Jan Paszkiewicz (hokeista)

---

Życiorys

Jan Paszkiewicz, urodzony 21 października 1950 w Sanoku, to jeden z najważniejszych zawodników hokejowych w historii tego miasta. Po ukończeniu Technikum Ekonomicznego w Sanoku w 1970 roku, zyskał nie tylko wiedzę, ale i fundamenty do rozpoczęcia kariery sportowej. Hokeja uczył się amatorsko, korzystając z wykonanego własnoręcznie sprzętu oraz lodowiska, które było prowizoryczne w jego rodzinnym mieście. Szkolne Koło Sportowe pomogło mu zdobyć w Sanoku Puchar ZKS „Stal”, a jego umiejętności w hokeju na lodzie zostały docenione, gdy podczas turnieju został wybrany najlepszym zawodnikiem. Ważną rolę w jego karierze odegrali trenerzy, Mieczysław Chmura oraz Edward Pilszak, którzy dostrzegli jego talent i zaprosili do drużyny.

Pozostając związanym z sekcją hokejową klubu ZKS Stal Sanok, rozwijał swoje umiejętności na przestrzeni kolejnych lat.

Liga okręgowa do 1971

Paszkiewicz dołączył do Stali pod koniec lat 60. Pierwszy ligowy gol zdobył w wieku 18 lat, w styczniu 1969 roku, w spotkaniu z Czuwajem Przemyśl. W kolejnych sezonach, pomimo trudności, jego zespół radził sobie coraz lepiej. Sezon 1970/1971 przyniósł liczne sukcesy, a Paszkiewicz często przyczyniał się do zdobywania bramek, takich jak cztery gole przeciw LZS Czarny Dunajec, czy pojedynek z Elektro Łaziska Górne, który doprowadził do historycznego awansu do II ligi.

II liga 1971–1976

Sezon 1971/1972 był dla Paszkiewicza przełomowy – zdobył swojego pierwszego gola w II lidze i został najlepszym strzelcem zespołu, zdobywając 20 goli. W następnych latach jego skuteczność tylko rosła. Zmiana trenera, na czechosłowackiego Josefa Štocka, przyniosła dalsze sukcesy. W każdym kolejnym sezonie, jak np. 1973/1974, Paszkiewicz wykazywał swoje umiejętności, zdobywając 31 bramek. Po całym wzlotach i trudnych chwilach zespół zajął w tym czasie drugie miejsce w swojej grupie.

W kolejnych latach pod wodzą Tadeusza Bujara, Paszkiewicz utrzymywał wysoką formę, zdobywając liczne gole w oraz zmierzając do walki o I ligę. W 1975 roku zespół podjął rywalizację w Pucharze PZHL, gdzie Paszkiewicz zdołał strzelić dwa gole.

I liga 1976/1977

Debiutując w I lidze w sezonie 1976, Paszkiewicz szybko stał się kluczowym graczem Stali. W pierwszym spotkaniu z GKS Tychy zdobył pierwszego gola w najwyższej klasie rozgrywkowej. Następnie, w starciach przeciwko Legii Warszawa oraz innych drużynom, jego zdobycz wynikowa tylko rosła. Był integralną częścią drużyny, która zajęła końcowe 11 miejsce, co niestety oznaczało degradację do II ligi.

Bramki zdobyte przez Jana Paszkiewicza w zespole Stali Sanok w sezonie 1976/1977 I ligi
Dwumecz Rywal	I GKS Tychy	II Legia	III GKS Katowice	IV Baildon	V Pomorzanin	VI Polonia	VII Naprzód	VIII ŁKS Łódź	IX Zagłębie	X Stoczniowiec	XI Podhale	Łącznie
Pierwsza Runda
Bramki	1 + 3	1 + 2	1 + 0	0 + –	1 + 1	0 + 2	0 + 0	1 + 1	1 + 0	0 + 1	0 + 0	16
Druga Runda
Bramki	1 + 0	0 + 0	1 + 0	? + 0	0 + 3	? + 0	1 + 0	0 + 1	1 + 0	1 + 1	1 + 2	14

II liga 1977-1988

Pomimo trudności w sezonie 1977/1978, Paszkiewicz zdołał wywalczyć tytuł najlepszego strzelca Stali, zdobywając 29 goli. W kolejnych dwóch sezonach jego formę cechowała nieregularność, jednak wciąż pozostawał jednym z czołowych graczy w zespole. Nowi trenerzy, tacy jak Kazimierz Bryniarski, kontynuowali współpracę z Paszkiewiczem, co zaowocowało dalszymi osiągnięciami.

W trakcie swojej kariery Jan Paszkiewicz wykazał się niesamowitą skutecznością, zapewniając zespołowi mnóstwo punktów. Nawet po przejściu w szeregi sztabu szkoleniowego, jego nazwisko nadal łączy się z wynikami drużyny Stali.

