STS Sanok

---

Historia klubu

Historyczne nazwy

• Robotniczy Klub Sportowy (RKS) Sanoczanka Sanok (1958–1960),
• Zakładowy Klub Sportowy (ZKS) Stal Sanok (1960–1991),
• Sanockie Towarzystwo Sportowe (STS) Sanok (1991–1999),
• STS „Autosan” Sanok (1994–1999),
• Sanocki Klub Hokejowy (SKH) Sanok (1999–2001),
• Klub Hokejowy (KH) Sanok (2001–2011),
• „Ciarko” KH Sanok (2008–2011),
• „Ciarko PBS Bank” Klub Hokejowy Sanok sp. z o.o. (2011–2015),
• Sanockie Towarzystwo Sportowe S.A. z siedzibą w Sanoku (2015–2016),
• „Ciarko PBS Bank” STS Sanok (2015–2016),
• „Ciarko” KH 58 Sanok (2017–2020),
• STS Sanok sp. z o.o. z siedzibą w Sanoku (2020-2024),
• „Ciarko” STS Sanok (2020-2022),
• „Marma Ciarko” STS Sanok (2022-),
• Sportowy Sanok S.A. (2024-),
• Texom STS Sanok (2024).

Początki

Hokej na lodzie rozpoczął swoją obecność w Sanoku w latach 50. XX wieku. Początkowo była to forma rekreacyjna, odbywająca się w pobliżu gmachu Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” przy ulicy Adama Mickiewicza, a później w pobliżu miejsca, w którym obecnie znajduje się hotel „Dom Turysty”. Zależność o uprawianiu tego sportu była silnie związana z warunkami atmosferycznymi. W grudniu 1952 roku sekcja klubu Górnik Sanok rozpoczęła przygotowania do budowy lodowiska, które otwarto przed sezonem 1953/1954. Właśnie to lodowisko, usytuowane przy Domu Robotnika, stało się miejscem, w którym intensywnie rozwijał się hokej.

Górnik, Sanoczanka

Osobny artykuł: Sanoczanka Sanok (hokej na lodzie).

Stal Sanok

Osobny artykuł: Stal Sanok (hokej na lodzie).

STS Sanok (1991–1999)

Wszystko rozpoczęło się w 1991 roku kiedy to, wiosną, zespół działaczy ZKS Stal oraz sanockich entuzjastów zdecydował o powołaniu nowego klubu hokejowego. 30 kwietnia 1991 roku na Walnym Zgromadzeniu ZKS podjęto decyzję o przekazaniu sekcji hokejowej nowo powołanemu klubowi, który przyjął nazwę Sanockie Towarzystwo Sportowe. 26 marca 1991 roku zorganizowano zebranie założycielskie, podczas którego przyjęto statut oraz wybrano Komitet Założycielski, a w dalszej kolejności złożono wniosek o rejestrację. Formalności te zakończono sukcesem 11 maja 1991 roku dzięki decyzji Urzędu Wojewódzkiego w Krośnie. 13 maja miało miejsce pierwsze Walne Zebranie Wyborcze klubu, na którym na prezesa wybrano Jerzego Rożdżyńskiego, a w skład zarządu weszli Andrzej Demkowicz, Grzegorz Kawczyński, Czesław Radwański i Leszek Behounek. Nowo powstały klub przejął sekcję hokejową od Stali i rozpoczął organizację swojej działalności.

Klub podczas inauguracyjnego sezonu zdołał wywalczyć swoje pierwsze sukcesy, w tym mistrzostwo II ligi oraz awans do I ligi, przerywając 16-letnią przerwę w rywalizacji na najwyższym poziomie hokeja w regionie. W swoim składzie zespół miał wybitnych graczy, takich jak: Arkadiusz Burnat, Wojciech Zubik i Andrzej Ryniak, a także Jan Ryniak i Adam Milczanowski, którzy przyczynili się do dalszego rozwoju drużyny.

SKH Sanok

W 1999 roku powstał Sanocki Klub Hokejowy, który był naturalnym następcą STS Sanok, przejmując tradycje i kibiców. Zespół, prowadzony przez Wincentego Kawę, zresztą tak jak STS Sanok, bardzo szybko mógł się pochwalić sukcesami.

