Marian Żołnierczyk


Marian Zbigniew Żołnierczyk, urodzony 1 maja 1940 roku w Sanoku, był znaczącą postacią w polskiej branży motoryzacyjnej oraz polityce lokalnej. Jego działalność na rzecz rozwoju regionu i kraju pozostawiła trwały ślad.

Przez wiele lat Żołnierczyk angażował się w życie publiczne, pełniąc funkcję samorządowca oraz posła na Sejm PRL w ramach VII i VIII kadencji. Jego praca w parlamencie oraz zaangażowanie w sprawy lokalne przyczyniły się do wielu zmian społecznych i gospodarczych w Polsce.

Marian Żołnierczyk zmarł 22 stycznia 2008 roku w rodzinnym Sanoku, gdzie również spędził większość swojego życia, kontynuując pasję do pracy na rzecz obywateli oraz rozwój branży motoryzacyjnej w Polsce.

Życiorys

Marian Żołnierczyk przyszedł na świat w 1940 roku w rodzinie o silnych tradycjach robotniczych i komunistycznych, bowiem jego ojcem był Jan Żołnierczyk (1896–1974), a matką Michalina z domu Sowa (1912–1955). Po ukończeniu zasadniczej szkoły zawodowej, w latach 70. zdobył wykształcenie w trybie zaocznym w technikum mechanicznym oraz podjął studia na Akademii Ekonomicznej w Krakowie, gdzie kształcił się w zakresie ekonomiki i organizacji produkcji.

Początkowo, 1 lipca 1956 roku, związał się zawodowo z Sanocką Fabryką Wagonów, gdzie rozpoczął pracę na stanowisku ślusarza w wydziale montażu głównego autobusu Star N52. Po dwóch latach służby w Wojskach Ochrony Pogranicza (1960-1962), powrócił do Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan”. W latach 1963-1981 piastował stanowisko brygadzisty w wydziale Budowy Prototypów, a następnie objął rolę kierownika sekcji w Dziale Sprzedaży.

Żołnierczyk był aktywnym członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej od 1960 roku oraz działaczem związków zawodowych. Już w latach 60. zaangażował się w prace Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Rzeszowie. Jako delegat na V Zjazd PZPR, który odbył się w 1968 roku, a 13 listopada 1975 roku został wybrany na członka Komitetu Wojewódzkiego PZPR w Krośnie oraz na delegata na VII Zjazd PZPR.

W 1976 roku uzyskał mandat posła na Sejm PRL VII kadencji w okręgu nr 34 Krosno, gdzie brał udział w pracach Komisji Komunikacji i Łączności oraz Komisji Obrony Narodowej. Jego zaangażowanie w politykę nie ustało na tym etapie, gdyż w marcu 1980 roku został ponownie wybrany do Sejmu, gdzie kontynuował pracę w tych samych komisjach, a także dołączył do Komisji do Spraw Samorządu Pracowniczego Przedsiębiorstw, w której pełnił funkcję wiceprzewodniczącego.

Reprezentując ziemię sanocką, Żołnierczyk posiadł także mandaty radnego Wojewódzkiej Rady Narodowej w Krośnie oraz Miejskiej Rady Narodowej w Sanoku, gdzie w 1984 roku został wybrany na zastępcę przewodniczącego MRN. W grudniu 1979 roku wszedł w skład plenum Komitetu Miejskiego PZPR w Sanoku, a w 1982 roku objął stanowisko sekretarza Komitetu Zakładowego PZPR w Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”.

Od grudnia 1983 do grudnia 1986 roku sprawował funkcję sekretarza ds. organizacyjnych oraz członka egzekutywy w Komitecie Miejskim PZPR. W 1987 roku przeszedł na rentę, a po dwóch latach, w 1989 roku, otrzymał dowództwo nad rejonem sztabu ORMO w Sanoku.

Po 1989 roku, w wyborach samorządowych w 1998 roku, uzyskał mandat radnego Rady Powiatu Sanockiego z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej. W dniu 21 listopada 1999 roku został wybrany członkiem Rady Powiatowej SLD w Sanoku, ale jego kolejna próba reelekcji w 2002 roku okazała się nieudana.

Na przestrzeni lat aktywnie angażował się w działalność ogrodnictwa działkowego, pełniąc funkcje prezesa ogrodu „Kalina” oraz wiceprezesa w okręgu Polskiego Związku Działkowców. Ponadto był członkiem zarządu powiatowego oddziału Związku Żołnierzy Ludowego Wojska Polskiego. Zmarł 22 stycznia 2008 roku, a jego życiowe dokonania na zawsze pozostaną w pamięci. Został pochowany na Cmentarzu Posada w Sanoku.

