Stefan Tarapacki

---

Życiorys

Urodziny Stefana Tarapackiego miały miejsce 4 grudnia 1933. Po zakończeniu II wojny światowej, w 1945 roku, rozpoczął swoją przygodę z piłką nożną w rejonie Błonie w Sanoku. Już w 1946 roku zagrał swój pierwszy oficjalny mecz w barwach Gwardii Sanok, stawiając czoła drużynie z Leska. Spotkanie zakończyło się zwycięstwem sanockiej ekipy 3:2, jak również hospitalizacją Tarapackiego z powodu kontuzji spowodowanej faulem przeciwnika. Po swoim „epizodzie” w Gwardii, przyszedł czas na grę w drużynach Górnika Sanok oraz Sanoczanki Sanok. W tych zespołach pełnił rolę napastnika oraz kapitana.

Stefan odbył również służbę wojskową w Przemyślu i Koszalinie, a jego talent na boisku zaowocował powołaniem do wojskowej reprezentacji Polski w piłce nożnej na mecz z drużyną ZSRR. Mimo licznych prób zmiany klubu na I-ligowy, pozostał wierny Sanokowi. W sezonie 1949/1950 reprezentował ZKS Związkowiec Sanoczanka w B klasie, a po zakończeniu sezonu w 1951 uczestniczył w barażach o awans do klasy wojewódzkiej rzeszowskiej edycji w 1952 roku. W 1956, grając z Górnikiem Sanok, odniósł sukces w A-klasie, co zaowocowało awansem do III ligi.

W 1952 roku Stefan ukończył Technikum Handlowe w Sanoku w zakresie finansów i rachunkowości. Następnie kontynuował swoją edukację na Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie.

Podczas zimowych miesięcy, Tarapacki zajął się hokejem na lodzie, będąc jedną z pierwszych osób promujących ten sport w swoim mieście. Jako hokeista grał także na pozycji napastnika i pomagał w przygotowaniach naturalnego lodowiska w Sanoku. W końcu lat 50. i na początku 60. znalazł się w czołówce zespołu Sanoczanki Sanok, a później sekcji hokejowej Stali Sanok, występującej w A-klasie okręgu Rzeszów. Po zaprzestaniu działalności Stali w sezonach 1961/1962 oraz 1962/1963 występował w barwach Czuwaju Przemyśl. Pod koniec lat 60. znów powrócił do Stali Sanok, stając się kluczowym zawodnikiem w lidze okręgowej.

W sezonie 1956, grając jako prawoskrzydłowy, objął rolę jednego z najwyżej ocenianych strzelców Górnika, co przyczyniło się do zwycięstwa w A-klasie rzeszowskiej i awansu do III ligi rzeszowsko-lubelskiej. Po fuzji Sanoczanki i Stali, grał z sukcesami w RKS Sanoczanka w III lidze, zdobywając wiele goli i plasując się w czołówce klasyfikacji strzelców w latach 1957 i 1958. Po zakończeniu kariery piłkarskiej w wieku 25 lat, zwrócił się ku tenisie ziemnemu, zdobywając mistrzostwa okręgu (województwa rzeszowskiego) w latach 1962-1971, w tym również tytuły drużynowe ze Stalą Sanok i sukcesy w deblu z Eugeniuszem Czerepaniakiem.

W przerwach od kariery sportowej, pracował w przedsiębiorstwie Poszukiwań Nafty i Gazu, gdzie wygrał ważne turnieje oraz zdobył Kołobrzeską Paterę i inne nagrody. Zyskał również tytuł trenera II klasy tenisa ziemnego i prowadził zajęcia z tenisa. Szkolił między innymi Jana Ryniaka, przyszłego hokeistę. Od 1964 do 1972 sprawował funkcję kierownika sekcji tenisowej klubu. W 1971 roku został trenerem nowo powstałej szkółki hokejowej sekcji hokeja na lodzie Stali Sanok, prowadząc zespół juniorów w seniorskich rozgrywkach.

Stefan był aktywnym działaczem sportowym i politycznym, zasiadając w zarządzie Okręgowego Związku Łyżwiarstwa Szybkiego od 1984 roku, oraz stając się członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”. Kontunuował również grę w tenisa, odnosząc sukcesy w zawodach weteranów, wygrywając szereg lokalnych oraz krajowych turniejów, w tym Grand Prix Polski w 1980 roku.

Po zakończeniu kariery, awansował do rangi wielokrotnego medalisty mistrzostw świata i Europy w kategorii weteranów, a także uprawiał tenis stołowy i lekkoatletykę. Jego różnorodne osiągnięcia i wkład w rozwój sportu sanockiego sprawiły, że uznano go za jednego z najwszechstronniejszych sportowców w regionie. Zmarł 3 stycznia 2022, a 7 stycznia został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku.

Odznaczenia i wyróżnienia

Stefan Tarapacki, uznawany za osobę z wyjątkowymi osiągnięciami, posiada szereg honorowych odznaczeń i wyróżnień, które odzwierciedlają jego wkład w kulturę fizyczną oraz lokalną społeczność.

• W 1984 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi,
• W 1983 roku został odznaczony odznaką „Zasłużony dla Sanoka”,
• W 1987 roku przyznano mu Złotą odznakę „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”, nadaną przez Główny Komitet Kultury Fizycznej i Turystyki,
• W plebiscycie na najlepszego sportowca 40-lecia województwa krośnieńskiego zajął pierwsze miejsce w 1984 roku,
• Drugie miejsce zdobył w plebiscycie na najlepszego sportowca 40-lecia Stali Sanok w latach 1946-1986,
• W 2014 roku otrzymał Puchar pamiątkowy SKT Sanok,
• Zyskał tytuł honorowego członka Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku,
• W 2017 roku odznaczono go Złotą odznaką honorową TG „Sokół” w Sanoku.

Te osiągnięcia wskazują na znaczący wkład Stefana Tarapackiego w rozwój sportu oraz aktywności fizycznej w regionie, co czyni go postacią zasługującą na szczególne uznanie.

---

Oceń: Stefan Tarapacki

---