Budynek poczty przy ul. Tadeusza Kościuszki 26 w Sanoku


Budynek poczty, zlokalizowany przy ulicy Tadeusza Kościuszki 26 w Sanoku, to istotny obiekt, który pełni funkcje publiczne w tym mieście.

Obiekt ten służy mieszkańcom jako miejsce, gdzie mogą załatwić różnorodne sprawy związane z usługami pocztowymi.

Historia

Budowla, która obecnie przyciąga uwagę jako siedziba poczty, została pierwotnie zarejestrowana pod numerem konskrypcyjnym 74. Właścicielem budynku był Wojciech Ślączka (1851-1925), postać znacząca dla historii tego regionu, będący powstańcem styczniowym oraz adwokatem, a także działaczem politycznym i społecznym w Sanoku.

W obliczu wybuchu I wojny światowej, w budynku miało swoje miejsce biuro Legionów. W listopadzie 1914, podczas okupacji rosyjskiej, budynek doświadczył tragicznego pożaru, który zniszczył wnętrze w momencie, gdy rezydowali tam sztabowcy. Ten niefortunny incydent doprowadził do utraty nie tylko wyposażenia, ale również cennych dóbr, takich jak bogata biblioteka prof. Jana Augustyńskiego, który również był mieszkańcem tego miejsca.

W 1915 roku dr Ślączka, w obliczu skutków pożaru, podjął działania mające na celu oszacowanie strat jakie poniósł w wyniku tego incydentu. Przez lata budynek zmieniał swoich właścicieli, a w 1931 roku przeszedł na własność jego syna, Romana Ślączki. W 1938 roku zarejestrowano w nim kilka podmiotów, w tym Syndykat Emigracyjny oddział Sanok oraz adwokata dr Izydora Sobela i kupca Hermana Sobela.

W czasie II wojny światowej budynek został przejęty przez gestapo, a po wojnie, w erze Polski Ludowej, w około 1945 roku Roman Ślączka wynajął budynek jako siedzibę dla poczty, a wcześniej, przez kilka miesięcy od sierpnia 1944, funkcjonowała ona w kamienicy przy ulicy Adama Mickiewicza 4.

Budynek przeszedł na własność Poczty Polskiej, stając się siedzibą głównego urzędu Poczty Polskiej w Sanoku. W okresie PRL obiekt był wielokrotnie modernizowany, aby dostosować go do rosnących potrzeb tej instytucji. W 1968 roku zrealizowano końcowy etap remontu, gdzie wprowadzono wiele udoskonaleń, w tym centralne ogrzewanie.

Od lat 90. budynek funkcjonował jako oddział Sanok 1. Pewnym niepokojem zadziałał incydent z 1 maja 1990 roku, kiedy wartownik pocztowy został tragicznie postrzelony przez napastnika. W 1997 roku rozpoczęto remont, podczas którego poczta została czasowo przeniesiona w inne miejsce. Uroczyste otwarcie po remoncie miało miejsce 26 maja 1999 roku, a działalność poczty została wznowiona 1 czerwca 1999 roku.

Na szczególną uwagę zasługuje zegar, symboliczny element architektury budynku, który został umieszczony na jego elewacji w drugiej połowie XX wieku. Niestety, około 1980 roku zegar zniknął z frontowej części budowli, aby w grudniu 2001 roku zostać ponownie zainstalowanym obok głównego wejścia, przywracając dawny urok tej historycznej siedziby.

Przypisy

  1. Byli mieszkańcami naszego miasta. Zobacz najstarsze nagrobki na sanockim cmentarzu. sanok24.pl, 31.10.2013 r. [dostęp 25.12.2013 r.]
  2. Wojciech Sołtys. Sanockie w okresie I wojny światowej w relacjach pamiętnikarzy i w prasie. „Rocznik Sanocki”, s. 63, 1995 r.
  3. Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995 r., s. 367.
  4. Borys Łapiszczak: Sanok w Królestwie Galicji i Lodomerii na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. VIII. Sanok: Poligrafia, 2005 r., s. 92.
  5. Borys Łapiszczak: Sanok w Galicji i Lodomerii (Judaika) na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. XIII. Sanok: Poligrafia, 2010 r., s. 64.
  6. Wojciech Sołtys, Budownictwo, przemysł, rzemiosło i handel, Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995 r., s. 525.
  7. Strzały na poczcie w Sanoku. „Nowiny”. Nr 100, s. 2, 4-6.05.1990 r.
  8. Sprawę napadu na strażnika poczty w Sanoku przejęła prokuratura w Krośnie. „Nowiny”. Nr 103, s. 2, 9.05.1990 r.
  9. Królewskie Wolne Miasto Sanok. Informator miejski. Bydgoszcz: Journal, 1995 r., s. 31.
  10. Dalsza modernizacja placówek pocztowy. Remont sanockiej „jedynki” na ukończeniu. „Nowiny”. Nr 3, s. 4, 04.01.1968 r.
  11. Rocznik Polskiego Przemysłu i Handlu. Warszawa: 1934 r., s. Nr 9547.
  12. Dział Informacyjno-Gospodarczy. W: Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1.04.1936 r., Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, s. 3.
  13. Spis Abonentów sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce na 1938 r., Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”, s. 623.
  14. a b c Stefan Stefański. Poczta w Sanoku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15 (98), s. 11, 08.09.1993 r.
  15. Krystyna Dżoń. Kalendarium '97, czyli o czym pisaliśmy w ubiegłym roku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 5 (325), s. 9, 30.01.1998 r.
  16. Będzie zegar?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (362), s. 2, 16.10.1998 r.
  17. Powrót poczty. „Tygodnik Sanocki”. Nr 21 (393), s. 1, 14.05.1999 r.
  18. Joanna Kozimor. Na tropach zegara. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (381), s. 4, 26.02.1999 r.
  19. Czesław Skrobała. Już odmierza czas. „Tygodnik Sanocki”. Nr 1 (530), s. 2, 04.01.2002 r.
  20. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. Tom IX, s. 424, 2006 r.
  21. Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995-2000. „Rocznik Sanocki 2001”. Tom VIII, s. 357, 2001 r.

Oceń: Budynek poczty przy ul. Tadeusza Kościuszki 26 w Sanoku

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:22