Kazimierz Walenty Stoy, który przyszedł na świat 4 czerwca 1890 roku w Sanoku, jest postacią znaczącą w historii Wojska Polskiego. Uznawany za majora obserwatora lotnictwa, jego życie zawodowe i osobiste jest wypełnione ważnymi wydarzeniami z okresu przed i po II wojnie światowej.
Stoy zmarł 15 grudnia 1980 roku w Port Talbot, pozostawiając po sobie dziedzictwo związane z obronnością kraju oraz historią militarną.
Życiorys
Kazimierz Walenty Stoy przyszedł na świat 4 czerwca 1890 roku w Sanoku. Jego ojcem był inżynier Henryk Stoy, który pracował w Brzeżanach oraz Sanoku, natomiast matką Helena Józefa Leokadia, pochodząca z rodziny Lipińskich, która w 1940 roku została deportowana na Syberię wraz z synową oraz wnukiem Tadeuszem Hoffem, zmarłym 23 września 1940 roku w Minorze. Kazimierz miał rodzeństwo, w tym Emilię Stefanię Wiktorię, (ur. 1880, żonę Mariana Ludwika Hoffa, matkę Tadeusza Hoffa, zmarłą 27 maja 1944 w Ałdanie), Filipinę (jedno z bliźniąt, ur. i zm. 1 maja 1885), Henryka Tadeusza (drugie z bliźniąt, ur. 1 maja 1885) oraz Stefanię Jadwigę (ur. 1886). Na przełomie XIX wieku mieszkał w Sanoku, w domu nr 225, który należał do rodzin Lipińskich i Beksińskich.
Po zakończeniu I wojny światowej wstąpił do Wojska Polskiego. W czasie wojny polsko-bolszewickiej pełnił rolę podchorążego w korpusie oficerskim II ruchomego parku lotniczego, który został użyty na froncie i przeniesiony do Brześcia nad Bugiem. Z dniem 1 czerwca 1921 roku awansował na stopień porucznika w korpusie oficerów aeronautycznych. W latach dwudziestych oraz trzydziestych XX wieku był oficerem 2 pułku lotniczego w Krakowie, a w latach trzydziestych uzyskał stopień kapitana. Z informacji z marca 1939 roku wynika, że zajmował stanowisko kierownika referatu w Dowództwie Lotnictwa Ministerstwa Spraw Wojskowych.
W trakcie II wojny światowej służył w Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii, osiągając stopień majora (S/Ldr) obserwatora.
W 1924 roku w Krakowie wziął ślub z Anną. Po wojnie postanowił pozostać na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie pełnił funkcję prezesa Koła Chyrowiaków. Zmarł 15 grudnia 1980 roku w Port Talbot, gdzie również został pochowany.
Ordery i odznaczenia
Kazimierz Stoy został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które podkreślają jego zasługi oraz wkład w obronność kraju.
- medal Wojska, czterokrotnie,
- srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 25 maja 1929 roku.
Przypisy
- Emilia Stefania Hoff. geni.com. [dostęp 15.10.2021 r.]
- a b c Kazimierz Walenty Stoy. listakrzystka.pl. [dostęp 17.04.2019 r.]
- Archiwum: Ulepszone Dane Personalne Sił Powietrznych 1940–1947. aircrewremembered.com. [dostęp 17.04.2019 r.]
- Tadeusz Hoff: Wspomnienia Sybiraka. Rzeszów: Libri Ressovienses, 1999, s. 62, 64-66, 70, 73-80. ISBN 83-87799-03-3.
- Tadeusz Hoff: Wspomnienia Sybiraka. Rzeszów: Libri Ressovienses, 1999, s. 27, 151, 152, 154. ISBN 83-87799-03-3.
- Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 102.
- Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 244.
- Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 77.
- Księga chrztów 1882–1892. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 124.
- Księga chrztów 1870–1882. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 140.
- Księga chrztów 1836–1857. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 356.
- Rocznik Oficerski 1939, s. 209.
- Rocznik Oficerski 1932, s. 235.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 556.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 866.
- Rocznik Oficerski 1924, s. 852.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 931.
- Rocznik Oficerski 1923, s. 947.
- Rocznik Oficerski 1928, s. 531.
- Organizacja i działalność 2. Pułku Lotniczego. W: 2. Pułk Lotniczy 1919-1929. Tarnów: Komitet Wojewódzki L.O.P.P. w Krakowie, 1929, s. 8.
- Z żałobnej karty. „Biuletyn”. Nr 39-40, s. 132, Grudzień 1980. Koło Lwowian w Londynie.
- M.P. z 1929 r. nr 123, poz. 303 „za zasługi na polu organizacji i administracji wojska”.
Pozostali ludzie w kategorii "Wojsko i służby mundurowe":
Zygmunt Bezucha | Jan Drwięga | Michał Serednicki | Marian Gaweł | Ludwik Krempa | Józef Lubowiecki | Antoni Żubryd | Bruno Olbrycht | Stefan Grzyb | Mieczysław Granatowski | Jarosław Hnizdur | Józef Oczkowicz (1897–1955) | Leon Wzorek | Janina Żubryd | Johann Ritter von Friedel | Feliks Stramik | Romuald Ochęduszko | Bolesław Drewiński | Adam Antoni Bratro | Stanisław Biega (major)Oceń: Kazimierz Stoy