Budynek przy ul. Teofila Lenartowicza 2 w Sanoku


W mieście Sanok, przy ulicy Teofila Lenartowicza 2, znajduje się interesujący budynek, który znany jest również jako kamienica Szomka bądź Szomkówka. Jest to obiekt o cieszącej się sporą popularnością lokalizacji w tym malowniczym mieście,

który zasługuje na szczegółową uwagę zarówno ze względu na swoją architekturę, jak i historyczne znaczenie.

Historia

Obiekt usytuowany jest przy ulicy Teofila Lenartowicza, na rogu z ulicą Jana III Sobieskiego. W 1985 roku budynek został włączony do wojewódzkiego oraz gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka. Działania Komisji Opieki nad Zabytkami, funkcjonującej przy oddziale PTTK w Sanoku, doprowadziły do umieszczenia na fasadzie obiektu tablicy informacyjnej, która podkreśla jego zabytkowy charakter w 1978 roku.

To neorenesansowa willa zaprojektowana przez sanockiego architekta, inż. Wilhelma Szomka, który był jej właścicielem. Budowę zakończono w 1892 roku. W okresie, gdy budynek należał do rodziny Szomków, gościł w nim bp Józef Sebastian Pelczar, który później został ogłoszony świętym.

Właścicielką nieruchomości w 1931 roku została Maria Wielhorska, córka Wilhelma Szomka. Po 1945 roku dom został objęty kwaterunkiem. W 1971 roku Maria Wielhorska zdecydowała się sprzedać willę miastu, które postanowiło przekształcić budynek na siedzibę biblioteki. W latach 1975-1982 przeprowadzono przebudowę oraz renowację budynku, aby dostosować go do nowych funkcji. W ramach prac usunięto pierwotne schody kręcone, które zastąpiono nowymi, powrotnymi. Miedziany dach, który składa się z około 1300 łusek miedzianych, został wykonany przez Jakuba Kolano. Prace nadzorował od 1977 roku dyrektor biblioteki, Władysław Harajda.

Po zakończeniu remontu i adaptacji, w 1981 roku dokonano przeniesienia biblioteki z jej dotychczasowej siedziby przy ulicy Tadeusza Kościuszki do budynku przy ulicy Teofila Lenartowicza 2, podczas gdy wypożyczalnia dla dzieci oraz czytelnia funkcjonowały w budynku Sanockiego Domu Kultury. 3 maja 1982 roku Miejska Biblioteka Publiczna została uroczyście otwarta, a od 1985 roku nosi imię Grzegorza z Sanoka. Cztery lata później, 3 maja 1986, zorganizowano ceremoniał odsłonięcia tablicy upamiętniającej patrona, z inskrypcją: „Losy dały mi za ojczyznę Sanok”. Inskrypcja ta jest umiejscowiona wewnątrz, obok głównego wejścia na ścianie. W tym samym roku został także postawiony pomnik Grzegorza z Sanoka.

Budynek uzyskał wpis do rejestru dóbr kultury w 1985 roku. W następstwie tego, instytucja ta została uhonorowana nagrodą II stopnia od Ministra Kultury i Sztuki w konkursie „Na najlepszego użytkownika obiektu zabytkowego”. W przeszłości posesja była otoczona murowanym ogrodzeniem. Na północ od budynku znajduje się ogród, który w przeszłości rozciągał się w stronę zachodnią aż do ulicy Adama Mickiewicza; obecnie w tym miejscu przybłaga blok mieszkalny. W ogrodzie znajdziemy kamień z tablicą poświęconą pierwszej wzmiance o Sanoku z 1150 oraz informację o nadaniu praw miejskich w 1339 roku. W średniowieczu w bezpośrednim sąsiedztwie, usytuowana była Cerkiew Narodzenia Najświętszej Maryi Panny oraz cmentarz.

W piwnicach obecnie mieści się sklep komputerowy, jednak w latach 90. do początków XXI wieku znajdowała się tu księgarnia wydawnictwa BOSZ. Dnia 18 czerwca 2017 roku, na fasadzie budynku przy głównym wejściu do biblioteki, odsłonięto tablicę upamiętniającą Mariana Pankowskiego, z inskrypcją, która brzmi: „Marian Pankowski. Sanok – Bruksela. 9 XI 1919 – 3 IV 2011. Przypatrywałem się temu wszystkiemu w imię Mowy.” Fundatorami tablicy byli Janusz Szuber oraz Janina Lewandowska.

Przypisy

  1. a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30.09.2024 r. [dostęp 19.10.2016 r.]
  2. Krzysztof Prajzner. Pamiątkowa tablica znów na fasadzie budynku. „Tygodnik Sanocki”, 24.03.2017 r., nr 12 (1315), s. 4.
  3. Marian Pankowski w Bibliotece. Uroczystość odsłonięcia pamiątkowej tablicy. „Tygodnik Sanocki”, 23.06.2017 r., nr 25 (1328), s. 8.
  4. Edyta Wilk: Pamięci Mariana Pankowskiego, 16.06.2017 r. [dostęp 25.11.2017 r.]
  5. Marian Pankowski w bibliotece. Pamięci Mariana Pankowskiego, 19.06.2017 r. [dostęp 25.11.2017 r.]
  6. Anna Strzelecka. Bibliotekarki sprzed ery Google’a. „Tygodnik Sanocki”, 19.07.2013 r., nr 28 (1127), s. 6.
  7. Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 09.03.2015 r., bip.um.sanok.pl, s. 2. [dostęp 19.10.2016 r.]
  8. Janusz Szuber: Mojość. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka, 2005 r., s. 56.
  9. Franciszek Oberc, Sanok. Instytucje kultury, Sanok 1999, s. 40-41.
  10. Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974-1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995 r., s. 955.
  11. Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995 r., s. 908.
  12. Marian Struś. Przed nadaniem imienia. „Gazeta Sanocka – Autosan”, 20-31.01.1985 r., nr 3 (330), s. 5.
  13. Będzie znowu most na Białą Górę. „Gazeta Sanocka – Autosan”, 20-30.04.1981 r., nr 12 (211), s. 1.
  14. Mieczysława Teodorczyk. Róże dla Harajdy. „Nowiny”, 05.05.1982 r., nr 91, s. 5.
  15. Edmund Gajewski. Jak świecy gasnący blask. „Nowiny”, 14-16.05.1982 r., nr 95, s. 4.
  16. Artur Bata. Ćwierć wieku w służbie czytelników. „Podkarpacie”, 11.05.1972 r., nr 19, s. 5.
  17. Andrzej Romaniak, Maria Wielhorska z Szomków, Tygodnik Sanocki, 18.03.2005 r., nr 11 (697), s. 6.
  18. Akta miasta Sanoka. Wykaz ulic i mieszkań w mieście Sanoku 1931 r. AP Rzeszów – O/Sanok, s. 41.

Oceń: Budynek przy ul. Teofila Lenartowicza 2 w Sanoku

Średnia ocena:4.94 Liczba ocen:25