Odznaczenia i wyróżnienia

Marian Żołnierczyk może pochwalić się licznymi odznaczeniami i wyróżnieniami, które są wyrazem jego zaangażowania oraz poświęcenia dla różnych dziedzin życia społecznego. W jego bogatym dorobku znajdują się między innymi:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 1 lipca 1977,
  • Odznaka „Zasłużony dla Sanoka”, otrzymana w 1980,
  • Srebrne Odznaczenie im. Janka Krasickiego, zdobyte za aktywność w organizacjach młodzieżowych przed 1976,
  • Odznaka „Zasłużony Działacz Związków Zawodowych”, przyznana również przed 1976,
  • „Jubileuszowy Adres”, uhonorowany w 1984.

Przypisy

  1. Kandydaci do Rady Powiatu Sanockiego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (362), s. 10, 16.10.1998 r.
  2. Kandydaci do Rady Powiatu Sanockiego. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38 (358), s. 9, 18.09.1998 r.
  3. Zwycięstwo sanockiej ORMO w wojewódzkim współzawodnictwie. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 12 (483) z 20–30.04.1989 r.
  4. Wiesław Koszela. 42 lata na straży ładu i porządku. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 3, Nr 28 (427) z 01–10.10.1987 r.
  5. Inauguracyjne sesja nowej MRN w Sanoku. Leszek Kawczyński – przewodniczącym MRN. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 21 (312) z 20–31.07.1984 r.
  6. Wspólne plenum KZ PZPR i ZZ ZSMP. Marian Żołnierczyk – sekretarzem KZ. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 2, Nr 17 (51) z 01–10.11.1982 r.
  7. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 302, Sanok: 2008.
  8. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 289, Sanok: 2008.
  9. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 248, Sanok: 2008.
  10. Robert Sawicki. Robotnik. Poseł. Społecznik. Zbigniew Marian Żołnierczyk 1940–2008. „Tygodnik Sanocki”, s. 6, Nr 9 (851) z 29.02.2008 r.
  11. Inskrypcja nagrobna wskazała błędny rok śmierci 2009. Robert Sawicki. Zbigniew Marian Żołnierczyk 1940–2008. „Tygodnik Sanocki”, s. 6, Nr 9 (851) z 29.02.2008 r.
  12. Maria Boczar. Zebrał się I Powiatowy Zjazd SLD. Wybory, wybory. „Tygodnik Sanocki”. Nr 48 (420), s. 1, 5, 26.11.1999 r.
  13. Franciszek Oberc. Zeszyt Nr 1. Starostwo sanockie 1999-2000. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”, s. 24–25, Sanok: 2001.
  14. „Ludowi” zwierają szeregi. „Tygodnik Sanocki”. Nr 3 (480), s. 2, 19.01.2001 r.
  15. Wybory do rad powiatów: wyniki głosowania i wyniki wyborów. Powiat sanocki, województwo podkarpackie. Koalicyjny Komitet Wyborczy Sojusz Lewicy Demokratycznej – Unia Pracy. Okręg wyborczy nr 3. pkw.gov.pl. [dostęp 01.06.2014 r.]
  16. Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974–1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 952.
  17. Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974–1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 953.
  18. Władysław Stachowicz. Nr 8: Samorząd Gminy Miasta Sanoka 1867–1990. Miejska Rada Narodowa w Sanoku 1950–1990. „Zeszyty Archiwum Ziemi Sanockiej”. ISSN 1731-870X.
  19. Sanoczanie w wojewódzkich władzach partyjnych. „Gazeta Sanocka – Autosan”, s. 1, Nr 22-23 (41-42) z 01–15.12.1975 r.
  20. Zdajemy sobie sprawę z czekających nas zadań. „Nowiny”, s. 3, Nr 256 z 19.11.1975 r.
  21. Z obrad Wojewódzkiej Konferencji Partyjnej w Krośnie. „Nowiny”, s. 1-2, Nr 252 z 14.11.1975 r.
  22. Franciszek Oberc: Kalendarium sanockie 1974–1994, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995, s. 952.
  23. Adam Orłowski: Tu jest mój dom. W: Autosan. Praca zbiorowa pod redakcją Adama Orłowskiego. Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1982, s. 104-108.
  24. Członkowie Wojewódzkiej Komisji Rewizyjnej. „Nowiny”, s. 3, Nr 40 z 18–19.02.1978 r.

Oceń: Marian Żołnierczyk

Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:21