Bronisław Kocyłowski

---

Życiorys

Bronisław Kocyłowski przyszedł na świat 27 sierpnia, 29 sierpnia lub 29 września 1907 roku w Sanoku. Był dzieckiem Tomasza, który pracował jako urzędnik pocztowy. Edukację rozpoczął w sanockiej szkole powszechnej, a następnie kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum im. Królowej Zofii. W dniu 20 maja 1926 roku, w czasie przewrotu majowego, zdał egzamin dojrzałości, w klasie z nim uczyli się m.in. Ludwik Bar, Stanisław Buczek, Mikołaj Deńko oraz Marian Strzelbicki.

Kolejnym etapem jego drogi edukacyjnej były studia weterynaryjne na Akademii Medycyny Weterynaryjnej we Lwowie, gdzie w 1932 roku uzyskał dyplom lekarza weterynarii. Po odbyciu praktyki i stażu rozpoczął pracę w Zakładzie Ichtiobiologii i Rybactwa, gdzie początkowo pełnił rolę asystenta. Z dniem 1 kwietnia 1937 roku został mianowany kierownikiem Działu Chorób Ryb w Wydziale Weterynaryjnym Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach.

W czerwcu 1939 roku Kocyłowski obronił pracę doktorską z zakresu medycyny weterynaryjnej. Po zakończeniu II wojny światowej skoncentrował się na karierze naukowej w Państwowym Instytucie Weterynaryjnym w Puławach. W 1954 roku uzyskał tytuł docenta, a w 1966 roku tytuł profesora nadzwyczajnego, który w 1974 roku zamienił się w profesora zwyczajnego. Jako jeden z głównych inicjatorów, stworzył oraz kierował Zakładem Chorób Ryb, który został powołany 1 kwietnia 1937 roku. Pełnił tę funkcję do 31 grudnia 1977 roku, a jego zakład przetrwał jako część działającego obecnie Państwowego Instytutu Weterynaryjnego – Państwowego Instytutu Badawczego.

W ciągu swojej kariery Kocyłowski skoncentrował się na ichtiopatologii, dziedzinie zajmującej się chorobami ryb. Pracował pod kierunkiem Teodora Spiczakowa, badając chorobę posocznicę karpi, znaną także jako „choroba lubelska”, która prowadziła do masowych śnięć ryb. Organizował liczne szkolenia dla rybaków, ichtiologów i ichtiopatologów, mające na celu zwalczanie chorób ryb oraz rozwiązywania problemów w gospodarce rybackiej w Polsce.

Oprócz pracy naukowej, był także wykładowcą na Wydziale Weterynaryjnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz nauczał studentów na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie.

Zmarł 9 lutego 1989 roku i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Puławach. W jego pamięci zrealizowano publikację zatytułowaną „Ochrona zdrowia w gospodarce rybackiej”, monografii pod redakcją naukową Jana Żelaznego, wydanej przez Państwowy Instytut Weterynaryjny w 2007 roku. Dnia 22-23 maja 2007 roku, w Puławach, zorganizowano konferencję naukową na temat „Patologia ryb i raków oraz bezpieczeństwo żywności pochodzenia rybnego”, która była częścią obchodów upamiętniających Bronisława Kocyłowskiego.

Jego żona, Irena Grzybowska-Kocyłowska (1907–1984), przez wiele lat pracowała w Dziale Roślin Pastewnych Ośrodka Nauk Rolniczych w Puławach. Mieli syna, Macieja, który przyszedł na świat w 1942 roku i również został lekarzem.

Publikacje

Bronisław Kocyłowski był autorem wielu ważnych publikacji dotyczących ryb i ich chorób. Jego dorobek naukowy można podzielić na kilka kluczowych tytułów, które znacząco przyczyniły się do wiedzy w tej dziedzinie. Oto niektóre z nich:

• Najważniejsze choroby ryb w stawach polskich (1938),
• Przyczynek do biologii włośni w ustrojach ryb słodkowodnych (1939),
• Studia nad posocznicą karpi (1946),
• Dewastacja posocznicy karpi w Planie sześcioletnim (1951),
• Jak założyć staw i jak hodować ryby (1954),
• Choroby ryb i raków (1960, współautor: Tadeusz Miączyński),
• Choroby ryb i raków (1965, tłumaczenie podręcznika na język węgierski),
• Halbetegségek (1963, współautorzy: Tadeusz Miączyński, László Buza; János Kojnok),
• Metody zwalczania zewnętrznych pasożytów ryb (1974).

Publikacje Kocyłowskiego wniosły istotną wiedzę na temat ryb, ich chorób oraz metod ich hodowli, które są nadal wykorzystywane w badaniach i praktykach akwakultury.

Odznaczenia

Bronisław Kocyłowski posiadał niezwykle istotne osiągnięcia w swoim życiu, które zostały docenione przez państwo.

Wśród przyznanych mu odznaczeń znajduje się:

• medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany 15 stycznia 1955 roku, na wniosek Ministra Rolnictwa.

---

Oceń: Bronisław Kocyłowski

---