Tadeusz Słotołowicz

---

Życiorys

Tadeusz Słotołowicz przyszedł na świat 19 grudnia 1900 roku w Sanoku. Był synem Stanisława Słotołowicza, który urodził się w 1872 roku. Stanisław był znany jako koncepista agrarny, a także pełnił funkcje kapitana w c.k. armii, auskultanta sądowego oraz radcy i sędziego powiatowego przy C. K. Sądzie Obwodowym w Sanoku. Matką Tadeusza była Stefania Kamila z domu Świerczyńska, urodzona w 1880 roku, która zmarła w 1953 roku. Z kolei jej ojcem był Ludwik Świerczyński, sekretarz magistratu w Sanoku. Tadeusz miał dwoje rodzeństwa: Stanisławę, która przyszła na świat w 1903 roku i została nauczycielką, oraz Kazimierza, urodzonego w 1905 roku.

Od 1911 roku Tadeusz rozpoczął naukę w C. K. Gimnazjum Męskim w Sanoku. W styczniu 1919 roku zgłosił się ochotniczo do 3 batalionu Strzelców Sanockich, w składzie którego brał udział w trzech wyprawach w czasie wojny polsko-ukraińskiej. Tego samego roku, 15 lutego, z wyróżnieniem zdał egzamin dojrzałości w Państwowym Gimnazjum w Sanoku. Następnie ukończył Szkołę Podoficerską Piechoty przy 3 batalionie. Jego dalsza służba obejmowała żandarmerię we Lwowie, a w dniach od 16 czerwca do 9 lipca 1919 roku przeszedł III kurs polskiej rachunkowości.

Później otrzymał przydział do Okręgowego Dowództwa Żandarmerii we Lwowie, a w 1920 roku służył w 8 dywizjonie żandarmerii w Inowrocławiu i Grudziądzu. Dzięki swoim osiągnięciom został awansowany do stopnia podporucznika rezerwy w korpusie oficerów piechoty w dniu 1 grudnia 1920 roku z lokatą na 37 pozycji. W dniu 13 kwietnia 1921 roku objął funkcję oficera gospodarczego w 4 batalionie 14 pułku artylerii polowej w Stargardzie, a 22 kwietnia 1922 roku został przeniesiony do rezerwy.

Jako rezerwista Tadeusz był przydzielony do 2 pułku Strzelców Podhalańskich w rodzinnym Sanoku, gdzie pełnił obowiązki jako oficer rezerwy, biorąc udział w ćwiczeniach wojskowych w latach 1925, 1928, 1930 oraz 1932. W 1934 roku, jako podporucznik rezerwy piechoty, pozostał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień w Sanoku. Otrzymał awans na stopień porucznika ze starszeństwem z 1 stycznia 1935 roku oraz lokatą na 22 pozycji w korpusie oficerów rezerwy piechoty.

Tadeusz Słotołowicz ukończył studia prawnicze na Wydziale Prawa i Umiejętności Politycznej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie w 1924 roku. Po zakończeniu nauki pracował jako aplikant sądowy, a 14 października 1927 roku pozytywnie zdał egzamin sędziowski. Od sierpnia 1928 roku pełnił rolę sędziego w Sądzie Powiatowym w Rymanowie i prowadził własną kancelarię adwokacką w Dukli.

W obliczu rosnącego zagrożenia wojennego, w sierpniu 1939 roku został zmobilizowany. Po wybuchu II wojny światowej, brał udział w kampanii wrześniowej, walcząc w szeregach 22 Dywizji Piechoty Górskiej do 10 września. Po 17 września, w wyniku agresji ZSRR na Polskę, został aresztowany przez sowieckie wojska w okolicach Łomży i osadzony w obozie w Kozielsku. Na wiosnę 1940 roku został przewieziony do Katynia, gdzie został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD.

Jego identyfikacja miała miejsce w 1943 roku, podczas ekshumacji prowadzonych przez Niemców; jego ciało znajdowało się pod numerem 393. W czasie tych prac odkryto również osobisty dowód tożsamości, rysunki oraz inne przedmioty. Tadeusz Słotołowicz spoczywa na Polskim Cmentarzu Wojennym w Katyniu, w mogile bratniej.

W życiu osobistym Tadeusz ożenił się z Marią Zofią Kaczorowską w 1925 roku. Para doczekała się córki Marii oraz dwóch synów.

Upamiętnienie

W dniu 21 czerwca 1958 roku, podczas „Jubileuszowego Zjazdu Koleżeńskiego b. Wychowanków Gimnazjum Męskiego w Sanoku w 70-lecie pierwszej Matury”, nastąpiło upamiętnienie Tadeusza Słotołowicza. Jego nazwisko zostało uroczyście wymienione w apelu poległych, dotyczącego obrony Ojczyzny w latach 1939-1945. Dodatkowo, poświęcono mu specjalną tablicę pamiątkową, która umieszczona została w budynku gimnazjum, upamiętniając tym samym zarówno jego, jak i innych absolwentów, którzy zginęli w trakcie tej tragicznej wojny.

W roku 1962 Tadeusz Słotołowicz znalazł się w gronie osób uhonorowanych na tablicy Mauzoleum Ofiar II Wojny Światowej na Cmentarzu Centralnym w Sanoku, co świadczy o jego znacznym wkładzie w historię i pamięć tego miejsca.

Kolejnym niezwykle ważnym momentem było pośmiertne awansowanie Tadeusza Słotołowicza do stopnia kapitana, które miało miejsce 5 października 2007 roku z rąk ministra obrony narodowej Aleksandra Szczygło. Uroczystość ta odbyła się 9 listopada 2007 roku w Warszawie, w trakcie wydarzenia „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Na koniec, 18 kwietnia 2009 roku, w ramach akcji „Katyń… pamiętamy” oraz „Katyń… Ocalić od zapomnienia”, w Alei Katyńskiej na Cmentarzu Centralnym w Sanoku zasadzono 21 Dębów Pamięci, które miały na celu uhonorowanie 21 bohaterów, wśród których znalazł się również Tadeusz Słotołowicz. Aktu posadzenia drzewka dokonał ks. prałat Adam Sudoł.

---

Oceń: Tadeusz Słotołowicz

---