Stadion MOSiR „Wierchy” w Sanoku

---

Historia

Budowa stadionu w Sanoku miała swoje źródła w inicjatywie oficerów 2 Pułku Strzelców Podhalańskich. Kluczowymi postaciami byli kpt. Marian Warmuzek oraz por. Roman Folwarczny, którzy dostrzegli potrzebę posiadania obiektu sportowego w mieście. Wcześniej, mecze odbywały się na stadionie usytuowanym w miejscu, gdzie obecnie znajduje się tor lodowy Błonie, a także na stadionie znajdującym się przy ulicy Adama Mickiewicza.

W 1928 roku Rada Miejska podjęła decyzję o budowie nowego stadionu, który miał służyć głównie potrzebom wychowania fizycznego oraz przysposobieniu wojskowemu. W tym celu przeznaczono kwotę 10 tys. złotych oraz teren o powierzchni 2 ha 61 a 11 m², wyceniony wówczas na ponad 100 tys. zł. Warto zaznaczyć, że Sanok, na mocy decyzji rządu Józefa Piłsudskiego w lutym 1928 roku, uzyskał kredyt w Banku Gospodarstwa Krajowego, co pomogło w dalszej realizacji projektu.

W czasie II Rzeczypospolitej stadion stał się miejscem, gdzie swoje mecze rozgrywały takie drużyny jak Strzelec Sanok oraz Sanoczanka Sanok, która powstała w 1935 roku. W 1936 roku przy stadionie wzniesiono drewnianą trybunę, która przyciągała lokalnych fanów. W sierpniu tego samego roku stadion był gospodarzem imprez związanych z Zjazdem Górskim, w tym konkursu orkiestr. Szczególnym wydarzeniem miało miejsce 11 listopada 1938 roku, kiedy to mieszkańcy Sanoka przekazali wojskiem 12 ciężkich karabinów maszynowych na rzecz swojego pułku.

Warto wspomnieć, że w latach 30-tych stadion znajdował się przy ul. Elżbiety Granowskiej, która później zmieniła nazwę na ul. 2 Pułku Strzelców Podhalańskich. Obiekt był znacznie większy niż obecnie, a jego infrastruktura obejmowała również strzelnicę oraz boiska do piłki koszykowej i siatkowej. Jednakże w historii stadionu znajdują się również tragiczne momenty, jak publiczna egzekucja, która miała miejsce 24 maja 1946 roku, gdzie podczas tego wydarzenia na oczach setek uczniów wykonano wyrok na dwóch żołnierzach Armii Krajowej i partyzantki antykomunistycznej, którym dowodził major Antonii Żubryd.

W dniu 1 października 1944 roku, podczas wyzwolenia Ziemi Sanockiej, stadion stał się miejscem uroczystości, w których brał udział nowy starosta Andrzej Szczudlik. Krótko po wojnie na Wierchach odbywały się różnorodne wydarzenia, w tym spotkania sportowe i polityczne. Stadion, mimo swoich uroków, wymagał jednak licznych napraw. Na początku lat 50. Sanok wykazywał duże zainteresowanie zapewnieniem mu odpowiedniej opieki i rozwoju. Obydwa kluby, Stal oraz Unia, rywalizowały o przejęcie obiektu.

Rozwój stadionu znacznie przyspieszył w czasie PRL-u, za sprawą takich osób jak Zbigniew Dańczyszyn, Edward Kasperkiewicz, Michał Borczyk czy Zbigniew Charchalis. Zrealizowano projekt modernizacji, który obejmował między innymi budowę trybuny południowej na 750 miejsc, a także prace nad płytą boiska, bieżnią oraz ogrodzeniem. Stadion stał się Powiatowym Ośrodkiem Kultury Fizycznej i Turystyki, a przy obiekcie działał hotel sportowy „Wierchy”, zarządzany przez Totalizator Sportowy.

W 1965 roku otwarto wyciąg narciarski na Górę Parkową, który rozpoczynał swój bieg spod stadionu. Na Wierchach przez wiele lat aktywna była również sekcja łyżwiarstwa szybkiego, prowadzona przez Edwarda Pilszaka. Obiekt gościł wiele ważnych wydarzeń, w tym Wojewódzką Spartakiadę w jeździe szybkiej na lodzie w 1967 roku oraz obchody Święta Pracy. W tak zwanych „robotniczych wiecach” gromadziły się tysiące uczestników, co potwierdzało znaczenie stadionu jako miejsca spotkań społecznych i politycznych.

Wielkie wydarzenia miały także miejsce w latach 90-tych; stadion był świadkiem wręczenia sztandaru jednostce wojskowej, przysięg wojskowych czy obchodu różnych rocznic. Pod koniec lat 90. obiekt potrzebował renowacji, aby spełniać nowe standardy bezpieczeństwa, zwłaszcza po awansie zespołu Stal do drugiej klasy rozgrywkowej. Wspierana przez fabrykę Autosan, modernizacja infrastruktury stadionowej miała za zadanie przygotować obiekt zarówno do wydarzeń sportowych, jak i kulturowych.

