Budynek poczty, zlokalizowany przy ulicy Tadeusza Kościuszki 26 w Sanoku, to istotny obiekt, który pełni funkcje publiczne w tym mieście.
Obiekt ten służy mieszkańcom jako miejsce, gdzie mogą załatwić różnorodne sprawy związane z usługami pocztowymi.
Historia
Budowla, która obecnie przyciąga uwagę jako siedziba poczty, została pierwotnie zarejestrowana pod numerem konskrypcyjnym 74. Właścicielem budynku był Wojciech Ślączka (1851-1925), postać znacząca dla historii tego regionu, będący powstańcem styczniowym oraz adwokatem, a także działaczem politycznym i społecznym w Sanoku.
W obliczu wybuchu I wojny światowej, w budynku miało swoje miejsce biuro Legionów. W listopadzie 1914, podczas okupacji rosyjskiej, budynek doświadczył tragicznego pożaru, który zniszczył wnętrze w momencie, gdy rezydowali tam sztabowcy. Ten niefortunny incydent doprowadził do utraty nie tylko wyposażenia, ale również cennych dóbr, takich jak bogata biblioteka prof. Jana Augustyńskiego, który również był mieszkańcem tego miejsca.
W 1915 roku dr Ślączka, w obliczu skutków pożaru, podjął działania mające na celu oszacowanie strat jakie poniósł w wyniku tego incydentu. Przez lata budynek zmieniał swoich właścicieli, a w 1931 roku przeszedł na własność jego syna, Romana Ślączki. W 1938 roku zarejestrowano w nim kilka podmiotów, w tym Syndykat Emigracyjny oddział Sanok oraz adwokata dr Izydora Sobela i kupca Hermana Sobela.
W czasie II wojny światowej budynek został przejęty przez gestapo, a po wojnie, w erze Polski Ludowej, w około 1945 roku Roman Ślączka wynajął budynek jako siedzibę dla poczty, a wcześniej, przez kilka miesięcy od sierpnia 1944, funkcjonowała ona w kamienicy przy ulicy Adama Mickiewicza 4.
Budynek przeszedł na własność Poczty Polskiej, stając się siedzibą głównego urzędu Poczty Polskiej w Sanoku. W okresie PRL obiekt był wielokrotnie modernizowany, aby dostosować go do rosnących potrzeb tej instytucji. W 1968 roku zrealizowano końcowy etap remontu, gdzie wprowadzono wiele udoskonaleń, w tym centralne ogrzewanie.
Od lat 90. budynek funkcjonował jako oddział Sanok 1. Pewnym niepokojem zadziałał incydent z 1 maja 1990 roku, kiedy wartownik pocztowy został tragicznie postrzelony przez napastnika. W 1997 roku rozpoczęto remont, podczas którego poczta została czasowo przeniesiona w inne miejsce. Uroczyste otwarcie po remoncie miało miejsce 26 maja 1999 roku, a działalność poczty została wznowiona 1 czerwca 1999 roku.
Na szczególną uwagę zasługuje zegar, symboliczny element architektury budynku, który został umieszczony na jego elewacji w drugiej połowie XX wieku. Niestety, około 1980 roku zegar zniknął z frontowej części budowli, aby w grudniu 2001 roku zostać ponownie zainstalowanym obok głównego wejścia, przywracając dawny urok tej historycznej siedziby.
Przypisy
- Byli mieszkańcami naszego miasta. Zobacz najstarsze nagrobki na sanockim cmentarzu. sanok24.pl, 31.10.2013 r. [dostęp 25.12.2013 r.]
- Wojciech Sołtys. Sanockie w okresie I wojny światowej w relacjach pamiętnikarzy i w prasie. „Rocznik Sanocki”, s. 63, 1995 r.
- Alojzy Zielecki, Struktury organizacyjne miasta, W epoce autonomii galicyjskiej, w: Sanok. Dzieje miasta. Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995 r., s. 367.
- Borys Łapiszczak: Sanok w Królestwie Galicji i Lodomerii na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. VIII. Sanok: Poligrafia, 2005 r., s. 92.
- Borys Łapiszczak: Sanok w Galicji i Lodomerii (Judaika) na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. XIII. Sanok: Poligrafia, 2010 r., s. 64.
- Wojciech Sołtys, Budownictwo, przemysł, rzemiosło i handel, Pomiędzy wojnami światowymi 1918–1939, w: Sanok. Dzieje miasta, Praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka, Kraków 1995 r., s. 525.
- Strzały na poczcie w Sanoku. „Nowiny”. Nr 100, s. 2, 4-6.05.1990 r.
- Sprawę napadu na strażnika poczty w Sanoku przejęła prokuratura w Krośnie. „Nowiny”. Nr 103, s. 2, 9.05.1990 r.
- Królewskie Wolne Miasto Sanok. Informator miejski. Bydgoszcz: Journal, 1995 r., s. 31.
- Dalsza modernizacja placówek pocztowy. Remont sanockiej „jedynki” na ukończeniu. „Nowiny”. Nr 3, s. 4, 04.01.1968 r.
- Rocznik Polskiego Przemysłu i Handlu. Warszawa: 1934 r., s. Nr 9547.
- Dział Informacyjno-Gospodarczy. W: Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1.04.1936 r., Warszawa: Ministerstwo Spraw Zagranicznych, s. 3.
- Spis Abonentów sieci telefonicznych Państwowych i Koncesjonowanych w Polsce na 1938 r., Warszawa: Państwowe Przedsiębiorstwo „Polska Poczta, Telegraf i Telefon”, s. 623.
- a b c Stefan Stefański. Poczta w Sanoku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 15 (98), s. 11, 08.09.1993 r.
- Krystyna Dżoń. Kalendarium '97, czyli o czym pisaliśmy w ubiegłym roku. „Tygodnik Sanocki”. Nr 5 (325), s. 9, 30.01.1998 r.
- Będzie zegar?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 42 (362), s. 2, 16.10.1998 r.
- Powrót poczty. „Tygodnik Sanocki”. Nr 21 (393), s. 1, 14.05.1999 r.
- Joanna Kozimor. Na tropach zegara. „Tygodnik Sanocki”. Nr 9 (381), s. 4, 26.02.1999 r.
- Czesław Skrobała. Już odmierza czas. „Tygodnik Sanocki”. Nr 1 (530), s. 2, 04.01.2002 r.
- Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 2001–2004. „Rocznik Sanocki”. Tom IX, s. 424, 2006 r.
- Zbigniew Osenkowski. Kalendarium sanockie 1995-2000. „Rocznik Sanocki 2001”. Tom VIII, s. 357, 2001 r.
Pozostałe obiekty w kategorii "Budynki handlowo-usługowe":
Budynek przy ul. Adama Mickiewicza 24 w Sanoku | Budynek przy ul. Dworcowej 11 w Sanoku | Gmach Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku | Budynek przy ul. Kościelnej 1 w Sanoku | Budynek przy ul. Tadeusza Kościuszki 4 w Sanoku | Powszechna Spółdzielnia Spożywców w SanokuOceń: Budynek poczty przy ul. Tadeusza Kościuszki 26 w Sanoku