Zdzisława Anna Gołko to postać, której historia ma głębokie korzenie w polskiej tradycji i odwadze. Urodziła się 26 października 1919 roku w Sanoku, malowniczym mieście w Polsce. Jej życie nabrało szczególnego znaczenia podczas II wojny światowej, kiedy to zdecydowała się wstąpić do grona sanitariuszek oraz pielęgniarek.
W okresie wojennym, Zdzisława towarzyszyła Armi Andersa w dramatycznej podróży z ZSRR do Wielkiej Brytanii, pokazując w ten sposób nie tylko swoją determinację, ale i poświęcenie dla innych. Jej oddanie i profesjonalizm w trudnych warunkach wojennych pozostawiły niezatarty ślad w historii.
Po wojnie rozpoczęła nowy etapy życia, osiedlając się w Chicago, gdzie zmarła 20 czerwca 2007 roku. Historia jej życia jest przykładem niezłomności ducha ludzkiego oraz woli przetrwania w najcięższych czasach.
Życiorys
Zdzisława Inglot, od roku 1938 aż do momentu wybuchu II wojny światowej, pełniła funkcję instruktorki w zakresie Przysposobienia Wojskowego oraz wychowania fizycznego w Lubaczowie. W dniu 1 września 1939 roku została przydzielona do Szpitala Powszechnego w Lubaczowie, gdzie pracowała jako siostra PCK do 29 kwietnia 1940 roku. Następnie, 28 czerwca tego samego roku, została aresztowana przez NKWD i razem z całą rodziną deportowana do Kraju Ałtajskiego w Rosji.
W wyniku układu Sikorski-Majski udało jej się uzyskać zwolnienie z obozu pracy przymusowej. Zdecydowała się ochotniczo wstąpić do Armii Andersa. W 1942 roku otrzymała przydział do szpitala w Kermine, który obecnie znajduje się w Uzbekistanie, gdzie również pełniła funkcję „siostry”. W marcu 1942 roku, razem z szpitalem, została ewakuowana z Krasnowodska do Pahlevi w ówczesnej Persji.
Z Pahlevi udała się do Sarafand w Palestynie, gdzie uczestniczyła w kursie dla komendantek (Cadre Course) odbywającym się od 22 czerwca do 18 lipca 1942 roku. Po ukończeniu kursu, w sierpniu 1942 roku, została przydzielona do Szpitala Nr 1 w Kirkuku, z kolei następnie, wraz z tym szpitalem, została przetransportowana do Al-Kantara w Egipcie. W grudniu 1943 roku znowu zmieniła miejsce pobytu, przesuwając się za szpitalem do Włoch. Szpital Wojenny Nr 5 znajdował się w Casamassima, nieopodal Bari, gdzie Zdzisława Inglot zajmowała się opieką nad rannymi żołnierzami.
Po zwycięstwie pod Monte Cassino oraz zakończeniu bitwy o Anconę, zastała wysłana z transportem najciężej rannych żołnierzy na irlandzkim okręcie sanitarnym, gdzie pełniła rolę jedynej polskiej „starszej siostry transportowej”. Okręt odpłynął z portu Toronto we Włoszech i dotarł do portu Bristol w Anglii. Rannych przetransportowano następnie do Szpitala Wojennego Nr 1 w Taymouth Castle, znajdującym się w Kenmore w hrabstwie Perthshire. Zdzisława, już jako Gołko, pracowała tam do 10 kwietnia 1945 roku, a jej zwolnienie ze służby miało miejsce 11 kwietnia 1946 roku.
W 1951 roku, Zdzisława wraz z mężem oraz synem postanowili emigrować do Stanów Zjednoczonych, gdzie z powodzeniem zdała egzamin pielęgniarski. Po tym okresie zaczęła pracować jako higienistka w firmie Sears Holdings.
Odznaczenia
Wśród licznych odznaczeń, które otrzymała Zdzisława Gołko, wymienia się kilka szczególnie istotnych, które symbolizują jej zasługi i wkład w historię.
- Krzyż Kampanii Wrześniowej (nr 3095, nadany w Londynie 15 sierpnia 1985 roku),
- Gwiazda za Wojnę 1939–1945 (Wielka Brytania),
- Gwiazda Italii (Wielka Brytania),
- Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania),
- Medal Obrony (Wielka Brytania).
Życie prywatne
Zdzisława Inglot była córką Władysława i Kingi, z domu Drożdżak. Zdzisława była również starszą siostrą Przemysława, który odbył służbę wojskową w Armii Andersa i zasłużył na Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari za swoje dokonania, w tym za zdobycie wzgórza Monte Cassino.
W dniu 18 lipca 1944 roku, w miejscowości Casamassima we Włoszech, Zdzisława poślubiła Jerzego Gołko (1913–2005). Z tego związku urodziło się dwóch synów: Andrew (1945–2011) oraz Janusz (John), który urodził się w 1952 roku.
Zdzisława Inglot oraz jej mąż zostali pochowani na cmentarzu Maryhill w Niles, gdzie spoczywają w pamięci swoich bliskich.
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Bronisław Kocyłowski | Lidia Uszkiewicz | Zvi Spirer | Izydor Stangenhaus | Leszek Giec | Wiesław Chorąży | Danuta Kaczorowska | Stefan Mozołowski | Zenon Różewicz (lekarz) | Salomon Ramer | Stanisław Michalski (weterynarz) | Bronisława Prašek-Całczyńska | Kazimierz Smorągiewicz | Maurycy Drewiński | Włodzimierz Mozołowski | Aleksander Ślączka | Samuel Herzig | Marian Musiał (lekarz) | Elżbieta CiporaOceń: Zdzisława Gołko