Edward Kubrak

---

Życiorys

Edward Kubrak przyszedł na świat 18 lipca 1927 roku w Olchowcach, w rejonie Sanoka. Był synem Anny i Marcina Kubraków, robotnika w lokalnej Fabryce Wagonów, a jego ojciec również aktywnie uczestniczył w życie polityczne regionu. Okres II wojny światowej był bardzo tragiczny dla jego rodziny, ponieważ rodzice Edwarda zostali aresztowani przez Niemców i w styczniu 1941 roku deportowani do obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie jego ojciec zmarł.

Po tej traumatycznej utracie, młody Edward trafił pod opiekę dalszej rodziny. Zdecydował się na naukę zawodu ślusarza w sanockiej fabryce. Po wyzwoleniu Sanoka w sierpniu 1944 roku zgłosił się do nowo formowanej Milicji Obywatelskiej. Po odbyciu dwumiesięcznego przeszkolenia, rozpoczął służbę w Tyrawie Wołoskiej, w pobliżu Olchowców. Edward brał udział w walkach przeciwko Ukraińskiej Powstańczej Armii, wielokrotnie zostając wzięty do niewoli, z której udawało mu się wydostać w dramatycznych okolicznościach.

Uczestniczył również w operacjach mających na celu rozbicie Samodzielnego Batalionu Operacyjnego NSZ „Zuch”, który był dowodzony przez Antoniego Żubryda. Od 17 stycznia 1945 roku pracował w Wydziale Służby Zewnętrznej w Komendzie Wojewódzkiej MO w Rzeszowie, gdzie przeszedł trzy miesiące szkolenia. W październiku 1945 roku został instruktorem polityczno-wychowawczym w Komendzie Powiatowej MO w Sanoku, która mieściła się w budynku przy ul. Henryka Sienkiewicza 5. Wkrótce został także komendantem posterunku MO w Załużu.

W 1947 roku ukończył szkołę oficerską w Łodzi, a także zdobył wykształcenie średnie. Po powrocie do Tarnobrzega, w lipcu 1947 roku objął stanowisko p.o. instruktora politycznego w KP MO. W tamtym czasie brał udział w likwidacji oddziałów Narodowych Sił Zbrojnych, znanych wtedy jako banda „Grubego Władka”. Jego kariera zawodowa kontynuowała się w KP MO w Lubaczowie, gdzie od 15 kwietnia 1949 roku piastował funkcję zastępcy komendanta ds. polityczno-wychowawczych, a następnie także komendanta.

Później podjął studia wyższe w Warszawie, które zakończył zdobyciem tytułu magistra. Jako porucznik pracował jako naczelnik Wydziału Szkolenia w KW MO w Rzeszowie od 1 lipca do 14 grudnia 1954 roku. Od 1 stycznia 1957 do 9 listopada 1965 roku pełnił funkcję komendanta Komendy Miejskiej MO w Rzeszowie, a w 1964 roku awansował na stopień podpułkownika. W Rzeszowie także zasiadał w Miejskiej Radzie Narodowej oraz był członkiem Egzekutywy KM PZPR.

W późniejszych latach Edward Kubrak został przeniesiony do Komendy Wojewódzkiej MO w Rzeszowie, gdzie pełnił różne funkcje od 10 listopada 1965 roku do 30 kwietnia 1967 roku. W jego karierze zawodowej nie zabrakło także aktywności sportowej, gdzie w latach 70. był prezesem Klubu Sportowego Walter Rzeszów. Jako I zastępca komendanta KW MO ds. MO w Tarnowie pracował od 1 sierpnia 1970 do 31 maja 1975 roku, a potem pełnił rolę komendanta KW MO w Tarnowie do 31 lipca 1983 roku. Jego ostatnie lata zawodowe to kierowanie Wojewódzkim Urzędem Spraw Wewnętrznych w Tarnowie od 1 sierpnia 1983 roku do 31 grudnia 1989 roku.

W 1987 roku Kubrak był odpowiedzialny za organizację wizyty Jana Pawła II w Tarnowie podczas pielgrzymki do Polski. Po swojej służbie wycofał się z aktywności zawodowej z powodów zdrowotnych i podeszłego wieku. Od 1 stycznia do 31 marca 1990 roku był przydzielony do dyspozycji dyrektora Departamentu Kadr MSW, kończąc swoją karierę w stopniu pułkownika.

Nazwisko Edwarda Kubraka znalazło się na liście Wildsteina, która została opublikowana na początku 2005 roku. Zmarł 5 maja 2012 roku, a jego pochówek miał miejsce 8 maja 2012 roku na Cmentarzu Olchowieckim w Sanoku. Był mężem i ojcem córki.

Odznaczenia

Edward Kubrak, w swojej karierze, otrzymał wiele prestiżowych odznaczeń, które świadczą o jego zasługach i wkładzie w rozwój kraju. Oto niektóre z nich:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1964 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany przed 1959 rokiem,
• Srebrny Krzyż Zasługi, również nadany przed 1959 rokiem.

---

Oceń: Edward Kubrak

---