KH Sanok

W 2002 roku powstał Klub Hokejowy Sanok, który zbudował swoją карьерę poprzez pełznący rozwój oraz dbałość o młodych zawodników. Przez lata zespół dążył do wyznaczonego celu, jakim była ekstraliga.

Ciarko KH Sanok

Od 2008 roku sanocka drużyna, w wyniku współpracy z firmą produkcyjną Ciarko, przybrała nową nazwę, a także pozyskała sponsorów, co znacznie wpłynęło na jej organizację.

Ciarko PBS Bank KH Sanok

W 2011 roku doszło do przekształcenia klubu w spółkę, stając się profesjonalnym klubem sportowym. Dzięki zaangażowaniu lokalnych sponsorów udało się utrzymać drużynę na poziomie krajowego hokeja.

Sanockie Towarzystwo Sportowe S.A.

W 2015 roku spółka akcyjna Sanockie Towarzystwo Sportowe została stworzona by lepiej zarządzać zespołem, co pozwoliło na dalszy rozwój i profesjonalizację działań.

Ciarko KH 58 Sanok

W 2017 roku drużyna zgłosiła chęć przystąpienia do słowackiej drugiej ligi, co umożliwiło dalszy rozwój młodym graczom, a także zainteresowało lokalnych kibiców.

UKS Niedźwiadki MOSiR Sanok

W 2019 roku zespół przyjął nową nazwę, stając się częścią szkoleniowego systemu hokejowego Sanoka. To pozwoliło na efektywniejsze kształcenie młodych sportowców.

STS Sanok (od 2020)

W 2020 roku został powołany nowy podmiot prawny o nazwie STS Sanok, który otrzymał licencję na występy w Polskiej Hokej Lidze. W fazie rozgrywek drużyna zajęła ósme miejsce, ale dzięki dużemu zaangażowaniu, uwzględniając liczne elementy współpracy oraz starań skoncentrowano się na efektownym rozwoju drużyny, co przyniosło pozytywne efekty. Dalszy rozwój tego klubu sportowego, z wyspecjalizowaną kadrą na poziomie krajowym, ciągle przynosi pozytywne owoce.

Rozgrywki ligowe

Historia rozgrywek ligowych klubu STS Sanok obfituje w wiele interesujących wydarzeń i osiągnięć. Klub ten przeszedł długą drogę od momentu swojego powstania, biorąc udział w różnych ligach hokeja na lodzie w Polsce. Zobaczmy, jak prezentują się osiągnięcia na przestrzeni lat.

Sezon 1991/1992 – drużyna zadebiutowała w II lidze, zajmując 1. miejsce w Grupie Południowej oraz zdobywając pierwsze miejsce w finale, co zaowocowało awansem do I ligi.

• 1992/1993 – w I lidze zakończyli sezon zasadniczy na 5. miejscu, a w play-off dotarli do 1/4 finału, kończąc z wynikiem 5.
• 1993/1994 – ponownie w I lidze, ekipa ukończyła sezon na 7. pozycji, docierając do 1/4 finału play-off, co również zakończyło się na 7. miejscu.
• 1994/1995 – w I lidze, drużyna zakończyła sezon na 9. pozycji i brała udział w turnieju o utrzymanie, plasując się na 9. miejscu.
• 1995/1996 – ukończono rozgrywki na 5. miejscu w sezonie zasadniczym, przechodząc do 1/4 finału play-off i kończąc w sezonie po raz kolejny na 5. miejscu.
• 1996/1997 – drużyna skończyła sezon zasadniczy na 4. miejscu, awansując do 1/2 finału play-off i rywalizując o brąz, kończąc z 4. miejscem.
• 1997/1998 – w I lidze drużyna zajęła 3. miejsce w sezonie zasadniczym oraz 6. miejsce w play-off w 1/4 finału.
• 1998/1999 – po raz kolejny drużyna zmagała się w I lidze, kończąc sezon na 7. miejscu oraz na 8. w 1/4 finału play-off.

