Justyn Mackiewicz

---

Życiorys

Justyn Mackiewicz przyszedł na świat 2 września 1889 roku w Sanoku, w rodzinie składającej się z Jana Józefa oraz Julii z Męcińskich. W początkowej fazie swojego życia związał się z edukacją, a jego wysiłki doprowadziły go do uzyskania dyplomu z Akademii Handlowej w Krakowie. Przemiany historyczne, które miały miejsce w Europie w czasie I wojny światowej, skłoniły go do wstąpienia do armii austro-węgierskiej, gdzie ukończył renomowaną szkołę oficerską.

W 1918 roku, w odpowiedzi na potrzeby odradzającego się państwa polskiego, wpisał się do Wojska Polskiego. Jego zaangażowanie jest szczególnie widoczne w czasie wojny polsko-ukraińskiej, gdzie odznaczył się w obronie Lwowa, służąc w Legii Oficerskiej. Później, w szeregach 19 pułku piechoty Odsieczy Lwowa, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W trakcie tych trudnych działań wojennych dwukrotnie odniósł rany, co świadczy o jego heroizmie i determinacji.

Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, pozostał w wojsku i kontynuował służbę w 19 pułku piechoty. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany na stopień kapitana, z datą starszeństwa od 1 czerwca 1919 roku, na 1606. lokacie w korpusie oficerów piechoty. W 1924 roku jego kariera wojskowa nabrała nowego kierunku, gdy został przydzielony do Szkoły Podchorążych Piechoty. Niezwykle istotne było również jego zaangażowanie jako instruktora w Oficerskiej Szkole Piechoty w roku akademickim 1925/26.

Następnie Mackiewicz dołączył do Departamentu Piechoty Ministerstwa Spraw Wojskowych, co podkreślało jego znaczenie w strukturach wojskowych II Rzeczypospolitej. 18 lutego 1928 godność majora nadano mu z datą starszeństwa od 1 stycznia 1928 oraz 155. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W rzeczywistości, w listopadzie tego samego roku, przesunięto go do Biura Uzupełnień MSWojsk, które 31 lipca 1931 funkcjonowało już jako Departament Uzupełnień MSWojsk. Mackiewicz zakończył swoją aktywną służbę 30 września 1935 roku, przechodząc w stan spoczynku.

Jednakże, tragiczne wydarzenia II wojny światowej miały daleko idące konsekwencje dla jego losów. W trakcie kampanii wrześniowej, w wyniku wkroczenia ZSRR do Polski, dostał się do niewoli sowieckiej w nieznanych okolicznościach, a jego dalsze losy doprowadziły go do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 roku, jako ofiara brutalnych działań NKWD, został zamordowany w Charkowie, a jego ciało potajemnie pochowano w masowej mogile w Piatichatkach. Dziś to miejsce jest znane jako Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie, otwarty dla upamiętnienia ofiar reżimów totalitarnych, a jego nazwisko figuruje na Liście Starobielskiej NKWD poz. 2182.

Symboliczny grób Justyna Mackiewicza można znaleźć w Warszawie, na Cmentarzu Stare Powązki (kwatera 187-4-9), gdzie jego pamięć jest czczona przez rodaków, którzy oddają hołd jego poświęceniu i walce za wolność Polski.

Upamiętnienie

W dniu 5 października 2007 roku minister obrony narodowej Aleksander Szczygło postanowił uhonorować Justyna Mackiewicza, nadając mu pośmiertnie stopień podpułkownika. Ta wyjątkowa chwila została oficjalnie ogłoszona 9 listopada 2007 roku w Warszawie.

Uroczystość ta miała miejsce w ramach wydarzenia noszącego tytuł „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”, które miało na celu oddanie hołdu tym, którzy oddali swoje życie za ojczyznę.

Ordery i odznaczenia

Justyn Mackiewicz był odznaczonym bohaterem, którego kariera została uświetniona licznymi nagrodami, wyróżniającymi jego odwagę oraz poświęcenie dla kraju. Oto lista jego odznaczeń:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 894, przyznany w 1921 roku,
• Krzyż Walecznych,
• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany 17 marca 1930 roku,
• Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921,
• Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości,
• Odznaka za Rany i Kontuzje.

---

Oceń: Justyn Mackiewicz

---