolszewickiej. Będąc słuchaczem na kierunku prawniczym, decyzją Rady Miejskiej w Sanoku, podjął decyzję o przynależności do gminy Sanok w 1923 roku.
W latach 1924-1925 kształcił się w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie, a następnie w Oficerskiej Szkole Piechoty w Warszawie oraz w Ostrowi Mazowieckiej. Po ukończeniu edukacji, rozpoczął służbę jako zawodowy żołnierz. W okresie przełomu lat 20. i 30. XX wieku, Józef służył w 2 pułku Strzelców Podhalańskich w swoim rodzinnym Sanoku, gdzie zajmował stanowisko dowódcy plutonu oraz inne istotne funkcje. W 1927 roku awansował do stopnia podporucznika piechoty, a dwa lata później, w 1929 roku, został porucznikiem piechoty. W 1938 roku osiągnął stopień kapitana piechoty, a w latach 1937-1939 pełnił rolę dowódcy 7 kompanii III batalionu w podsanockich Olchowcach.
Po wybuchu II wojny światowej, w trakcie kampanii wrześniowej 1939, Józef był dowódcą plutonu łączności 2 pułku Strzelców Podhalańskich. Został wzięty do niewoli i osadzony w Oflagu VII A Murnau. Po uwolnieniu przez Amerykanów, zaangażował się w armii Andersa, uczestniczył w działaniach we Włoszech, a następnie przebywał w Wielkiej Brytanii, gdzie został zdemobilizowany na przełomie 1947 i 1948 roku. Po wojnie pracował jako palacz w kotłowni. Zmarł 10 maja 1976 roku.
Józef miał dwie żony. Jego pierwszą małżonką, którą poślubił na osiem lat, była Janina z domu Wolf, która zmarła 22 lutego 1929 roku w wieku 23 lat. Kolejnym małżeństwem, zawartym 27 kwietnia 1930 roku w Jasieniu, była Janina z domu Michalewska, urodzona 20 kwietnia 1902 roku w Nowosielcach, która zmarła 4 maja 1989 roku w Zakopanem. Z tego drugiego małżeństwa przyszło na świat dwoje dzieci w Sanoku: Krystyna, która urodziła się 12 czerwca 1933 roku, oraz bliźnięta, Danuta Maria (od 1958 roku zamężna w Bielsku-Białej) i Janusz Antoni, którzy przyszli na świat 15 lipca 1937 roku.
Przypisy
- Janina Lubowiecka została pochowana na cmentarzu przy ul. Rymanowskiej w Sanoku.
- Pochowana na cmentarzu komunalnym w Zakopanem.
- Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 06.03.2016 r.]
- Andrzej Brygidyn: Żołnierskimi rzuceni losami. Sanok: 1994, s. 128. ISBN 83-87282-47-2.
- Andrzej Brygidyn: Kryptonim „San”. Żołnierze sanockiego Obwodu Związku Walki Zbrojnej – Armii Krajowej 1939-1944. Sanok: Społeczny Komitet Wydawniczy „San”, 1992, s. 14.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 616.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 114.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 283.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 102.
- Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 338.
- Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 67.
- Księga małżeństw (1924–1936). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 118.
- Księga urodzeń (wojskowi) 1932-1939. Sanok.
- Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 290.
- Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 286.
- Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 288.
- Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 286.
- Państwowe Gimnazjum Wyższe w Sanoku. Katalog główny, Rok 1918/1919. s. 116.
- CK Gimnazjum Państwowe Wyższe w Sanoku. Katalog główny, rok 1913/14. AP Rzeszów – O/Sanok, s. 219.
- Z kraju. Czy to możliwe?. „Ilustrowany Kuryer Codzienny”, s. 6, Nr 97 z 10.04.1929 r.
- Indeks do ksiąg zmarłych od roku 1914. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. L 1929.
- Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 286.
- Księga przynależnych do gminy Królewskiego Wolnego Miasta Sanoka. s. 286.
- Księga Zmarłych 1904–1934 Sanok. T. J. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 67.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Antoni Żubryd | Bruno Olbrycht | Stefan Grzyb | Mieczysław Granatowski | Wiesław Wolwowicz | Edward Kubrak | Stanisław Szuber | Kazimierz Fuhrman | Władysław Pruchniak | Adolf Amort | Ludwik Krempa | Marian Gaweł | Michał Serednicki | Jan Drwięga | Zygmunt Bezucha | Kazimierz Stoy | Jarosław Hnizdur | Józef Oczkowicz (1897–1955) | Leon Wzorek | Janina ŻubrydOceń: Józef Lubowiecki