Od sezonu 1999/2000 do 2000/2001 hokeiści występowali w Polskiej Lidze Hokejowej (PLH):

• 1999/2000 – drużyna zakończyła rozgrywki na 5. pozycji w sezonie zasadniczym, dotarła do 1/2 finału play-off i uplasowała się na 4. miejscu w walce o brąz.
• 2000/2001 – niestety zespół zajął 8. miejsce w sezonie zasadniczym, co skutkowało degradacją do I ligi po 1/4 finału play-off.

W latach 2001-2003, jako KH Sanok, drużyna zdobyła:

• 2001/2002 – 5. miejsce w sezonie zasadniczym, 4. w 1/2 finału play-off.
• 2002/2003 – zespół zajął 3. miejsce w sezonie zasadniczym i 2. miejsce w finale play-off.

W sezonie 2003/2004, drużyna wygrała pierwszy sezon zasadniczy, osiągając 2. miejsce w finale play-off oraz zapewniając sobie awans do PLH po barażach. Kolejne lata to zmienne wyniki, które w skrócie przedstawiają się następująco:

• 2004/2005 – 7. w sezonie zasadniczym, podobnie 7. w rywalizacji o utrzymanie.
• 2005/2006 – drużyna zakończyła na 8. pozycji w sezonie zasadniczym i formalnie spadła po rywalizacji o utrzymanie.
• 2006/2007 – sezon zakończono na 10. miejscu, a następny na 9. w rywalizacji o utrzymanie.
• 2007/2008 – 8. miejsce na koniec sezonu, 1/4 finału play-off.
• 2008/2009 – zespół zajął 9. miejsce zarówno w sezonie zasadniczym, jak i w rywalizacji o utrzymanie.
• 2009/2010 – drużyna ponownie zakończyła sezon na 9. miejscu.
• 2010/2011 – lepsze 5. miejsce w sezonie zasadniczym, kończąc 6. w play-off.
• 2011/2012 – mistrzostwo Polski, 1. miejsce w sezonie zasadniczym oraz zwycięstwo w finale play-off.
• 2012/2013 – w sezonie zasadniczym 1. miejsce, w play-off 4.
• 2013/2014 – zdobyto kolejne mistrzostwo Polski i 2. miejsce w sezonie zasadniczym.
• 2014/2015 – 2. miejsce w sezonie zasadniczym, 4. w rywalizacji o brąz w play-off.

Od 2015 roku drużyna borykała się z różnymi wyzwaniami:

• 2015/2016 – 5. miejsce w sezonie, 4. w play-off.
• 2016/2017 – brak zgłoszenia do PHL.
• 2017/2018 i 2018/2019 – 2. liga słowacka, 5. w Grupie B oraz 6. w Zasadniczym odpowiednio.
• 2020/2021 – 8. w PHL oraz 1/4 finału play-off.
• 2021/2022 – 7. w PHL, a sezon 2022/2023 zakończono na 6. miejscu.
• 2023/2024 – obecnie drużyna zajmuje 9. miejsce w sezonie zasadniczym.

Osiągnięcia STS Sanok pokazują znaczną ewolucję oraz zaangażowanie drużyny w walkę o czołowe lokaty w polskim hokeju na lodzie. Historia klubu dowodzi dużego potencjału oraz determinacji zawodników przez lata.

Sukcesy i wyróżnienia

W bogatej historii drużyny STS Sanok można znaleźć wiele znakomitych osiągnięć, które świadczą o jej miejscu w polskim hokeju na lodzie. Wśród sukcesów drużynowych wyróżnia się następujące osiągnięcia w Mistrzostwach Okręgu Rzeszowskiego:

