Marian Szczerek

---

Życiorys

Marian Szczerek, znany specjalista w dziedzinie inżynierii, ukończył Zespół Szkół Mechanicznych w Sanoku w 1969 roku, zdobywając tytuł technika mechanika. Wśród jego kolegów z klasy był m.in. Krzysztof Kosim. Następnie, w 1974, uzyskał dyplom na Wydziale Mechanicznym Politechniki Krakowskiej. Jego kariera akademicka rozpoczęła się w 1976 roku, kiedy to został wykładowcą w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Radomiu.

W 1981 roku obronił pracę doktorską na Politechnice Warszawskiej. Po uzyskaniu stopnia doktora, pełnił szereg wysokich funkcji kierowniczych. Od 1981 do 1984 roku sprawował stanowisko dyrektora Instytutu Teorii i Konstrukcji, a później, od 1984 do 1986 roku, był prodziekanem Wydziału Mechanicznego. W 1986 objął funkcję zastępcy dyrektora ds. Naukowo-Badawczych w Instytucie Technologii Eksploatacji, gdzie kontynuował swoje prace badawcze.

W 1996 roku uzyskał habilitację, a 10 października 2003 roku otrzymał tytuł profesora. Został profesorem zwyczajnym na Uniwersytecie Technologiczno-Humanistycznym im. Kazimierza Pułaskiego w Radomiu, gdzie prowadził Zakład Inżynierii Materiałowej w Instytucie Budowy Maszyn na Wydziale Mechanicznym.

W sferze naukowej jego zainteresowania obejmują budowę i eksploatację maszyn, inżynierię materiałową, tribologię oraz metodologię badań. Marian Szczerek jest autorem i współautorem wielu publikacji naukowych, a jego wkład w rozwój tej dziedziny został dostrzegany w Polsce i za granicą. Jest członkiem i byłym prezesem Polskiego Towarzystwa Tribologicznego, a także członkiem Akademii Inżynierskiej w Polsce oraz Sekcji Podstaw Eksploatacji Polskiej Akademii Nauk.

Jako międzynarodowy ekspert, Szczerek należy do American Society of Tribologists & Lubrication Engineers, Gesellschaft für Tribologie oraz European Materials Research Society. Jest także członkiem korespondentem i reprezentantem polskich tribologów w International Tribology Council. Poza tym, od 1990 roku pełnił rolę redaktora naczelnego czasopisma „Tribologia”, zastępując również redaktora naczelnego w czasopiśmie „Zagadnienia Eksploatacji Maszyn” (PAN) oraz był częścią Rady Programowej czasopisma „Wear and Friction”. Zasiadał w Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz wiceprzewodniczył tej Radzie w czerwcu.

W okresie 1984–1990, przez dwie kadencje, Marian Szczerek był prezesem środowiskowym AZS w Radomiu. Jest także członkiem rady nadzorczej klubu Czarni Radom. Warto dodać, że jego syn, Ziemowit Szczerek, jest uznawanym pisarzem i dziennikarzem.

Odznaczenia i nagrody

Marian Szczerek, jako wybitna postać w swojej dziedzinie, został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego osiągnięciach oraz wkładzie w rozwój nauki i technologii.

Wśród przyznanych mu odznaczeń znajdują się:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2011),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Medal miasta Pittsburgh,
• Medal im. Sendzimira dla wynalazców,
• Belgijski Krzyż Kawalerski i Oficerski za wynalazczość.

Wyjątkowe osiągnięcia Szczerka odbiły się także w postaci nagrody w uznaniu jego talentu i pracy:

• Złota Księga Wychowanków Politechniki Krakowskiej,
• Nagroda Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego,
• Nagroda Rektora Politechniki Krakowskiej,
• Nagroda Rektora Politechniki Świętokrzyskiej,
• Nagroda Rektora Politechniki Radomskiej,
• Nagroda Polskiego Towarzystwa Tribologicznego (za najlepszą książkę w 1997 roku).

---

Oceń: Marian Szczerek

---