Potok Płowiecki

W trakcie swojego biegu, Potok Płowiecki przepływa m.in. przez Dąbrówkę, gdzie wzdłuż ulicy Ustronie krzyżuje się z ul. Marii Konopnickiej, oraz Zatorze, na którym usytuowane są ulice Płowiecka i Śniegowa. Ciek wodny przechodzi również przez ulicę Bartosza Głowackiego, gdzie nieopodal, na ulicy Niecałej, znajduje się zabytkowy dom pod numerem 2. Dalsza trasa potoku prowadzi wzdłuż ul. 800-lecia, przecinając linię kolejową nr 108 oraz ul. Zagrody, aż do ulicy Stanisława Konarskiego, aż wreszcie spotyka Błonie oraz Śródmieście, gdzie krzyżuje się z ulicą Jagiellońską i płynie równolegle do ulicy Podgórze. Na końcu swojego biegu, Potok Płowiecki uchodzi jako lewy dopływ rzeki San.

Potok Płowiecki ma również bogatą historię. W okresie przełomu XVIII i XIX wieku w jego okolicy, szczególnie w pobliżu obecnych ulic Niecała i Zagrody, istniał funkcjonujący młyn. Ciek wodny pierwotnie oddzielał Posadę Sanocką od Posady Olchowskiej. W 1906 roku pojawiła się idea regulacji Potoku Płowieckiego oraz Potoku Stróżeckiego, którą wsparł m.in. Karol Gerardis.

Nieopodal końcowego biegu potoku, łącząc obie strony rzeczki, budowane były kładki i mostki. Po zachodniej stronie mieściła się ulica Podgórze, która historycznie nosiła nazwy Andrzeja Potockiego oraz Ludwika Waryńskiego. To właśnie w tej okolicy, pierwotnie znajdowały się domy mieszkalne, a później zostało zrealizowane osiedle bloków mieszkalnych w dzielnicy Błonie. Warto dodać, że w latach do 70. XX wieku, przy ul. Jagiellońskiej istniał dworek znany jako „dom nad potokiem”, należący do rodziny Beksińskich i Lipińskich. Bezpośrednio w pobliżu ujścia Potoku Płowieckiego do Sanu mieści się Zamek Królewski w Sanoku, który stanowi wyjątkowy punkt w tym malowniczym regionie.