• Zdobywca tytułu mistrza (4 razy): 1959, 1960 (Sanoczanka), 1961, 1970 (Stal),
• Awans do II ligi (1 raz): 1971 (Stal),
• W drugiej klasie rozgrywkowej:
• 1. miejsce (2 razy): 1976 (Stal), 1992 (STS),
• Mistrzostwa Polski:
• Złoty medal (2 razy): 2012, 2014,
• Czwarte miejsce (5 razy): 1997, 2000, 2013, 2015, 2016,
• Awans do ekstraligi (3 razy): 1976, 1992, 2004,
• Zwycięzca rundy zasadniczej: 2012, 2013,
• Puchar Polski:
• Zdobywca (2 razy): 2010, 2011,
• Finalista (3 razy): 2012, 2013, 2014,
• Superpuchar Polski:
• Pretendent (1 raz): 2014,
• Puchar Kontynentalny:
• Występ w III rundzie (2 razy): 2012, 2014,
• Awans do III rundy (1 raz): 2014,
• Mistrzostwa Polski juniorów starszych do lat 20:
• Złoty medal (2 razy): 2014, 2015,
• Mistrzostwa Polski juniorów starszych do lat 18:
• Złoty medal XIX Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży: 2013.

Oprócz drużynowych triumfów, indywidualne osiągnięcia zawodników również zasługują na uznanie. W kategorii Króla strzelców wyróżniają się:

• Martin Vozdecký (36 goli) w 2014,
• Jordan Pietrus (28 goli) w 2015,
• Jakub Bukowski (27 goli) w 2022,

W klasyfikacji kanadyjskiej zwyciężali:

• Samson Mahbod (104 punkty) w 2014,
• Petr Šinágl (71 punktów) w 2015.

Drużyna STS Sanok otrzymała wiele wyróżnień, w tym Nagrodę Miasta Sanoka III stopnia za rok 1993, przyznaną hokeistom STS za zajęcie 5. miejsca w I lidze. Ponadto, w plebiscycie „Hokejowe Orły” drużyna została uznana za najlepszą drużynę ligową PHL w latach 2012 i 2014.

Turnieje towarzyskie

W artykule poświęconym Stal Sanok znajdziesz więcej informacji w sekcji dotyczącej turniejów towarzyskich. Wśród najciekawszych wydarzeń możemy wymienić:

• Rywalizacja o Lampę Górniczą SZGNiG, zorganizowana z okazji 50-lecia Sanockiego Zakładu Górnictwa Nafty i Gazu. W styczniu 1995 roku drużyna Naprzód Janów zwyciężyła w dwumeczu z STS Autosan Sanok, uzyskując wynik 9:8 (5:6, 4:2),
• Memoriał Piotra Milana o Puchar Prezesa Autosanu, który ustanowiono w 1995 roku; w pierwszej edycji, która miała miejsce w 1995 roku, zwyciężyły Orlęta Sosnowiec, natomiast w 1996 roku triumfował Nioman Grodno, a w 1997 roku Dunaffer Dunaújváros,
• Turniej o Puchar Lotos Jasło, który odbył się w dniach 28–29 grudnia 2006 roku, gdzie zwycięzcą był KH Sanok,
• Międzynarodowy Turniej o Puchar Burmistrza Sanoka, który miał miejsce w pięciu edycjach: I (10–12 sierpnia 2007) wygrało Zagłębie Sosnowiec, II (15–17 sierpnia 2008) – HK LK Preszów, III (13–15 sierpnia 2009) – HK Dukla Michalovce, IV (12–14 sierpnia 2010) – Ciarko KH Sanok, a V (11–13 sierpnia 2011) – Ciarko PBS Bank Sanok.

Każde z tych wydarzeń miało znaczący wpływ na rozwój hokeja na lodzie w regionie i przyczyniło się do integracji lokalnych społeczności poprzez sportową rywalizację.

Prezesi klubu

Klub STS Sanok ma długą i bogatą historię, a jednym z jej najważniejszych elementów są prezesi, którzy przez lata kierowali drużyną, wprowadzając ją na ścieżkę rozwoju. Poniżej znajduje się lista osób, które pełniły tę funkcję.

