Kazimierz Fuhrman

---

Życiorys

Kazimierz Fuhrman, znany również pod nazwiskiem Marek Lachowicz, przyszedł na świat 1 stycznia 1917 roku w Sanoku. Był synem Andrzeja, który prowadził restaurację, oraz Stefanii z domu Sołtysik, zmarłej w 1944 roku. Swoje wojsko odbył w Szkole Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 2 znajdującej się w Śremie. Następnie służył jako podoficer zawodowy w 53 pułku piechoty Strzelców Kresowych.

W momencie wybuchu II wojny światowej, w kampanii wrześniowej 1939 roku, aktywnie walczył w szeregach swojego pułku. 20 września 1939 roku odniósł rany w trakcie walk pod Lelechówką-Brzuchowicami, gdzie bronił sztabu frontu południowego. Po inwazji ZSRR na Polskę, został 29 listopada 1939 roku aresztowany przez NKWD i deportowany na Wschód.

W marcu 1942 roku, Kazimierz wstąpił do Armii Andersa i został przydzielony do 24 pułku piechoty 8 Dywizji Piechoty, gdzie pełnił funkcję szefa kompanii. W tym samym czasie kontynuował edukację w Szkole Podchorążych. We wrześniu 1942 roku dotarł do Wielkiej Brytanii, tam z kolei otrzymał przydział do Sekcji Dyspozycyjnej Naczelnego Wodza. Po przeszkoleniu w zakresie łączności radiowej, 10 lipca 1943 roku złożył przysięgę wojskową i został przeniesiony do Oddziału VI Sztabu Naczelnego Wodza.

Uczestniczył w operacji lotniczej o kryptonimie „Neon 7”, zrzucając go w Polsce w nocy z 14 na 15 września 1943 roku. Jego dalsza służba obejmowała Oddział V Okręgu Wołyń AK jako oficer radiołączności, a później jako szef łączności 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty. 11 kwietnia 1944 roku, jako dowódca III baonu 50 pułku piechoty, prowadził działania wojenne. Został awansowany na porucznika 3 maja tego samego roku.

Życie osobiste Kazimierza było związane z Pauliną Kinasz, z którą miał syna Andrzeja, urodzonego w 1940 roku. Dnia 25 lipca 1944 roku zmienił swoje nazwisko na Lachowicz i rozpoczął pracę jako geodeta. W ciągu swojego życia wielokrotnie zmieniał miejsce zamieszkania, a jego ostatnim miastem była Płock. W roku 1947 toczyło się postępowanie sądowe dotyczące uznania Kazimierza za zmarłego, z wniosku Pauliny, ponieważ zaginął 28 maja 1941 roku, przebywając w miejscowości Nachodka Buchta.

Od 1953 roku Marek Lachowicz znajdował się pod obserwacją Urzędu Bezpieczeństwa, gdyż ujawnił swoją przeszłość kolegom z Śremu. W późniejszych latach był więziony z powodu zarzutów o fałszowanie danych geodezyjnych. Zawarł współpracę z Służbą Bezpieczeństwa jako tajny współpracownik o pseudonimie „Kazik”, czerpiąc z tego tytułu wynagrodzenie w latach 1958–1968. W 1969 roku współpraca ta została zakończona, w wyniku czego AB zaniechało dalszych prób wykorzystania go w operacjach mających na celu nawiązanie kontaktów z brytyjską ambasadą oraz innymi osobami znaczącymi w Anglii.

Marek Lachowicz był również autorem „Wspomnień cichociemnego”, które zostały wydane w 2011 roku przez Instytut Pamięci Narodowej w Rzeszowie, w opracowaniu naukowym Krzysztofa A. Tochmana (ISBN 978-83-7629-309-7).

Ostatecznie, zmarł 17 września 1978 roku jako Marek Lachowicz. Jego ostatni spoczynek znajduje się na cmentarzu komunalnym Północnym w Warszawie.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Fuhrman został uhonorowany wieloma prestiżowymi odznaczeniami. Wśród nich wyróżnia się:

• Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 13485,
• Krzyż Walecznych, przyznany za odwagę oraz poświęcenie, któremu patronował gen. Kazimierz Sosnkowski, w trakcie zaciętej bitwy pod Lelechówką-Brzuchowicami.

---

Oceń: Kazimierz Fuhrman

---