Wacław Szomek

Prawo i sprawiedliwość

Wacław Szomek, pełen szacunku sędzia i prokurator, urodził się 5 marca 1855 roku w Sanoku. Jego życiowa droga zakończyła się w Samborze 12 września 1910 roku.

Oprócz pełnienia ważnych obowiązków w systemie prawnym, jego działalność miała istotny wpływ na społeczność lokalną.

Życiorys

Wacław Franciszek Szomek przyszedł na świat 5 marca 1855 roku w Sanoku. Jego rodzicami byli Wenzel (znany również jako Wacław) Schomek, który w połowie XIX wieku pełnił rolę inspektora oddziału podatkowego cyrkułu sanockiego oraz sekretarza Dyrekcji Skarbu; zmarł on przed 1892 rokiem. Matką była Franciszka z domu Walz, która żyła w latach 1827-1892. Wacław miał rodzeństwo, w tym Amelię (1853-1940, po mężu Czyczajczuk), Wilhelma (1857-1940, inżyniera i mierniczego przysięgłego w Sanoku), Bolesława (1858-1910, polonistę i profesora gimnazjalnego) oraz Natalię Józefę (ur. 1861, żonę Kazimierza Krawczyńskiego).

Ukończył studia prawnicze i w okresie zaboru austriackiego związał się z służbą sądowniczą, działając w ramach autonomii galicyjskiej. Już od około 1879 roku rozpoczął pracę jako auskultant w C. K. Sądzie Powiatowym w Sądowej Wiszni. W następnych latach, do około 1881 roku, pracował jako auskultant w Galicji Wschodniej w C. K. Sądzie Obwodowym w Złoczowie, równocześnie zasiadając także w C. K. Sądzie Powiatowym w Łopatynie.

Od około 1886 roku pełnił funkcję adjunkta C. K. Sądu Powiatowego w Rożniatowie, a od 1888 roku był adjunktem w C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku. Równocześnie od około 1894 roku, jako adiunkt, obsługiwał stanowisko asesora w C. K. Sądzie Powiatowym dla Spraw Dochodów Skarbowych w Sanoku. W marcu 1895 roku został mianowany c. k. zastępcą prokuratora państwa w Sanoku, zastępując Józefa Heldenburga. Po we wrześniu 1897 roku objął rolę substytuta prokuratora, a w 1900 roku został szefem prokuratorii w Sanoku.

Na przełomie września i października 1906 roku Wacław Szomek został przeniesiony do Sambora na stanowisko pierwszego prokuratora państwa, pozostając na nim aż do końca swojego życia. W 1889 roku wstąpił w szeregi oddziału Towarzystwa Prawniczego założonej w Sanoku, a na przełomie 1894/1895 roku pełnił rolę sekretarza tegoż stowarzyszenia. W drugiej połowie lat 90. XIX wieku, obok swojej kariery sądowej, aktywnie działał jako członek Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” oraz Macierzy Szkolnej dla Księstwa Cieszyńskiego.

W trudnym okresie zdrowotnym, Wacław Szomek zmarł 12 września 1910 roku w Samborze, osiągając wiek 55 lat. Jego miejsce spoczynku znajduje się w rodzinnym grobowcu na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie, gdzie również złożony został jego brat Bolesław, który zmarł 26 maja 1910 roku.

5 września 1896 roku Wacław ożenił się z Zofią Antoniną Bilińską z Krakowa (urodzoną około 1871 roku, córką Aleksandry bądź Olgi oraz Stanisława Bilińskiego, właściciela majątku Młynne, syna Ludwika Bilińskiego i Sabiny z domu Pieniążek). Ich uroczysty ślub odbył się w Kościele Przemienienia Pańskiego w Sanoku, gdzie posługę pełnił ks. dr Jan Trznadel. Świadkami ceremonii byli adwokat dr Jan Gaweł, krewny panny młodej, oraz prokurator Józef Heldenburg, przełożony pana młodego. Z tego małżeństwa urodziła się ich córka Wanda Antonina (ur. 1897).

Odznaczenia

Wśród odznaczeń, które otrzymał Wacław Szomek, wymienia się kilka znaczących wyróżnień, które podkreślają jego osiągnięcia oraz wkład w służbę publiczną.

  • medal jubileuszowy pamiątkowy dla cywilnych funkcjonariuszów państwowych,
  • krzyż jubileuszowy dla cywilnych funkcjonariuszów państwowych.

Przypisy

  1. Wacław Szomek. genealogiczne.pl. [dostęp 09.11.2015 r.]
  2. Księga uchwał Rady miejskiej od 1887 do stycznia 1892. T. X. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 289. [dostęp 05.02.2022 r.]
  3. Księga uchwał Rady miejskiej od 1893 do 25 X 1900. T. XI. sanockabibliotekacyfrowa.pl. s. 16, 19. [dostęp 12.12.2021 r.]
  4. Amelia z Szomków Czyczajczuk została pochowana na Cmentarzu Centralnym w Sanoku w grobowcu Wilhelma Szomka.
  5. Franciszka Szomkowa z Walzów, wdowa po sekr. Dyr. Skarbu została pochowana na Cmentarzu Centralnym w Sanoku w grobowcu Wilhelma Szomka.
  6. Ś. p. Wacław Szomek. „Tygodnik Ziemi Sanockiej”. Nr 21, s. 3, 18.09.1910 r.
  7. Kronika. Zmarli. „Kurjer Lwowski”. Nr 423, s. 4, 13.09.1910 r.
  8. Kronika. Zmarli. „Gazeta Lwowska”. Nr 208, s. 4, 14.09.1910 r.
  9. Handbuch des Lemberger Statthalterei-Gebietes in Galizien für das Jahr 1855. Lwów: 1855, s. 12.
  10. Handbuch des Statthalterei-gebietes in Galizien für das Jahr 1859. Lwów: 1859, s. 30.
  11. Handbuch des Statthalterei-gebietes in Galizien für das Jahr 1862. Lwów: 1862, s. 33.
  12. Księga aktów zejść rzym.-kat. Sanok 1878–1904. T. H. Sanok: Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku, s. 196.
  13. Księga chrztów 1861–1870. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 13.
  14. Księga chrztów 1892–1898. Parafia rzymskokatolicka w Sanoku, s. 201.
  15. Księga małżeństw parafii rzymskokatolickiej w Sanoku (1888–1905). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 99.
  16. Księga małżeństw parafii rzymskokatolickiej w Sanoku (1888–1905). Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku. s. 145.
  17. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1880. Lwów: 1880, s. 52, 65.
  18. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1881. Lwów: 1881, s. 51, 65.
  19. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1882. Lwów: 1882, s. 51, 84.
  20. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1883. Lwów: 1883, s. 51, 85.
  21. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1884. Lwów: 1884, s. 51, 86.
  22. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1885. Lwów: 1885, s. 51, 86.
  23. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1886. Lwów: 1886, s. 51, 86.

Oceń: Wacław Szomek

★★★★★
Średnia ocena:4.85 Liczba ocen:17