Władysław Jasiewicz (1957–1961) Edward Pilszak (1965–1967) Jan Siwiński (1967–1968) Adam Kuzicki (1968–1969) Henryk Gralka (1969–1982) Zdzisław Nowak (1982–1983) Józef Kornecki (1983–1985) Grzegorz Kawczyński (1985–1991) Jerzy Rożdżyński (1991–VI.1993) Andrzej Demkowicz (1993)

_

Franciszek Hamerski (1993) Grzegorz Kawczyński (XII.1993–) Leszek Kawczyński (1995) Bogdan Terlecki (18.VII.1995–) Bogusław Struś (1995, jako wiceprezes) Andrzej Wilk (2000–V.2001) Jan Długosz (VIII.2001–IV.2002) Tadeusz Kruczkiewicz (IV.2002–XI.2002) Bolesław Wolanin (XI.2002–VI.2004)

_

Jerzy Torma (VII.2004–IX.2004) Jacek Sieniawski (09.2004–) Marek Błaż (V.2005–XII.2005) Jan Oklejewicz (04.I.2006–V.2007) Piotr Krysiak (V.2007–16.V.2013) Waldemar Bukowski (VII.2013–15.XII.2014) Damian Delekta (22.IX.2015–2016) Jerzy Burtan (25.XI.2016–02.VI.2017) Michał Radwański (2020–2024) Marta Przybysz (2024-)

Szkoleniowcy

Trenerzy KH Sanok to temat, który zasługuje na szczegółowe omówienie, gdyż stanowią oni istotny element historii klubu. Obok osiągnięć sportowych, wpływ szkoleniowców na rozwój i sukcesy drużyny jest nie do przecenienia.

Józef Kurek (05.1969) Mieczysław Chmura (1969–10.1970) Andrzej Wołkowski (11.1970–1972) Josef Štock (09.1972–05.1974) Tadeusz Bujar (05.1974–1977) Kazimierz Bryniarski (1977–1979) Milan Skokan (06.1979–06.1981) Franciszek Pajerski (06.1981–1983) Jan Mrugała (1983–1984) Mieczysław Ćwikła (10.1984-01.1985) Tadeusz Glimas (01.1985–10.1987) Franciszek Pajerski (10.1987–1988) Jerzy Rożdżyński (06.1988–01.1990) Franciszek Pajerski (1990) Tadeusz Garb (1990) Władimir Mielenczuk (1991–1994) Czesław Radwański (1994–1995) Władimir Katajew (poł.1995–04.1998) Boris Sinicyn (07.1998–11.1998) Zygmunt Wójcik (11.1998–1999) Wincenty Kawa (07.1999–05.2000) Jozef Čontofalský (07.2000–10.2000) Milan Skokan (11.2000–12.2000) Marián Brusil (01.2001–03.2001) Tadeusz Garb (2001–12.2001)

_

Czesław Radwański (01.2002–2003) Tadeusz Garb (02.2003–08.2003) Tomasz Demkowicz (08.2003–01.2004) Marián Brusil (01–03.2004) Tomasz Demkowicz (09–11.2004) Miroslav Doležalík (11.2004–03.2005) Marián Brusil (05–09.2005) Tomasz Demkowicz (09–10.2005) Adam Worwa (10.2005–04.2006) Andrzej Słowakiewicz (05.2006–11.2007) Jozef Čontofalský (11.2007–12.2008) Ľubomír Roháčik (12.2008–04.2009) Wiktor Jakimow (07–08.2009) Jozef Skokan (08–11.2009) Ľubomír Roháčik (11.2009–04.2010) Milan Jančuška (04.2010–10.2011) Marek Ziętara (10.2011–03.2012) Milan Staš (04.2012–11.2012) Štefan Mikeš (11.2012–04.2013) Tomasz Demkowicz (08.2013–01.2014) Miroslav Fryčer (01.2014–04.2014) Tomasz Demkowicz (05.2014–09.2014) Miroslav Fryčer (09.2014–04.2015) Kari Rauhanen (07.2015–04.2016) Marcin Ćwikła (2017–) Marek Ziętara (2020-22.11.2021) Miika Elomo (14.01.2022–2023) Elmo Aittola (06.2023–)

Zawodnicy

„Temat ten łączy się z kategorią: Hokeiści KH Sanok. Zastrzeżone numery, które posiadają znani zawodnicy to: 7 – Piotr Milan (1991–1995), oraz 17 – Jan Paszkiewicz (1950–2011).

Byli hokeiści

Na przestrzeni lat, aż po czasy współczesne, w zespole z Sanoka grało wielu utalentowanych hokeistów. Wśród nich można znaleźć zarówno rodowitych sanoczan, jak i zawodników z innych regionów, w tym z Podhala Nowy Targ, a także hokeistów z zagranicy, niejednokrotnie byłych reprezentantów swoich krajów, którzy osiągali znaczące sukcesy.

