Piotr Milan

---

Życiorys i kariera sportowa

Piotr Jerzy Milan przyszedł na świat 24 sierpnia 1971 roku, jako syn Henryka oraz Rozalii Milan. Swoje pierwsze kroki stawiał w Sanoku, gdzie uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 7. Następnie kontynuował naukę w zasadniczej szkole zawodowej oraz technikum budowlanym w Zespole Szkół Budowlanych w tym samym mieście. Warto dodać, że jego brat, Wojciech, który urodził się w 1978 roku, również wybrał sportową ścieżkę jako hokeista.

Pierwsze kroki na lodzie stawiał pod okiem swojego hokejowego mentora, Tadeusza Garba. Młody sportowiec od samego początku wyróżniał się talentem i determinacją. Jego przygoda z hokejem rozpoczęła się w wieku 10 lat, a debiut w drużynie seniorskiej miał miejsce, gdy miał zaledwie 16 lat, kiedy klub funkcjonował jeszcze pod nazwą Stal Sanok.

W sezonie II ligi 1991/1992 Piotr zmagał się z problemami zdrowotnymi oraz kontuzją ręki, jednak 1 lutego 1992 roku osiągnął ważny kamień milowy, zdobywając swój setny gol w meczu z Podhalem II Nowy Targ, który zakończył się wynikiem 22:3. W marcu tego samego roku przyczynił się do historycznego awansu drużyny do I ligi, zostając uznanym za najlepszego zawodnika finałów przeciwko Stoczniowcowi Gdańsk.

W inauguracyjnym sezonie 1992/1993 w I lidze odznaczał się niesamowitą skutecznością. Największe emocje wzbudził zdobyciem zwycięskiego gola 29 października 1992 roku w meczu z Cracovią, 18 sekund przed końcem, co zapewniło drużynie STS zwycięstwo 4:3. Nie ma wątpliwości, że był kluczowym zawodnikiem w sanockim zespole, kończąc sezon z dorobkiem 18 punktów, w tym 12 bramek.

Jego kariera jednak nie była pozbawiona wyzwań, gdyż z powodu problemów zdrowotnych z sercem musiał tymczasowo przerwać swoje występy. W 1993 roku, postanowił rozpocząć studia na Akademii Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie, gdzie początkowo dojeżdżał na zajęcia. W listopadzie 1993 roku podpisał umowę wypożyczenia z Cracovią, gdzie w swoim ostatnim sezonie zdobył hat-trick w meczu przeciw Polonii Bytom.

Po powrocie do STS-u, Piotr Milan zagrał po raz ostatni w swoim rodzinnym mieście 20 stycznia 1995 roku, strzelając gola w meczu z drużyną z Krakowa. Dwa dni później, 22 stycznia, rozegrał swój ostatni mecz w karierze przeciwko zespółowi SMS „Orlęta” w Sosnowcu, gdzie zdobył dwa gole, a jego drużyna wygrała 6:1. Niestety, krótko po tym meczu, w tragicznym wypadku drogowym autobusu przewożącego drużynę STS w Gniewoszówce, zginął 23 stycznia 1995 roku. Oprócz niego, w incydencie straciły życie jeszcze dwie osoby, a osiem kolejnych zostało rannych.

25 stycznia 1995 roku Piotr Milan został pochowany w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Centralnym w Sanoku. Nabożeństwo żałobne odprawił ks. prałat Adam Sudoł, a w ostatniej drodze uczestniczyli licznie sanoczanie oraz przedstawiciele Polskiego Związku Hokeja na Lodzie i polskich klubów hokejowych.

Upamiętnienie

W dniu 31 stycznia 1995 roku, podczas pierwszego meczu po tragicznych wydarzeniach dotyczących Piotra Milana, kibice drużyny STS zorganizowali wzruszającą akcję na lodowisku Torsan. W tym szczególnym dniu zapalili znicze jako znak pamięci dla zmarłego hokeisty, a ich zespół odniósł imponujące zwycięstwo, pokonując Stoczniowca Gdańsk 14:0.

W hołdzie dla Piotra Milana, jego numer 7, który nosił na koszulce, został zastrzeżony przez sanocki klub hokejowy na zawsze. Na lodowisku Torsan znajduje się także tablica upamiętniająca zmarłego sportowca, na której widnieje jego numer oraz krzyż. Pod tą tablicą zasadzone są znicze, które palą się przez cały czas, symbolizując wieczną pamięć o nim.

Od sezonu 1995/1996, przed każdą edycją ligową, w Sanoku organizowany jest hokejowy turniej znany jako „Memoriał Piotra Milana o Puchar Prezesa Autosanu.” To wyjątkowe wydarzenie stało się ważnym punktem w kalendarzu hokejowym regionu.

W dniu 18 stycznia 2009 roku, w nowym obiekcie klubu, Arenie Sanok, również umieszczono jego numer 7 jako zastrzeżony dla hokeistów drużyny. W 2016 roku, pod zadaszeniem hali Arena Sanok, zawisły nowe banery przedstawiające zastrzeżone numery zawodników, w tym Piotra Milana (#7) oraz Jana Paszkiewicza (#17), z oznaczeniem „Legendy Sanockiego Hokeja.”

W miejscu, gdzie miało miejsce tragiczne zdarzenie w Gniewoszówce, pierwotnie znajdował się drewniany krzyż upamiętniający Piotra Milana. Dzięki inicjatywie kibica STS, Andrzeja Gontka, 21 października 1996 ustalono metalowy krzyż z tabliczką upamiętniającą to wydarzenie.

Od 2018 roku na Arenie Sanok, pomiędzy Świętami Bożego Narodzenia a Sylwestrem, odbywa się coroczny „Milan Cup – Memoriał Piotra Milana U12.” To międzynarodowy turniej hokeja na lodzie, w którym uczestniczą drużyny żaków młodszych, czyli zawodników do lat 12, organizowany przez sanocką Fundację Rozwoju Hokeja. Milan Cup przyciąga zespoły z takich krajów jak Białoruś, Czechy, Łotwa, Polska, Słowacja, Węgry oraz Ukraina, w tym formalnie gospodarze tego turnieju, UKS Niedźwiadki Sanok.

---

Oceń: Piotr Milan

---