Dwór w Olchowcach to historyczny obiekt, który znajduje się w malowniczej dzielnicy Olchowce w Sanoku. Jest to miejsce nie tylko o dużym znaczeniu architektonicznym, ale także sąsiadujące z bogatą historią regionu.
Jego zabytkowy charakter przyciąga miłośników historii oraz turystów pragnących zgłębić lokalne tradycje i kulturę.
Historia
Olchowce, znane jako wieś służebna dla grodu sanockiego, mają swoją historię, która sięga XV wieku, kiedy to po raz pierwszy wspomniano o tamtejszym folwarku. W okresie zaboru austriackiego, zwłaszcza w drugiej połowie XIX wieku, obszar ten stał się własnością rządową, a dobra tabularne Olchowce z Międzybrodziem oraz Olchowce Posada przeszły w ręce administracji. Stworzono tamtejszą posiadłość, którą w latach 70. i 80. nabyli sanoccy bankierzy, Abisch oraz Kanner, znany również jako Zosia lub Zofia.
W 1886 roku, w dokumentacji lustracyjnej, zanotowano: „Dwór w Olchowcach. We wszystkiem starostwie (krośnieńskiem) dworu nie masz, tylko w Olchowcach jest dwór dawno zbudowany, lecz dotychczas nie dokończony” . Już wtedy istniał zespół budynków, w skład którego wchodziły folwark, stajnie, obory oraz gumna. 9 sierpnia 1889 roku poinformowano, że obszar pięciu tysięcy morgów został zakupiony przez Józefa i Stanisława Nowaków za cenę 350 tys. złr.
Pomimo tego faktu, w ewidencji z 1890 roku wciąż widniały A. i S. Kannerowie jako właściciele majątku w Olchowcach. Sporą zmianę przyniosły lata 90., kiedy to Józef Nowak zyskał status właściciela dóbr. Po jego śmierci w 1901 roku, majątek przeszedł na jego spadkobierców. W 1911 roku synowie Józefa, Tadeusz i Eugeniusz Nowakowie, weszli w posiadanie Olchowców. W następnych latach, zarówno w 1914, jak i 1918, majątkiem zarządzali spadkobiercy.
W czasach niepodległej II Rzeczypospolitej przed rokiem 1930, to Józef i Antoni Nowakowie mieli efektywną kontrolę nad majątkiem. Przed wybuchem II wojny światowej w 1939 roku, Roman Nowak był właścicielem dóbr. W momencie wybuchu konfliktu, we dworze były obecne rodziny Nowaków oraz ich krewny, kapitan doktor Stanisław Domański. Po tym jak na Sanie ustanowiono granicę między III Rzeszą a ZSRR, Olchowce znalazły się pod kontrolą sowiecką, podczas gdy leżący na lewym brzegu rzeki Sanok był w rękach niemieckich okupantów. W połowie października 1939 roku wszyscy mieszkańcy dworu musieli opuścić swoje miejsce.
Według badań Sylwestra Polakowskiego, budynek dworski, który przetrwał do dziś, został zbudowany w XIX wieku na fundamentach wcześniejszego dworu starościńskiego, prawdopodobnie z XVII wieku. W jego bezpośrednim sąsiedztwie wzniesiono dwie oficyny – jedna w kształcie litery L, druga zaadaptowana na mieszkanie. Obok widoczne są pozostałości obiektu, który dawniej służył jako spichlerz, a później przekształcono go na ujeżdżalnię, by ostatecznie nadać mu nowe funkcje. Na terenie posiadłości istniały także stawy oraz park, jednak nie przetrwały one do czasów współczesnych w ich pierwotnym kształcie.
Warto wspomnieć, że na części obszaru dworskiego przed 1918 rokiem powstały koszary wojskowe. Ostatecznie w zabudowaniach folwarku zorganizowano garaże oraz warsztaty wojskowe. W 2015 roku do gminnej ewidencji zabytków Sanoka wpisano obiekty, takie jak dwór przy ul. Stanisława Witkiewicza 6 oraz oficyna dworska przy ul. Stanisława Witkiewicza 10.
Przypisy
- Alojzy Zielecki, Życie gospodarcze, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995 r., s. 405.
- Spis ziemian Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1930. Województwo stanisławowskie, województwo lwowskie, opr. Tadeusz Epsztein i Sławomir Górzyński, Oficyna Wydawnicza „Blitz-Print”, Warszawa 1990 r.
- Książka telefoniczna. Warszawa: 1939 r., s. 706.
- Skorowidz powiatu sanockiego. Wydany na podstawie dat zebranych w roku 1911. Sanok: 1911 r., s. 14.
- Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytorialnych kraju. Lwów: 1918 r., s. 116.
- Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkiem Księstwie Krakowskiem i Księstwie Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytorialnych kraju. Lwów: 1914 r., s. 116.
- W 1905 został wymieniony ponownie Józef Nowak. Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z W. Ks. Krakowskiem. Kraków: 1905 r., s. 104.
- Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytorialnych kraju. Lwów: 1904 r., s. 122.
- Jan Bigo: Najnowszy skorowidz wszystkich miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi, Wielkim Księstwie Krakowskiem i Księs. Bukowińskiem z uwzględnieniem wszystkich dotąd zaszłych zmian terytorialnych kraju. Złoczów: 1886 r., s. 135.
- Obwieszczenie. „Gazeta Lwowska”. Nr 264, s. 10, 19.11.1893 r.
- Tadeusz Pilat: Skorowidz dóbr tabularnych w Galicyi z Wielkiem Ks. Krakowskiem. Lwów: 1890 r., s. 142.
- Olchowce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VII: Netrebka – Perepiat, Warszawa 1886 r., s. 449.
- Sanok. „Kurjer Lwowski”. Nr 221, s. 2, 11.08.1889 r.
- Konrad Orzechowski: Przewodnik statystyczno topograficzny i skorowidz obejmujący wszystkie miejscowości z przysiółkami w Królestwie Galicyi W.X. Krakowskiem i X. Bukowinie, według najświeższych skazówek urzędowych. Kraków: 1872 r., s. 57.
- Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w Królestwie Galicyi i Lodomeryi wraz z Wielkiem Księstwem Krakowskiem. Lwów: 1868 r., s. 149.
- Hipolit Stupnicki: Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855 r., s. 149.
- a b GEZ 2018 ↓, s. 5.
- a b GEZ 2016 ↓, s. 4.
- a b Chrząszczewska ↓, s. 12.
- Chrząszczewska ↓, s. 5.
Pozostałe obiekty w kategorii "Wille i dwory":
Willa Zaleskich w Sanoku | Dworek Stupnickich w Sanoku | Dom Julii w Sanoku | Budynek przy ul. Ignacego Daszyńskiego 17 w Sanoku | Budynek przy ul. Teofila Lenartowicza 2 w Sanoku | Dom Harcerza w Sanoku | Dom przy ul. Niecałej 2 w SanokuOceń: Dwór w Olchowcach (Sanok)