Wychowankowie klubu to: Jan Paszkiewicz (uznawany za najskuteczniejszego strzelca w historii klubu), Czesław Radwański, Tomasz Rysz, Sebastian Pajerski, Grzegorz Mermer, Adam Milczanowski, Arkadiusz Burnat, Tomasz Demkowicz (jedyny wychowanek klubu, który zdobył bramkę na mistrzostwach świata Elity), Marcin Ćwikła, Maciej Mermer, Michał Radwański, Marek Strzyżowski (pięciu ostatnich to reprezentanci Polski), Robert Brejta, Dariusz Brejta, Grzegorz Brejta, Wojciech Zubik, Maciej Radwański.

Wychowankowie sanockiego klubu uczestniczyli w turniejach rangi mistrzowskiej, w tym zarówno tych juniorskich, jak i seniorskich mistrzostwach świata:

Reprezentacja Polski do lat 18 – mistrzostwa Europy juniorów do lat 18 1991: Marcin Ćwikła 1993: Sebastian Pajerski 1994: Sebastian Pajerski, Tomasz Rysz 1996: Maciej Mermer 1997: Michał Radwański 1998: Michał Radwański, Krzysztof Ząbkiewicz Reprezentacja Polski do lat 18 – mistrzostwa świata juniorów do lat 18 1999: Andrzej Maślak 2001: Robert Kostecki 2002: Artur Dżoń, Łukasz Janiec, Jarosław Grzesik, Maciej Piecuch 2004: Piotr Poziomkowski 2005: Marcin Biały, Adrian Maciejko, Kamil Smyczyński 2006: Marcin Biały 2007: Marek Strzyżowski 2011: Mateusz Skrabalak 2012: Radosław Mielniczek 2013: Maciej Bielec, Piotr Naparło, Radosław Sawicki 2014: Bartosz Hućko, Piotr Naparło 2016: Maksymilian Bednarz, Tomasz Skokan 2018: Maciej Witan 2019: Karol Biłas, Szymon Dobosz, Bartosz Florczak, Tymoteusz Glazer, Maciej Witan 2022: Paweł Pisula, Michał Starościak

_

Reprezentacja Polski do lat 20 – mistrzostwa świata juniorów do lat 20 1989: Tomasz Demkowicz 1992: Marcin Ćwikła 1994: Tomasz Rysz 1995: Sebastian Pajerski, Tomasz Rysz 1997: Sebastian Pajerski, Maciej Radwański 1998: Maciej Mermer, Michał Radwański 1999: Michał Radwański 2000: Andrzej Maślak, Michał Radwański 2001: Andrzej Maślak 2003: Łukasz Janiec, Maciej Piecuch 2004: Artur Dżoń 2006: Adrian Maciejko, Piotr Poziomkowski 2007: Marcin Biały, Adrian Maciejko, Kamil Smyczyński 2008: Marcin Biały 2012: Mateusz Skrabalak 2013: Mateusz Skrabalak 2014: Maciej Bielec, Radosław Sawicki 2015: Radosław Sawicki 2016: Tomasz Skokan 2017: Tomasz Skokan 2018: Tomasz Skokan 2020: Karol Biłas, Konrad Filipek, Maciej Witan 2021: Karol Biłas, Szymon Dobosz, Bartosz Florczak 2022: Karol Biłas, Szymon Dobosz 2023: Filip Sienkiewicz, Marlon Wróbel

Akademicka Reprezentacja Polski – Zimowa Uniwersjada 1993: Tomasz Demkowicz, Dariusz Oberc, Wojciech Zubik 1997: Tomasz Rysz 2001: Maciej Mermer, Wojciech Milan, Krzysztof Pomykała, Maciej Radwański

_

Reprezentacja Polski seniorów – mistrzostwa świata 1996: Sebastian Pajerski 1998: Tomasz Demkowicz 1999: Sebastian Pajerski 2001: Tomasz Demkowicz 2002: Tomasz Demkowicz 2004: Michał Radwański 2013: Marek Strzyżowski 2014: Marek Strzyżowski 2022: Jakub Bukowski

Z drugiej strony, Polacy z innych drużyn również przyczynili się do rozwoju hokeja. Wśród nich znajdują się: Tadeusz Garb, Franciszek Pajerski, Marian Guzy, Tomasz Jękner, Władysław Balakowicz, Grzegorz Lowas, Andrzej Truty, Piotr Baryła, Zygmunt Wójcik.

