Szalom Kramer

Media i komunikacja

Szalom Kramer, urodzony 31 maja 1912 roku w Sanoku, to postać, która znacząco wpisała się w historię literatury izraelskiej.

Był on nie tylko eseistą, ale również pełnił rolę redaktora oraz krytyka literackiego, co niewątpliwie przyczyniło się do jego uznania w kręgach literackich.

Jego twórczość oraz działalność zawodowa miały miejsce aż do jego śmierci, która miała miejsce 3 października 1978 roku w Izraelu.

Życiorys

Urodziny Szaloma Kramera miały miejsce w 1912 roku w Sanoku, gdzie spędził wczesne lata swojego życia. Był synem Salomona (Szlomo) Kramera, który prowadził lokalną fabrykę octu, soków i przetworów owocowych pod nazwą „Eska”, z siedzibą przy ulicy Ogrodowej 17, w dzielnicy Błonie. Salomon był również aktywnym członkiem stowarzyszenia kupców sanockich oraz wspierał ruch Mizrachi.

Szalom kształcił się w chederze oraz uczęszczał do polskiej szkoły. W latach 1925-1931 uczęszczał do seminarium rabinackiego w Warszawie, zdobywając tytuł rabina. Po ukończeniu seminarium kontynuował naukę w Warszawie, a następnie w latach 1932-1933 studiował na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W 1934 roku postanowił emigrować do Palestyny.

W Jerozolimie ukończył studia na Uniwersytecie Hebrajskim i rozpoczął pracę jako redaktor w dzienniku „Daver”. w czasie II wojny światowej, od 1942 do 1944 roku, służył w armii brytyjskiej. Kapitulacja Holocaustu przyniosła mu ogromną stratę, bowiem zginęli jego ojciec, siostra i brat.

Po zakończeniu wojny osiedlił się w Kirjat Chajjim, na przedmieściach Hajfy, gdzie pracował jako nauczyciel. W 1953 roku przeniósł się do Jerozolimy. Od 1955 do końca życia był jednym z dwóch wykładowców literatury na uczelni Davida Yellina. Publikował wiele tomów szkiców literackich oraz portretów, zajmował się przekładami i pisał eseje. W 1970 roku został laureatem nagrody Wallenrod przyznawanej przez „Moznayim”. Zmarł w 1978 roku.

Przypisy

  1. Waldemar Bałda: Sowa i bocian. Opowieść o Posadzie Olchowskiej – III dzielnicy Miasta Sanoka. Kraków: AB Media, 2012, s. 89, 90. ISBN 978-83-935385-7-7.
  2. Maria Łapiszczak: Sanok na dawnej pocztówce i fotografii. Cz. II. Sanok: 2001, s. 44. ISBN 83-915388-1-8.
  3. Książka telefoniczna. genealogyindexer.org, 1939, s. 706. [dostęp 01.06.2017 r.]
  4. Society of Jewish Merchants in Sanok 1935. jewisharchive.org. [dostęp 01.06.2017 r.] (ang.).
  5. Edward Zając: VII. Między wojnami. 1. Organizacja terytorialna i polityczna oraz stosunki demograficzne powiatu sanockiego. W: Życie gospodarcze ziemi sanockiej od XVI do XX wieku. Sanok: Stowarzyszenie Inicjowania Przedsiębiorczości, 2004, s. 182. ISBN 83-914224-9-6.
  6. a b c d e f W artykule Natana Grossa przedstawiony jako Natan Kremer. Zob. Natan Gross. Notatki izraelskie. Wpływ Reymonta na izraelskiego pisarza. „Wiadomości”, s. 3, Nr 22 (1783) z 01.06.1980 r.
  7. W artykule tożsamość podana jako Salomon Krämer. Por. W sprawie listy „Mizrachi”. „Nowy Dziennik”, s. 4, Nr 183 z 06.07.1933 r.
  8. Maeir wizleter (13.07.1979 r.)

Oceń: Szalom Kramer

★★★★★
Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:22