Marian Bolesław Musiał, urodzony 8 września 1908 roku w Sanoku, to postać, która zapisała się w historii polskiej medycyny i wojska. Zasłynął jako polski lekarz oraz pułkownik w Ludowym Wojsku Polskim.
Jego wkład w służbę zdrowia oraz działalność wojskową pozostają ważnym elementem polskiej historii.
Życiorys
Marian Musiał przyszedł na świat 8 września 1908 roku w Sanoku, w rodzinie robotniczej z Krakowa. Jego ojcem był Rudolf, ślusarz (1878-1946), a matką Rozalia z domu Bednarz (1882-1965). Miał dwóch braci: Leopolda (1905–1975), który był doktorem chemii i wykładowcą na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także Włodzimierza (1907–1977), lekarza internistę, profesora oraz oficera.
W 1927 roku ukończył Państwowe Gimnazjum Męskie im. Królowej Zofii w Sanoku, gdzie w jego klasie uczyli się m.in. Juliusz Kaczorowski oraz Józef Pudełko. Wspólnie z Włodzimierzem grał w piłkę nożną w zespole „Sokół I Sanok”, gdzie występował na pozycji bramkarza.
Po rozpoczęciu II wojny światowej w 1939 roku, aktywnie uczestniczył w walkach kampanii wrześniowej, a pod koniec wojny walczył na froncie w szeregach Ludowego Wojska Polskiego. Po wyzwoleniu ukończył studia medyczne, co pozwoliło mu zdobyć zawód lekarza internisty. Pracował w Sanoku jako lekarz i kierownik przychodni SFA w rejonie Śródmieścia.
W 1958 roku został radnym Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku. W ramach służby wojskowej awansowano go na stopień podpułkownika rezerwy Wojska Polskiego. Jako emerytowany kombatant oraz oficer, pełnił rolę konsultanta lekarskiego w miejsko-gminnym Kole Związku Bojowników o Wolność i Demokrację w Sanoku.
Marian Musiał mieszkał przy ulicy Kazimierza Wielkiego 5 lub 9. Po jego śmierci, został pochowany w grobowcu rodzinnym, wspólnie z rodzicami oraz bratem Leopoldem, na cmentarzu przy ul. Jana Matejki w Sanoku.
Odznaczenia
Marian Musiał, jako lekarz, został uhonorowany wieloma ważnymi odznaczeniami, które świadczą o jego zasługach i poświęceniu. Poniżej przedstawiono listę najważniejszych wyróżnień, które otrzymał w swojej karierze:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
- Srebrny Medal „Zasłużonym na Polu Chwały”,
- Srebrny Krzyż Zasługi,
- Medal Zwycięstwa i Wolności 1945,
- Srebrny Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Brązowy Medal „Siły Zbrojne w Służbie Ojczyzny”,
- Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945” – ZSRR,
- inne odznaczenia.
Przypisy
- Władysław Stachowicz. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 163, 2008.
- Andrzej Tarnawski. Mecze na „Sigociu”. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 17 (488) z, s. 6, 10-20 czerwca 1989.
- Bogumiła Koszela, Marian Jarosz. Ambitne plany sanockiego koła ZBoWiD. „Gazeta Sanocka – Autosan”. Nr 7 (298), s. 3, 1-20 marca 1984.
- a b c d e f g h i j k l m n Deklaracje ↓, s. 173.
- Państwowe Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku. Katalog główny, rok 1921/22 (zespół 7, sygn. 82). AP Rzeszów – O/Sanok, s. 284.
- a b XXXX. Sprawozdanie Dyrekcji Państwowego Gimnazjum im. Królowej Zofii w Sanoku za rok szkolny 1926/1927. Sanok: 1927, s. 12, 22.
- Zofia Bandurka: Wykaz imienny zaproszonych i obecnych na Zjeździe – przygotowała mgr Zofia Bandurkówna. W: Dwa dni w mieście naszej młodości. Sprawozdanie ze zjazdu koleżeńskiego wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej matury w roku 1958. Warszawa: 1960, s. 137.
- a b c d ZBoWiD 1986 ↓, s. 248.
- Absolwenci. 1losanok.pl. [dostęp 09.09.2015 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Samuel Herzig | Aleksander Ślączka | Włodzimierz Mozołowski | Maurycy Drewiński | Kazimierz Smorągiewicz | Bronisława Prašek-Całczyńska | Stanisław Michalski (weterynarz) | Zdzisława Gołko | Bronisław Kocyłowski | Lidia Uszkiewicz | Elżbieta Cipora | Salomon Ramer | Zenon Różewicz (lekarz) | Stefan Mozołowski | Danuta Kaczorowska | Wiesław Chorąży | Leszek Giec | Izydor Stangenhaus | Zvi SpirerOceń: Marian Musiał (lekarz)