Pozostali hokeiści to reprezentanci Polski: Marek Cholewa (trzykrotny uczestnik olimpiady), Jerzy Sobera (olimpijczyk), Krzysztof Zioła, Artur Gomółka, Janusz Syposz, Tomasz Wawrzkiewicz, Sławomir Kiedewicz, Adam Fraszko, Krzysztof Secemski, Krzysztof Zborowski, Piotr Gil, Filip Drzewiecki, Krystian Dziubiński, Tomasz Malasiński, Krzysztof Zapała, Przemysław Odrobny, Marcin Kolusz (pierwszy polski zawodnik wybrany w drafcie NHL), Sławomir Krzak, Wojtek Wolski (współczesny gracz z NHL, który był aktywny podczas lokautu w sezonie NHL 2012/2013), Zenon Konopka.

Wszyscy ci zawodnicy mieli duży wpływ na rozwój hokeja, zarówno w kraju, jak i na świecie.

Obcokrajowcy grający w klubie to: Leonid Fatikow, Alaksandr Szumidub (obaj z Białorusi, olimpijczycy), Uładzimir Swita, Alaksiej Szczabłanau, Juryj Fajkou, Andrej Kudzin, Andriej Koszkin (wszyscy Białorusini), Juryj Czuch.

Ich wkład w drużynę był również niezwykle cenny. Podobnie rzecz ma się z reprezentantami Kazachstanu, Ukrainy, Słowacji, Estonii, Czech oraz Kanady.

Kadra w sezonie 2024/2025

Zespół na nadchodzący sezon składa się z wielu utalentowanych graczy:

Bramkarze: Dominik Salama Filip Świderski Filip Wiszyński Obrońcy: Karol Biłas – kapitan Bartosz Florczak Domenic Gurshman Filip Hrůzek Dawid Musioł Kacper Niemczyk Kacper Rocki Joona Tamminen

_

Napastnicy: Herman Bryzgałow Jakub Bukowski Krzysztof Bukowski Maciej Czopor Szymon Dobosz Marcin Dulęba Konrad Filipek Szymon Fus Damian Ginda Lauri Huhdanpää Marcel Karnas Mateusz Koczera Mychajło Kowalczuk Jakub Mazur Jakub Musioł Filip Sienkiewicz Pratt Stetson Marek Strzyżowski

Inne sekcje

W latach dziewięćdziesiątych XX wieku z inicjatywy klubu STS zainicjowano działalność sekcji short track. W tej okresie szczególnie wyróżniła się jedna z zawodniczek, która zdobyła brązowy medal na mistrzostwach Polski juniorów. Trenerem oraz kierownikiem tej sekcji był doświadczony panczenista, Jan Mazur, a wspierał go także Roman Pawłowski, który również pełnił rolę szkoleniowca.

W 1997 roku, podczas Otwartych Mistrzostw Polski, żeńska sztafeta w składzie: Renata Cybuch, Małgorzata Och, Anna Nawrocka oraz Agnieszka Galant, osiągnęła znaczący sukces, zdobywając srebrny medal na dystansie 3000 m. Dodatkowo, Renata Cybuch wywalczyła brązowy medal w biegu na 500 m, co potwierdziło wysoką jakość treningów.

Począwszy od 2005 roku, w ramach KH Sanok rozpoczęto regularne treningi drużyny żeńskiej, które były prowadzone przez Arkadiusza Burnata. W maju 2012 roku z formalnych powodów powstała sekcja żeńska klubu, a po roku intensywnych przygotowań, drużyna zadebiutowała w rozgrywkach Polskiej Ligi Hokeja Kobiet w sezonie 2013/2014.

---

Oceń: STS Sanok

---