Mieczysław Mazurek (1912–2000)

Wojsko i służby mundurowe

Mieczysław Mazurek, znany również pod pseudonimem „Jaskółka”, był znaczącą postacią w historii Polski. Urodził się 11 października 1912 roku, a jego życie trwało aż do 27 marca 2000 roku, kiedy to zmarł w Sanoku.

W trakcie swojego życia Mieczysław Mazurek zasłużył się jako żołnierz Wojska Polskiego w okresie II Rzeczypospolitej, a także jako członek Związku Walki Zbrojnej oraz Armii Krajowej. Jego działalność w tych organizacjach miała kluczowe znaczenie w kontekście działań niepodległościowych w Polsce.

Warto również zaznaczyć, że był w więźniem niemieckich obozów koncentracyjnych, co podkreśla jego zaangażowanie i poświęcenie w walce o wolność swojego kraju.

Życiorys

Mieczysław Mazurek przyszedł na świat 11 października 1912 roku w Sanoku, jako syn Piotra oraz Marii. W 1930 roku ukończył technikum oraz zdobył doświadczenie w zawodzie tokarza w sanockiej fabryce wagonów. Po zakończeniu nauki został powołany do służby wojskowej, a po jej zakończeniu wrócił do pracy w fabryce, gdzie pozostawał do 1937 roku. W tym okresie zdał egzamin czeladniczy, co umożliwiło mu przeniesienie do Fabryki Cegielskiego w Rzeszowie.

Przed wybuchem II wojny światowej pełnił funkcję urzędnika. W sierpniu 1939 roku, jako żołnierz 49 pułku piechoty z Kołomyi, został przydzielony do jednostki w Baligrodzie-Cisnej, gdzie uczestniczył w pracach przy umocnieniach obronnych. Po rozpoczęciu konfliktu zbrojnego brał udział w kampanii wrześniowej w ramach Obrony Narodowej. Po rozbiciu jego jednostki w rejonie Leska, znalazł się w niewoli, skąd udało mu się uciec podczas transportu do Niemiec, powracając z powrotem do Sanoka po dwóch miesiącach.

W okresie okupacji niemieckiej, rozpoczął pracę w kopalni nafty w Zagórzu, następnie zatrudnił się w młynie Karola Baranowicza w Sanoku. Po upływie kilku miesięcy, wrócił do swojej macierzystej fabryki w Sanoku. Od 10 maja 1940 roku był żołnierzem Związku Walki Zbrojnej, a od 1942 roku Armii Krajowej, działając w konspiracji pod pseudonimem „Jaskółka”. Jego działalność konspiracyjna obejmowała kolportaż prasy, zbieranie informacji wojskowych oraz organizację przerzutów granicznych.

Po aresztowaniu przez Niemców, 3 marca 1942 roku został osadzony w sanockim więzieniu, gdzie przebywał do 24 kwietnia. Potem, w dniach od 5 do 15 maja 1942 roku, był przetrzymywany w więzieniu Montelupich w Krakowie. 18 maja 1942 roku trafił do obozu Auschwitz-Birkenau, gdzie nadano mu numer więźnia 35718. Z obozu tego 4 czerwca 1942 roku został przeniesiony do Groß-Rosen, gdzie przebywał, a następnie został skierowany do Dachau, po czym znów do Auschwitz i Groß-Rosen. Ostatecznie, w wyniku wyzwolenia obozu przez Armię Czerwoną, odzyskał wolność 26 kwietnia 1945 roku w Oranienburgu.

Po wojnie, 7 maja 1945 roku, Mazurek wrócił do Polski. W 1945 roku rozpoczął pracę w zakładach chemicznych w Oświęcimiu, gdzie po sześciu miesiącach zdał egzamin mistrzowski. Kształcił się również zawodowo w Bytomiu, jednak po operacji serca musiał przerwać naukę. Po wojnie osiedlił się w Sanoku, a od 1952 roku zaczął pracować w Przedsiębiorstwie Budownictwa Terenowego, które później przekształcono w Sanockie Przedsiębiorstwo Budowlane, gdzie pełnił rolę kierownika produkcji pomocniczej.

W 1946 roku wstąpił do organizacji kombatanckiej. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację (ZBoWiD), gdzie 20 października 1968 roku został przewodniczącym komisji rewizyjnej w powiatowym oddziale w Sanoku. W 1971 roku został członkiem tejże komisji, a 21 października 1973 roku zasiadł w komisji rewizyjnej oddziału miejskiego. Potem był aktywnym członkiem Koła Miejsko-Gminnego ZBoWiD w Sanoku. Otrzymał również zaświadczenie kombatanta w 1982 roku. Należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Po przejściu przez wiele lat służby, w 2001 roku ogłoszono jego awans na podporucznika.

Mieczysław Mazurek zmarł 27 marca 2000 roku. Jego żona, Stanisława, urodzona w 1920 roku, zmarła w 1996 roku. Oboje zostali pochowani w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Odznaczenia

Wśród licznych wyróżnień, które Mieczysław Mazurek otrzymał w ciągu swojego życia, znajdują się bardzo prestiżowe odznaczenia za jego działalność oraz wkład w rozwój kraju. Oto niektóre z nich:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, 1973,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, 1964,
  • Krzyż Partyzancki, 1959,
  • Medal „Za udział w wojnie obronnej 1939”, 1982,
  • Medal Zwycięstwa i Wolności 1945, 1957,
  • Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego, 1967,
  • Odznaka Grunwaldzka, 1957,
  • Odznaka „Zasłużony dla Województwa Rzeszowskiego”, 1969,
  • Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”, 1980,
  • Odznaka „Racjonalizator Produkcji”, 1969,
  • Odznaka „Zasłużony Działacz FJN”, 1982.

Przypisy

  1. Władysław Stachowicz. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950-1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990, s. 260, 2008.
  2. Stanisław Czaja. Akta mianowania na stopnie oficerskie Koło ŚZŻ AK Sanok. „Biuletyn Informacyjno–Historyczny”. Nr 4, s. 29, 2001.
  3. a b c d e Deklaracje, s. 104.
  4. a b c d e f g Sztandar 1986, s. 168.
  5. a b c d e Deklaracje, s. 83.
  6. a b c d e f g Deklaracje, s. 88.
  7. VII. Z głębokim żalem zawiadamiamy. „Biuletyn Informacyjno–Historyczny”, s. 45, Zeszyt specjalny Nr 3/23/2000.
  8. a b Deklaracje, s. 86, 92.
  9. a b ZBoWiD 1986, s. 263.
  10. Gefängnis in Sanok. Księga więźniów śledczych 1940-1942, AP Rzeszów – O/Sanok, s. 296.
  11. a b c Deklaracje, s. 86.
  12. Deklaracje, s. 92.
  13. Deklaracje, s. 93.
  14. Deklaracje, s. 85, 88.
  15. ZBoWiD 1986, s. 118.
  16. ZBoWiD 1986, s. 151.
  17. ZBoWiD 1986, s. 183.
  18. ZBoWiD 1986, s. 235.
  19. ZBoWiD 1986, s. 276.
  20. ZBoWiD 1986, s. 320.
  21. ZBoWiD 1986, s. 283.
  22. Księga cmentarna nr 3 Matejki Nowy II, Sanok.
  23. Deklaracje, s. 100.

Oceń: Mieczysław Mazurek (1912–2000)

★★★★★
Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:20