Jan Stefan Nebesio, urodzony 1 stycznia 1953 roku w Sanoku, to postać wielce znacząca w kontekście polskich przemian społecznych oraz politycznych drugiej połowy XX wieku. Był on aktywnym działaczem związkowym, który wykazywał silne zaangażowanie w budowanie postaw demokratycznych w Polsce Ludowej.
Jego działalność wychodziła poza ramy ochrony praw pracowniczych; był również członkiem opozycji demokratycznej, co w tamtych czasach wymagało dużej odwagi i determinacji. Warto dodać, że Nebesio pełnił funkcję radnego Rady Miasta Sanoka, gdzie mógł wpływać na lokalne sprawy i promować wartości związane z demokracją i społeczną sprawiedliwością.
Życiorys
Jan Nebesio urodził się 1 stycznia 1953 roku w Sanoku jako syn Józefa (1914-1984) oraz Michaliny (1926-2015). W okresie od grudnia 1970 do 1995 roku pracował w Sanockiej Fabryce Autobusów „Autosan”, gdzie był częścią wydziału W-5. Już od września 1980 roku angażował się w działalność NSZZ „Solidarność”, pełniąc funkcję lokalnego zastępcy przewodniczącego na swoim wydziale.
W 1981 roku zdobył tytuł technika, kończąc Technikum Mechaniczne przy Centrum Kształcenia Ustawicznego w Sanoku. Po ogłoszeniu stanu wojennego w Polsce, zaangażował się w działania podziemne. Został zatrzymany po raz pierwszy 27 października 1982 roku, ale został szybko zwolniony. Kolejne zatrzymanie miało miejsce w listopadzie tego samego roku, jednak i tym razem wyszedł na wolność 31 grudnia.
31 sierpnia 1983 roku, na podstawie amnestii, Sąd Wojewódzki w Krośnie umorzył wszelkie postępowania wobec niego, chociaż nałożono na niego dozór i okres próby trwający trzy lata. W okresie między 2 listopada 1982 a 19 marca 1984 roku, Nebesio był obserwowany przez Wydział V komendy Wojewódzkiej Milicji Obywatelskiej w Krośnie w ramach operacji o kryptonimie „Powielacz”. Do 24 sierpnia 1989 roku był również rozpracowywany przez p. V Rejonowy Urząd Spraw Wewnętrznych w Sanoku w związku z operacją „Inicjatywa”. W latach 80. bardzo aktywnie uczestniczył w podziemnej „Solidarności”, organizując różnorodne uroczystości oraz manifestacje.
Od 1986 roku, Jan należał do Solidarności Walczącej, kierując jej sanockim pododdziałem. 30 września 1988 roku, wspólnie z Kazimierzem Gierczakiem, Henrykiem Kozikiem oraz Franciszkiem Obercem, założył komisję, która działała jako Komitet Organizacyjny „Solidarności” w Autosanie, dążąc do relegalizacji organizacji. W 1989 roku pełnił rolę przewodniczącego Międzyzakładowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „Solidarność” w Sanoku oraz brał aktywny udział w Komitecie Obywatelskim w Sanoku.
Od 1990 roku był związany z Partią Wolności, gdzie pełnił funkcję szefa biura w Sanoku, a od 1991 roku przewodniczył lokalnym strukturom partii. Po wyroku Sądu Najwyższego, który w 1993 roku uniewinnił go, Jan wziął udział w wyborach samorządowych w 1994 roku, zdobywając mandat radnego Rady Miasta Sanoka na kadencję 1994-1998. W 1997 roku zainicjował w Autosanie oddział „Sierpień 80”. W lipcu 1998 roku został wybrany na wiceprzewodniczącego zarządu okręgowego Ruchu Odbudowy Polski w województwie krośnieńskim.
W ramach wyborów samorządowych w 1998 roku ubiegał się o mandat radnego Rady Powiatu Sanockiego startując z listy Ruchu Patriotycznego „Ojczyzna”. W październiku 2001 roku objął funkcję naczelnika szkolenia w gnieździe Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku. Niestety, jego kandydatura na radnego Rady Miasta Sanoka w wyborach samorządowych w 2010 roku z listy Prawa i Sprawiedliwości nie zakończyła się sukcesem.
Jan Nebesio jest żonaty z Różą Nebesio i ma troje dzieci – trzy córki.
Odznaczenia
Jan Nebesio, znany ze swojego wkładu w przemiany demokratyczne w Polsce, otrzymał szereg odznaczeń, które doceniają jego zasługi na różnych polach. Oto jego wyróżnienia:
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (2007), przyznany za wyjątkowe zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w kraju, jak również za osiągnięcia w pracy zawodowej i społecznej, która przynosiła korzyści społeczeństwu,
- Krzyż Wolności i Solidarności (2020),
- Krzyż Solidarności Walczącej (2011),
- Tytuł „Zasłużony dla Regionu Podkarpacia NSZZ Solidarność” (2010).
Przypisy
- Informacje o kandydacie. wybory2010.pkw.gov.pl. [dostęp 19.10.2022 r.]
- Jolanta Ziobro. Po prostu byli ludźmi. „Tygodnik Sanocki”. Nr 43 (989), s. 11, 29.10.2010 r.
- Odznaczenia w 25. rocznicę powstania „Solidarności Walczącej”. prezydent.pl, 15.06.2007 r. [dostęp 24.08.2020 r.]
- M.P. z 2020 r. poz. 811
- Bartosz Błażewicz. Walne Sokoła. „Tygodnik Sanocki”. Nr 43 (520), s. 11, 26.10.2001 r.
- Zmiany w ROP-ie. „Tygodnik Sanocki”. Nr 31, s. 1, 31.07.1998 r.
- Wybory ’98. „Tygodnik Sanocki”. Nr 38, s. 10, 18.09.1998 r.
- Wybory samorządowe i pozostałe. sokolsanok.pl. [dostęp 22.11.2014 r.]
- Mamy nową Radę!. „Tygodnik Sanocki”. Nr 25 (137), s. 1, 24.06.1994 r.
- Najwięcej 454, najmniej 3. lekarze popularni, abstynenci nie. „Echo Sanoka”. Nr 24, s. 8, 27.06.1994 r.
- Masz 189, wybierz jednego. „Echo Sanoka”. Nr 21, s. 7, 06.06.1994 r.
- a b Dane osoby z katalogu osób "rozpracowywanych". Jan Nebesio. katalog.bip.ipn.gov.pl. [dostęp 24.08.2020 r.]
- a b c d e f g h i j k l m n o Czesław Nowak: Jan Nebesio. encysol.pl. [dostęp 24.08.2020 r.]
- a b c d e f g h i Radni nowej kadencji. Jan Nebesio. „Tygodnik Sanocki”. Nr 44 (156), s. 11, 04.11.1994 r.
- Józef Nebesio. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 26.09.2021 r.]
- Michalina Nebesio. cmentarzsanok.zetohosting.pl. [dostęp 26.09.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Bolesław Biega | Jan Bezucha | Juliusz Kühl | Sebastian Niżnik | Tadeusz Wojtowicz | Maksymilian Słuszkiewicz | Wilhelm Rzeszutko | Abraham Penzik | Tadeusz Szczudlik | Andrzej Bożydar Radwański | Władysław Godula | Jan Pohorski | Ireneusz Zarzycki | Jarosława Bandera | Marian Witalis | Piotr Uruski | Marian Żołnierczyk | Emil Michałowski (nauczyciel) | Zbigniew Hess | Wiesław SkałkowskiOceń: Jan Nebesio