Dalsze losy

Jan Paszkiewicz, po zakończeniu kariery sportowej w 1988 roku, zajął się szkoleniem młodych hokeistów oraz pracą w klubie. Nie tylko jako hokeista, ale również jako piłkarz odnosił sukcesy, a jego pasja do sportu była widoczna w każdym aspekcie jego życia. Zmarł 9 marca 2011 w Krakowie, a jego wkład w sanocki hokej jest pamiętany jako jedna z najjaśniejszych kart w jego historii. Po jego śmierci, został pochowany na Cmentarzu Centralnym w Sanoku, a pamięć o nim wciąż żyje w sercach wielu fanów tego sportu.

Upamiętnienie

Pamięć o Janie Paszkiewiczu została uhonorowana w szczególny sposób, kiedy to 19 marca 2011 roku zorganizowano Amatorski Turniej Hokeja w Sanoku. Dzień później, podczas meczu pomiędzy Ciarko KH Sanok a MMKS Podhale Nowy Targ, odbyła się minuta ciszy, aby oddać hołd jego pamięci oraz uczcić jego wkład w hokej.

Po jego śmierci, w hali hokejowej Arena Sanok, z zawieszenia 17. numeru, zostało to upamiętnione jako znak szacunku do jego osiągnięć. W wrześniu 2013 roku klub Ciarko PBS Bank KH Sanok ogłosił, że numer 17 zostaje na stałe zastrzeżony dla przyszłych zawodników drużyny, w hołdzie dla Jana Paszkiewicza.

Na początku 2016 roku, dzięki staraniom klubu STS Sanok, w hali Arena Sanok zainstalowano nowe banery z zastrzeżonymi numerami byłych graczy, w tym Jana Paszkiewicza (#17) oraz Piotra Milana (#7), które otrzymały tytuł „Legendy Sanockiego Hokeja”.

Dodatkowo, jego podobizna została umieszczona na biletach meczowych podczas spotkania 2. ligi słowackiego pomiędzy Ciarko 58 Sanok a HKM Rimavská Sobota, które miało miejsce 3 listopada 2018 roku.

Sukcesy i wyróżnienia

Jan Paszkiewicz, hokeista, osiągnął szereg niezapomnianych sukcesów zarówno na poziomie klubowym, jak i indywidualnym. W jego karierze sportowej wyróżniają się liczne awanse i zdobyte trofea.

W ramach osiągnięć klubowych, Paszkiewicz przyczynił się do:

• awansu do II ligi w 1971 roku, grając w zespole Stali Sanok,
• awansu do I ligi w 1976 roku z drużyną Stali Sanok,
• zdobicia Pucharu „Autosanu” w 1984 roku, również ze Stalą Sanok.

Przykładając wielką wagę do indywidualnych osiągnięć, hokeista ten zdobył wiele tytułów:

• był najlepiej strzelającym zawodnikiem klubu w sezonach: 1971/1972 (20 goli), 1973/1974 (31 goli), 1974/1975 (34 goli), 1975/1976 (58 goli), 1976/1977 (30 goli), 1977/1978 (28 lub 29 goli), 1980/1981 (18 goli), 1984/1985 (44 goli),
• osiągnął pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej klubu w latach: 1974/1975 (49 pkt), 1975/1976 (73 pkt), 1977/1978,
• zdobył tytuł Króla Strzelców III turnieju o Puchar „Autosanu” w 1975 roku, strzelając 6 goli (w tym 5 goli w meczu przeciwko GKS Katowice, który zakończył się wynikiem 7:1).

W dziedzinie wyróżnień, Jan Paszkiewicz został doceniony m.in. poprzez:

• siódme miejsce w I plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” w 1972 roku,
• trzecie miejsce w II plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” w 1973 roku,
• czwarte miejsce w III plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” w 1974 roku,
• drugie miejsce w IV plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” w 1975 roku,
• drugie miejsce w V plebiscycie „Złota Dziesiątka Sportowców ZKS Stal” w 1976 roku,
• osiemnaste miejsce w plebiscycie dziennika „Nowiny” oraz Wojewódzkiej Federacji Sportu w Rzeszowie na najlepszego sportowca roku 1976, obejmującym województwa rzeszowskie, krośnieńskie, przemyskie i tarnobrzeskie,
• trzecie miejsce w VI plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka za rok 1977,
• trzecie miejsce w VIII plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka za rok 1979,
• siódme miejsce w IX plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka za rok 1980,
• ósme miejsce w XIII plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka za rok 1984,
• czternaste miejsce w XIV plebiscycie na najpopularniejszego sportowca Sanoka za 1987 rok,
• pierwsze miejsce w klasyfikacji wszech czasów plebiscytu na najpopularniejszego sportowca Sanoka w latach 1975, 1976, 1978, 1979, 1982,
• drugie miejsce w klasyfikacji wszech czasów w latach 1974, 1983, 1984, 1987,
• trzecie miejsce w klasyfikacji wszech czasów, zajmując tę lokatę w 1988 roku, po XV edycjach plebiscytu,
• ósme miejsce w plebiscycie na najlepszego sportowca 40-lecia Stali Sanok w latach 1946-1986.

Jan Paszkiewicz z pewnością zapisał się w historii hokeja, a jego osiągnięcia są dowodem na to, jak wspaniałym był zawodnikiem.

---

Oceń: Jan Paszkiewicz (hokeista)

---