W 2012 roku miasto ogłosiło przetarg na sprzedaż stadionu „Wierchy”, jednak wszystkie próby były na próżno. Do końca sezonu 2013/2014 stadion zapewniał miejsce rozgrywek dla drużyny Stali Sanok, a w kolejnych latach umożliwił rozegranie meczów dla zespołu LKS Pisarowce. Z kolei od 2014 roku, na Wierchach zyskał popularność klub KS Ekoball Stal Sanok. 3 lipca 2016 roku odbyły się obchody 70-lecia istnienia klubu, co stało się kamieniem milowym w historii stadionu. W grudniu 2016 roku rozpoczęto kolejne prace modernizacyjne, które trwały do połowy 2017. Również 19 sierpnia 2017 roku, stadion ponownie ożył inauguracją sezonu w IV lidze, co zakończyło długi proces odbudowy po latach zapomnienia.

W dniu 17 maja 2019 roku, stadion został oficjalnie otwarty po modernizacji, co stanowiło nowy rozdział w historii obiektu.

Infrastruktura

Stadion MOSiR „Wierchy” w Sanoku zajmuje łącznie obszar 2,2 ha, co czyni go odpowiednim miejscem dla wielu wydarzeń sportowych. Obiekt dysponuje dwiema głównymi trybunami, które różnią się charakterem i pojemnością. Największa trybuna, zadaszona, umiejscowiona przy południowej stronie boiska, może pomieścić 809 widzów. W przeszłości, w latach 90., szacowano jej pojemność na około 1500 miejsc.

Na północnej stronie stadionu znajdują się mniejsze trybuny, które składają się z dwóch części. Są one wyposażone w trzy stopnie siedzące, z nienumerowanymi miejscami, co pozwala na pomieszczenie około 150 osób.

Wokół boiska piłkarskiego znajduje się bieżnia lekkoatletyczna pokryta żużlem, składająca się z sześciu torów o wymiarach 400 x 7,2 m. W przeszłości istniała również rzutnia do pchnięcia kulą za zachodnią bramką, a także skocznie do skoku w dal.

Warto dodać, że stadion dysponował również boiskami do piłki siatkowej i koszykówki, które były dostępne dla sportowców. Na terenie tej nieruchomości mieszczą się dwa budynki administracyjne, a także pomieszczenia, takie jak szatnie, siłownia, sauna oraz biura, zlokalizowane w głównej trybunie. Dodatkowo, tuż obok trybuny głównej, od strony wschodniej, znajduje się skate park, co dodatkowo zwiększa atrakcyjność obiektu.

Historyczne mecze

W historii stadionu MOSiR „Wierchy” w Sanoku odbyło się wiele pamiętnych spotkań. Oto najważniejsze z nich:

• 5 czerwca 1967: Stal Sanok – ŁKS Łódź (3:3), towarzyskie spotkanie zorganizowane z okazji awansu do klasy okręgowej, które przyciągnęło 5000 widzów,
• 1 września 1973: Stal Sanok – Ruch Chorzów (0:4), mecz w ramach 1/16 finału Pucharu Polski sezonu 1973/1974, z frekwencją bliską 6000,
• 5 i 7 listopada 1996: odbył się dwumecz międzypaństwowy reprezentacji młodzieżowych Polska – Rumunia,
• 28 czerwca 1998: Stal Sanok – Orlęta Łuków (2:1 d.), istotny mecz barażowy o awans do II ligi, który zapisał się w annałach dzięki dramatycznej końcówce (rozstrzygnięcie w dogrywce) oraz nieprzewidywalnym warunkom pogodowym, które doprowadziły do oberwania chmury,
• 20 września 2006: Stal Sanok – Legia Warszawa (2:1), mecz w 1/16 finału Pucharu Polski sezonu 2006/2007, w którym Sanoczanie wyeliminowali aktualnego Mistrza Polski, co stało się jednym z największych sensacji w polskiej piłce nożnej,
• 20 września 2009: Stal Sanok – Legia Warszawa (1:1); to spotkanie było kontynuacją dwumeczu w 1/16 finału Pucharu Polski 2008/2009. Pomimo wcześniejszej porażki 1:3 w Warszawie, występ w ćwierćfinale tych rozgrywek to jedno z najważniejszych osiągnięć klubu,
• 20 lipca 2019: Geo-Eko Ekoball Stal Sanok – Resovia Rzeszów (1:1); pierwsze spotkanie w historii klubu rozegrane przy sztucznym świetle jupiterów.

---

Oceń: Stadion MOSiR „Wierchy” w Sanoku

---