Beniamin Tytus Muszyński

---

Życiorys

Beniamin Muszyński przyszedł na świat 24 czerwca 1988 roku w Sanoku, gdzie również spędził swoje dzieciństwo. W trakcie edukacji szkolnej zaangażował się w działalność Samozwańczej Elity Intelektualnej (SEI), organizacji powołanej do życia w 2006 roku. W 2008 roku ukończył Technikum Hotelarskie w Zespole Szkół nr 1 im. Karola Adamieckiego w Sanoku. Po zakończeniu nauki przeniósł się do Krakowa, gdzie postanowił osiedlić się na stałe.

Beniamin kontynuował kształcenie, zdobywając tytuł magistra w zakresie informacji naukowej i bibliotekoznawstwa na Uniwersytecie Pedagogicznym im. Komisji Edukacji Narodowej. Jego kariera literacka rozpoczęła się w 2008 roku, kiedy to aktywnie zaczął promować interaktywną prozę, zadebiutował również w tym samym roku jako autor.

Współzałożyciel internetowego magazynu Masz Wybór, który funkcjonował w latach 2010–2012, poświęconego tematyce kultury interaktywnej, zyskał uznanie w kręgach literackich. Obecnie pełni funkcję redaktora naczelnego portalu o tej samej nazwie. Jest również związany z nieformalnym Wydawnictwem Wielokrotnego Wyboru, co nadal pozwala mu aktywnie uczestniczyć w życiu kulturalnym i literackim.

Twórczość

Beniamin Tytus Muszyński zadebiutował w 2008 roku z utworami Ostatni kurs oraz Dinara: Prastare szczyty. Jego znaczący przedsięwzięciem było wydanie w 2015 roku gamebooka Afrykański Świt, który jako pierwszy w historii polskiej literatury interaktywnej ukazał się w wersji mobilnej, dostępnej zarówno dla systemu Microsoft, jak i Android. W kolejnym roku, 2016, jego gra książkowa zatytułowana Zaginiony została przetłumaczona na język angielski i nosiła tam tytuł Lost in Innsmouth. Tym samym stał się pionierem wśród polskich autorów gamebookowych, którego dzieło przetłumaczono na obcy język.

Wielu z jego gier książkowych, w tym Tło, Prywatne Śledztwo oraz Incydent, uzyskało również rosyjskie tłumaczenia. Do tej pory Muszyński wydał 19 gier książkowych, 6 powieści, jak również opowiadania oraz literackie miniatury, co czyni go jednym z najpłodniejszych twórców literatury interaktywnej w Polsce. Dominujące w jego twórczości są takie gatunki literackie, jak: fantastyka, horror, thriller, sensacja i weird fiction.

Główne cechy jego gier książkowych przypominają postaci typowe dla opowiadań, z tą różnicą, że pomija się w nich mechanikę opartą na statystykach oraz rzutach kością. Autor wprowadza również podział swoich utworów na rozdziały i porzuca zasadę jednego właściwego zakończenia, na rzecz wielu równorzędnych linii fabularnych. Tematyka jego dzieł często koncentruje się na problemach społecznych oraz odkrywaniu mrocznej natury człowieka, co niejednokrotnie wywołuje kontrowersje zarówno w sferze estetycznej, jak i moralnej.

Gry książkowe

• Ostatni kurs (2008),
• Dinara: Prastare szczyty (2008),
• Szklana Twarz (2009),
• Zaginiony (2011),
• Janek – Historia Małego Powstańca – we współpracy z dr Maciejem Słomczyńskim (2011),
• Pokuta (2011),
• Tło (2012),
• Uwikłana (2012),
• Incydent (2013),
• Prywatne Śledztwo (2013),
• Marcewo (2013),
• Plaga (2013),
• Afrykański świt (2014),
• Chwała (2017),
• Oni (2018),
• Jestem (2018),
• Vae victis (2019),
• Akty (samo)zagłady człowieka (nad)wrażliwego (2019),
• Utopia (2021),
• Widmo nad Arkham (2021),
• Ḫé-mu-ù-zu (2023).

Powieści

• Megiddo. Opowieść o władzy – w grze książkowej Szklana twarz (2009),
• Hipoteza (2013),
• Fantasmagorie (2015),
• Moja mała trylogia (2016),
• – Tryby,
• – Herostrates,
• – Skontrum.

Opowiadania

• Przebudzenie (2012),
• Witraż – zbiór tekstów powstałych w latach 2006–2013 (2015).

Publicystyka

• Gry książkowe, W: Literadar, 2012, nr 16, s.12-23,
• Gry książkowe, W: Biblioteka w Szkole : czasopismo pracowników bibliotek oświatowych, 2014, nr 1, s. 19-20,
• Literatura interaktywna. Zastosowanie w bibliotece, W: Biblioteka w Szkole : czasopismo pracowników bibliotek oświatowych, 2014, nr 1, s. 18-19,
• Gry książkowe, czyli literatura interaktywna. Rys teoretyczny i zastosowanie w praktyce bibliotecznej, W: Biblioteka i Edukacja. Elektroniczne czasopismo Biblioteki Głównej Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie, 2018, nr 13.

---

Oceń: Beniamin Tytus Muszyński

---