Kazimierz Bogacz (geolog)


Kazimierz Bogacz, który przyszedł na świat 4 marca 1926 roku w Sanoku, był wybitną postacią w dziedzinie geologii. Jako docent doktora inżyniera, zyskał znaczną renomę w środowisku akademickim. Jego praca nie tylko wpływała na rozwój nauki, ale również kształtowała umysły przyszłych pokoleń studentów.

Niestety, jego życie dobiegło końca 29 kwietnia 1979 roku, pozostawiając po sobie trwały dorobek w zakresie nauk geologicznych.

Życiorys

Kazimierz Bogacz przyszedł na świat 4 marca 1926 roku w Sanoku, w rodzinie z tradycjami wojskowymi. Jego ojciec, Andrzej Bogacz, był oficerem Wojska Polskiego, a matka, Zofia Barbara, z domu Bezucha, pochodziła z rodziny o bogatym dziedzictwie prawniczym. Była ona córką sędziego Augusta Bezuchy, a jej rodzeństwo obejmowało również oficerów Wojska Polskiego, takich jak Jan i Zygmunt.

W dzieciństwie Kazimierz mieszkał na wschodnich kresach II Rzeczypospolitej, w takich miejscowościach jak Kobryń i Baranowicze, co wiązało się z zawodową służbą jego ojca. Po kilku latach wojny, okupacji niemieckiej i trudnych przeżyciach zupełnie naturalnie, powrócił do rodzinnego miasta. W tym czasie rozpoczął pracę w przedsiębiorstwie „Karpathen Öl”, gdzie pełnił funkcję pomocnika wiertacza. Pomimo trudnych warunków, równocześnie kontynuował edukację, korzystając z tajnych kompletów oraz uczęszczając przez dwa lata do sanockiej Polnische Öffentliche Handelsschule.

Po wojnie, w 1946 roku, Kazimierz z sukcesem ukończył maturę w I Państwowej Szkole Męskiej Stopnia Podstawowego i Licealnego, we wzorowej klasie o profilu matematyczno-fizycznym. Jego dalsza ścieżka akademicka rozpoczęła się na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, ale po roku postanowił kontynuować studia na Wydziale Geologiczno-Mierniczym Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie. W tym czasie dołączyli do niego dawni koledzy ze szkoły w Sanoku, Łucjan Rudzik i Stanisław Węcławik.

Już jako student, w 1950 roku, Kazimierz rozpoczął również pracę naukową w AGH, której zaproponował mu prof. Henryk Świdziński. Ukończenie studiów przyniosło mu tytuł inżyniera geologa oraz magistra nauk technicznych w 1952 roku. W tym samym roku rozpoczął pracę jako asystent, z czasem awansując na starszego asystenta w 1953 roku, a następnie adiunkta (1958–1968). W 1965 roku obronił doktorat, a trzy lata później uzyskał tytuł docenta w Katedrze Geologii, a później w Instytucie Geologii Regionalnej i Złóż Węgli AGH.

Kazimierz Bogacz prowadził badania geologiczne w wielu regionach, takich jak Karpaty, Beskid Niski, Gorce oraz okolice Krakowa. Jego prace miały istotne znaczenie w zakresie poszukiwania rud metali nieżelaznych oraz dokumentacji zasobów wód, zarówno słodkich, jak i mineralnych. Jego dokonania naukowe to około 40 publikacji. Ponadto, zasiadał w Radzie Zakładowej ZNP oraz był aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego. Wspierał także inicjatywy związane z tworzeniem Domu Spokojnej Starości.

Kazimierz mieszkał przy ulicy Szlak 18/13 w Krakowie. Niestety, jego życie zakończyło się tragicznie w wypadku samochodowym 29 kwietnia 1979 roku, a pożegnano go na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, gdzie został pochowany w kwaterze P, w rzędzie 1, na miejscach 21 oraz 22.

Warto też zaznaczyć, że Stanisław Węcławik, jego uczeń i kolega z Sanoka, który także studiował w Krakowie i prowadził z Kazimierza wspólne badania naukowe, zamieścił wspomnienia o Bogaczu w publikacji „Księga pamiątkowa” z 1980 roku. Dodatkowo, w 1984 roku opublikował odrębną książkę poświęconą swoim wspomnieniom o Kazimierzu Bogaczu (1926–1979).

Publikacje

Kazimierz Bogacz, jako znakomity geolog, ma na swoim koncie wiele znaczących publikacji, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy w dziedzinie geologii. Oto niektóre z jego najważniejszych prac:

  • Budowa geologiczna północnego obrzeżenia Rowu Krzeszowickiego (1967),
  • Przewodnik geologiczny po zachodnich Karpatach fliszowych (1969, współautorzy: Jerzy Chrząstowski, Andrzej Radomski),
  • Wody mineralne województwa krakowskiego (1974),
  • Problemy tektoniki północno-wschodniego obrzeżenia Górnośląskiego Zagłębia Węglowego. Materiały konferencji terenowej. Czatkowice 15-16 października 1977 (1977),
  • Atlas miejskiego województwa krakowskiego (1979, współautorzy: Kazimierz Trafas, Mieczysław Klimaszewski),
  • Karpaty fliszowe między Olzą a Dunajcem: przewodnik geologiczny (1979, współautor: Rafał Unrug),
  • Budowa geologiczna miejskiego województwa krakowskiego (1980).

Publikacje te nie tylko dokumentują badania geologiczne, ale także stanowią cenne źródło wiedzy dla przyszłych pokoleń badaczy.

Odznaczenia

Kazimierz Bogacz, jako geolog, zyskał uznanie za swoje osiągnięcia i wkład w rozwój nauki oraz społeczności lokalnej. W związku z tym, wyróżniono go następującymi odznaczeniami:

  • Złoty Krzyż Zasługi,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955),
  • Srebrna odznaka „Za zasługi dla miasta Krakowa”,
  • Złota Odznaka ZNP.

Przypisy

  1. a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Kazimierz Bogacz. rakowice.eu. [dostęp 31.12.2016 r.]
  2. Kazimierz Bogacz (1926-1979). worldcat.org. [dostęp 04.08.2014 r.]
  3. Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 04.08.2014 r.]
  4. Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971
  5. Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 117.
  6. Stanisław Węcławik: Kazimierz Bogacz (1926–1979). W: Księga pamiątkowa (obchodów 100-lecia Gimnazjum oraz I Liceum Ogólnokształcącego w Sanoku). Sanok: 1980, s. 101-105.
  7. Księga małżeństw (wojskowi) 1924-1936. Sanok. s. 1.
  8. M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450

Oceń: Kazimierz Bogacz (geolog)

Średnia ocena:4.76 Liczba ocen:11